ค่ำคืนนี้แม้ดวงดาวจะทอแสง หากเหมือนไร้เรี่ยวแรงคอยโหยหา สายลมหนาวพัดโชยความเหงามา สุดเหว่ว้าเศร้าตรมขมหัวใจ หนึ่งชีวิตหนึ่งใจเหมือนไร้ค่า วันเวลาผ่านไปไร้ความหมาย ขอเพียงใครสักคนพาเหงาคลาย ขอเพียงได้ไออุ่นคลุมหัวใจ เปรียบความรักดังเช่นนกตัวหนึ่ง ขาดอุ่นไอที่ในรังแห่งฝัน โผบินผ่านข้ามขอบแสงตะวัน แสนยาวนานความหนาวในหัวใจ ขอเพียงพักให้รักได้อบอุ่น กอดนอนหนุนหายเหนื่อยบินต่อไหว บินมานานเหน็บหนาวถึงข้างใน ขอที่ว่างในใจซุกไออุ่น อ่อนล้าแรงเหลือเกินจะไปต่อ หมดแรงท้อเกินกว่าจะบินไหว สายลมหนาวกรีดกราวร้าวหัวใจ มีบ้างไหมใครสักคนที่เฝ้ารอ เฝ้ารอรักที่คอยในรังอุ่น มีความรักห่มคลุมกลางลมหนาว มีดวงตาสดใสแทนแสงดาว ส่องสกาวให้เห็นทุกค่ำคืน เมื่อหัวใจได้รักหมดความเหงา เมื่อความหนาวพ้นผ่านหมดความหมาย จะโบกโบยไปยังขอบฟ้าไกล จะบินไปสู่ฟากฝันพร้อมกับเธอ
Saran 14 ก.ย. 2552 11:54 น. - ID 129143 
1049
2
0
18 พฤศจิกายน 2552 08:51 น. - comment id 1044384
ตั้งแต่อ่านกลอนมา กลอนนี้เพราะที่สุด อิอิ พยายามต่อไปนะ
18 พฤศจิกายน 2552 08:54 น. - comment id 1044386
ขออนุญาต เอาไปลง hi5 นะคะ ไม่ว่ากันนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
