๏ เนิ่นนานปลิวปรายสายลมหนาว กรีดร้าวเกินกั้นความหวั่นไหว ปลิดเถิดปลิดปล่อย..ล่องลอยไป โหยไห้เก็บกล้ำกับคำนึง ๏ อิงแอบหม่นว้างอยู่อย่างนั้น เงียบงันเหมือนสิทธิ์เพียงคิดถึง ล่วงรอยเวลาอันตราตรึง ให้หนึ่งคืนหนาว..ช่างยาวนาน ๏ ซ่อนหน้าผ่านคืนอันขื่นขม โบยบ่มวิญญาณ์ด้วยพร่าผลาญ เหลือเพียงเศษฝันจากวันวาร โลมรานคืนเหงาที่เปล่าดาย ๏ สองฝั่งทางฝันเกินบรรจบ เพียงพบ..พริบตาแล้วพร่าหาย เพียงลู่ริ้วลม..ผ่านพรมปราย เกินหมายคืนมา..ร่วมฟ้าเดียว.. ๏ เหลือหนึ่งปลดเปลื้องอยู่เบื้องหลัง บนฝั่งทางฝันอันเปล่าเปลี่ยว เฝ้าลบรอยอดีตอันซีดเซียว ปลดเสี้ยววันเก่าสู่เถ้าธาร ๏ ลิ่วลอยไหลล่องละอองรัก ประจักษ์แล้วเช่น..เส้นขนาน ปลดปล่อย..เลือนหาย..กับสายกาล กลืนผ่านลอยหาย..กับสายลม
เพรง.พเยีย 24 ส.ค. 2552 05:38 น. - ID 128633 
959
5
0
24 สิงหาคม 2552 08:13 น. - comment id 1030869
ดีจ้า...คุณเพรง.พเยีย....เจนแวะมาแปะไว้ก่อนน๊ะเด๋วเย็นๆจามาตอบ ไปประชุมก่อนจ้า...
24 สิงหาคม 2552 09:18 น. - comment id 1030876
สุดเวิ้งฟ้าวาทะทิวาวัน เหลือรอยฝันเวิ้งฟากนภาฉาย กอบประคองรอยหวานพิมพ์ประพราย กอดประกายขวัญรอยคอยประคอง สวัสดีค่ะ พี่นาง สบายดีเปล่าค่ะพี่นาง กวีพี่นางอ่อนหวานเสมอค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะพี่นาง ดอกบัวขอให้พี่นางมีแต่ความสุขสมหวังเสมอๆค่ะ
24 สิงหาคม 2552 09:36 น. - comment id 1030880
บทสุดท้ายนี่ประจักษ์ดีเลยค่ะ
24 สิงหาคม 2552 11:17 น. - comment id 1030929
สวัสดีค่ะ บทกลอนงดงามมากเลยค่ะ
24 สิงหาคม 2552 12:03 น. - comment id 1030947
ไพเราะค่ะ
24 สิงหาคม 2552 14:01 น. - comment id 1030990
ให้ลมพัดไปไหนมิรู้ ดีกว่าอยู่เดียวดายฟายฝัน ประจักษ์วันรักผ่านขนานกัน ขอใจอันตรธาน..กาลเวลา ...ฟังบางคนว่าราวต้องประสบการณ์มาดีแท้
24 สิงหาคม 2552 18:11 น. - comment id 1031061
25 สิงหาคม 2552 08:45 น. - comment id 1031290
ไพเราะงดงามสายกาล ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปร
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
