นามธรรมคำนี้ไม่มีเขต เบิกดวงเนตรประเภทใดไม่อาจเห็น สิ่งสิ่งเดียวเหนี่ยวรั้งยั้งไม่เป็น ทั้งยากเข็ญลำเค็ญที่จะดึง ถ้าสิ่งนี้หนีเข้าใจใครได้ จิตจำเกิดเยื่อใยให้คิดถึง ก่อเกิดรักจักหลงใหลไม่คำนึง ว่าสุขซึ่งทุกข์ซุกซ่อนบ่อนทำลาย รู้ดีอยู่ว่าใครมีเจ้าของ ยังอยากลองจึงต้องใจสลาย เกลือกกล้ำกลืนฝืนทนจนต้องตาย คราสุดท้ายภายในใจไร้ใครมอง อยากหักห้าม หัวใจ ไม่ให้รัก ไม่อยากผลักมันให้คนมีเจ้าของ รักเข้าแล้วแคล้วเจ็บตามครรลอง น้ำตานองหน้าเนืองเคืองหัวใจ
นิล ลมหวน 18 ก.ย. 2552 19:32 น. - ID 129265 
3265
9
0
18 กันยายน 2552 21:46 น. - comment id 1040288
~ไม่มีใคร ที่เคยผิด เพราะคิดรัก แจ้งประจักษ์ แก่ดวงใจ ไม่เหหัน ถึงรักมาก สักเท่าใด ใช่อาธรรณ์ แม้ผู้นั้น มีเจ้าของ ครองกายใจ เพราะขึ้นชื่อ ว่าความรัก เหมือนโคถึก ผิผันลึก ดึงดัน ดื้อขังไว้ ขวิดคอกพัง เขาหักดิ้น พาลสิ้นใจ ต้องปล่อยไป ตามจิตคึก นึกใฝ่ปอง หย่อนความคิด คือดวงใจ แล้วดึงกลับ หย่อนสลับ คิดห้ามหัก หยุดผยอง ค่อยดึงลาก ใจเรากลับ ตามครรลอง มิให้หมอง ต้องใจคิด ผิดศีลธรรม ใจคิดได้ ก็ใจแหละ คือเกลียวเชือก ผูกให้เลือก เดินซ้ายขวา หรือหน้าคว่ำ ลากกลับคอก หรือตกเหว เลวกระทำ สิ่งที่ย้ำ คือสิ่งที่ ดีกระทำ แม้จะเสี่ยง ถูกเชือกบาด จนเป็นแผล แต่ที่สุด ได้ยาดี ที่สุขล้ำ คือแอบรัก ด้วยหวังดี ที่จดจำ พอกแผลช้ำ คืนความทุกข์ พบสุขใจ~ " แอบรักเขา ด้วยใจที่หวังให้เขามีความสุข ถึงมันจะทรมานบ้างในบางครั้ง แต่มันก็สุขใจดีนะครับ ..เป็นกำลังใจให้นะครับ"
19 กันยายน 2552 08:46 น. - comment id 1040340
รักคนมีเจ้าของน่าเศร้าใจนะคะ
19 กันยายน 2552 09:17 น. - comment id 1040358
ถึงจะห้ามใจอย่างไรไม่ให้รัก ถึงทุกข์หนักขนาดไหนก็ไร้ผล ถึงเจ็บช้ำระกำใจเกินจะทน ถึงดิ้นรนสักเท่าไหร่พ่ายรักเอย
19 กันยายน 2552 09:21 น. - comment id 1040362
เป็นกำลังใจให้ละกันค่ะ
19 กันยายน 2552 18:27 น. - comment id 1040586
ห้ามใจ ไม่ได้จริงๆ ครับ ก็รักซะเต็มพื้นทราย ออกปานนั้น ห้ามไม่ลงครับ โทษที
19 กันยายน 2552 21:05 น. - comment id 1040648
ห้ามใจไม่ให้รัก รักไม่ให้ใจห้ามค่ะ เราไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้รักใครได้ แต่เมื่อเรารู้ว่าผิด สิ่งเดียวที่ทำได้คือ ยืนมองคนที่เรารักมีความสุขค่ะ
20 กันยายน 2552 18:14 น. - comment id 1040865
แล้วมันห้ามยังไง ใครรู้บอกทีครับ >_
20 กันยายน 2552 19:03 น. - comment id 1040881
ยากหักห้ามตามใจไม่ให้รัก ปล่อยนานนักผลักใยใช่จะง่าย ทุกค่ำคืนฝืนเจ็บเหน็บเดียวดาย หากมิสายหมายจบลบจากใจ
30 กันยายน 2552 18:46 น. - comment id 1045508
ห้ามอย่างนั้นล่ะครับ
30 กันยายน 2552 18:54 น. - comment id 1045510
เป็นปลื้มที่สุดครับ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแสดงความเห็นครับ
30 กันยายน 2552 20:31 น. - comment id 1045573
ขอบคุณ คุณกวีน้อยเจ้าสำราญน่ะครับ แต่มุกไม่ฮาพาผมเครียด แต่ก็ขอบคุณที่แสดงความเห็นน่ะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
