ก่อนเดือนดับ...ลับล่วง...จากห้วงฟ้า ก่อนทิวา...เฉิดฉันท์...สู่วันใหม่ ก่อนเราสอง...ต้องพราก...จากกันไป จง หลับไหล...ในอ้อมกอด...นะยอดรัก จงดื่มด่ำ...ความฉ่ำชื่น...ของคืนนี้ ห้วงราตรี...ที่จะตรึง...ซึ้งสลัก ทิ้งความเศร้า...เหงาใจ...ไว้สักพัก เจ้าจงหัก...ใจห้าม...ความช้ำตรม อ้อมแขนพี่...มีไว้...ให้ไออุ่น จงนอนหนุน...อุ่นไอ...ใต้แสงโสม- -สีนวลงาม...น้ำค้าง...พราวพร่างพรม เหมือนประโลม...ความขมขื่น...คืนก่อนลา หยุดสะอื้น...กลืนกล้ำ...ความช้ำหมอง เมื่อรักของ...สองใจ...ที่ใฝ่หา เฝ้าผูกพัน...มั่นซึ้ง...ตรึงอุรา กลับต้องมา...ลาร้าง...ถึงทางตัน เพราะกำแพง...ประเพณี...ที่คลุมคลอบ มาขึงขอบ...กรอบจารีต...ขึ้นขีดคั่น แม้ตระหนัก...รักแท้...แน่นิรันดร์ ก็มีอัน...ฝันร้าว...เศร้าตรอมตรม นิทราเถิด...เปิดใจ...ให้กับช้ำ แล้วดื่มด่ำ...กับค่ำคืน...แม้ขื่นขม นอนหลับไป...ในอ้อมรัก...จักประโลม จวบแสงโสม...โลมหล้า...จักล้าแรง เสียงขลุ่ยผิว...พลิ้วพราย...จากท้ายทุ่ง ดังผ่านคุ้ง...โค้งน้ำ..ข้ามโขดแก่ง เหมือนสัญญาณ...ขานว่า...เมื่อฟ้าแดง เวลาแห่ง...เราสอง...ต้องจากกัน ก่อนเดือนดับ...ลับล่วง...จากห้วงฟ้า จงหลับตา...แล้วล่วง...สู่ห้วงฝัน จวบ.นภางค์...สว่างใส...ไร้แสงจันทร์ เราต้องพราก...จากกัน...นิรันดร จงรู้ไว้...ฤทัยพี่...นี้คงมั่น จะผูกพัน...มั่นอยู่...มิรู้ถอน จวบสิ้นภพ...จบกัลป์...พุทธันดร ไม่คลายคลอน...รอนรา...มั่นตราตรึง จำให้มั่น...วันนี้...นะที่รัก จงประจักษ์...รักพี่...มีเพียงหนึ่ง ตราบฟ้าดิน...ไม่สิ้นรัก...สลักตรึง จะคำนึง...ถึงเพียงเธอ...เสมอกาลฯ...
