โอ่น้ำตา คลาไห้ ใจห่อเหี่ยว มันเป็นเสี้ยว หนึ่งเกล็ด เศษความช้ำ น้ำตาไหล ให้ทุกข์ สุดระกำ หัวใจก้ำ จำกลืน สะอื้นทรวง ในเรื่องราว ปวดลึก รู้สึกช้ำ เป็นเวรกรรม ซ้ำให้ ใจหนักหน่วง ทั้งคนข้าง เคียงใกล้ กับไม่ห่วง มาซ้ำลวง หลอกเรา ให้เศร้าตรม นี่ชีวิต ลิขิตมา ให้ข้าช้ำ เลยต้องกล้ำ จำกลืน สะอื้นปม กับเรื่องราว ร้าวรวด ปวดระบม สุดจะข่ม จมน้ำตา พาเดียวดาย ~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~**~*~*~*~*~*~ ภาพวาด ^_^
6 สิงหาคม 2552 21:48 น. - comment id 1023986
ใครลิขิตให้ช้ำครับ ลิขิต....แปลว่า เขียน ความหมายคือ เขียนให้ช้ำหรือเปล่าครับ สงกะสัย ไปล่ะครับ ชะแว้บบบ
7 สิงหาคม 2552 01:50 น. - comment id 1024052
ชีวิตนี้ ที่ขีด กรีดให้ช้ำ ใจระกำ ย้ำเจ็บ เหน็บเสมอ ลืมเรื่องราว ร้าวรวด ปวดละเมอ ปล่อยใจเพ้อ เผลอใจ ให้เลือนราง