victoriasecret 3 ส.ค. 2552 13:38 น. - ID 128151 
1125
6
0
3 สิงหาคม 2552 13:48 น. - comment id 1022689
หวัดดีค่ะน้า ขอที่ 1 คริคริ
3 สิงหาคม 2552 14:06 น. - comment id 1022699
สวัสดีครับน้าแจ็ก สบายดีนะครับ
3 สิงหาคม 2552 14:36 น. - comment id 1022719
พิมว่า..กำแพงเมืองจีนๆๆแหงๆๆอิอิ
3 สิงหาคม 2552 14:48 น. - comment id 1022736
กำแพงใดไหนจะเท่ากำแพงนี้ ยากหลบลี้ลักลอบข้ามไปไหว กำแพงนั้นนั่นหรือกำแพงใจ กำแพงใดหาเทียบได้นั้นไม่มี สิ่งใดใดอยู่ที่ใจเพียงเท่านั้น ที่ขวางกั้นให้เรานั้นถอยหนี หากหวั่นไหวท้อแท้ไปนะคนดี คงไม่มีวันสุขและสมใจ .............. สวัสดีค่ะ
3 สิงหาคม 2552 17:25 น. - comment id 1022817
น้าแจ๊คกี้ เยี่มมากค่ะ กินใจมากๆค่ะ ขอบอก เราเกิดมาชาติมีกรรมแล้ว ขอน้องแก้วตัดใจในห้วงฝัน ลืมเสียเถิดคนดีว่ามีกัน กำแพงกั้นขวางทางระหว่างเรา กำแพงใจค่ะ
3 สิงหาคม 2552 18:22 น. - comment id 1022835
หลาน เฌอ ผู้เลอโฉม... ที่1...พึ่งจะส่ง...คงไม่ถึง เฝ้าคำนึง...ถ้วนทั่ว...กลัวจะหาย นึกไว้ใจ...ไปรษณีย์...ที่ห่วงคลาย ขอจดหมาย...ถึงมือ...คือแก้วตา..... บทกลอนของท่าน นนท์ ภราดาสมัย 30 ปีมาแล้ว มอบให้เฌอ ละกันนะ....แล้วไหงปล่อยให้ซี้มา เดินที่แพลตินัมคนเดียวละจ้า.....
3 สิงหาคม 2552 18:23 น. - comment id 1022836
หลานลูกกลิ้ง... น้าสบายดีครับ...
3 สิงหาคม 2552 18:25 น. - comment id 1022838
นู๋พิมจัง.... นานแล้วที่ไม่ได้เจอกัน คิดถึ้ง-คิดถึงจ้า สบายดีนะจ้า...
3 สิงหาคม 2552 18:29 น. - comment id 1022840
คุณ...Somebody.. ขอบคุณที่แวะมาครับ....
3 สิงหาคม 2552 18:30 น. - comment id 1022841
คุณ (หลาน) แบม.... ขอบคุณที่มาเยือนและคำชมครับ...
3 สิงหาคม 2552 20:15 น. - comment id 1022899
ห่าง ห่างกันบ้างก้อดีค่ะน้า คริคริ เมื่อไหร่น้าจะมาเมืองลิงเจ้าคะ
3 สิงหาคม 2552 21:57 น. - comment id 1022940
วันนี้มาแนวหวานซึ้ง เลยนะครับ กำแพงนี้ เมื่อไหร่ จะทลายลงได้เสียที ก็ไม่รู้ มาช่วยกัน คนละไม้คนละมือ ดีไหมครับ
3 สิงหาคม 2552 22:37 น. - comment id 1022960
แสนหวานซึ้งในภาษา และความหมาย แสนเศร้าใจกับเนื้อหากลอนอันอ่อนหวาน เป็นกลอนที่เพราะกินใจมากครับ เป็นเรื่องจริง ถ้าผมแต่ง คงร้องไห้ตามบทกวี มันเศร้าแสนเศร้า มันเหงาแสนเหงา จับจิตจับใจ กำแพง ประเพณี หวังว่าเป็นแค่เรื่อง แต่งนะครับ
4 สิงหาคม 2552 02:14 น. - comment id 1023022
กำแพงกั้น คั่นรัก หักใจช้ำ แสนระกำ ย้ำอยู่ ดูหมดหวัง ประเพณี ที่ขีด กรีดฝันพัง ดุจคำสั่ง ดังจาก พิพากษา
4 สิงหาคม 2552 03:10 น. - comment id 1023027
หลานเฌอฯ รอบสอง... ซี้ไปกินอาหารกลางวันที่ ฟูจิ ทราบแล้วเปลี่ยน...
4 สิงหาคม 2552 03:12 น. - comment id 1023028
คุณ ไร้อันดับ.... กว่าจะเข็ญให้จบได้หมดเบียร์ไปตั้งหลาย'ป๋อง เลยครับ...
4 สิงหาคม 2552 03:13 น. - comment id 1023029
กวีน้อยฯ... เห็นฝีไม้ลายมือแล้วไม่ธรรมดาจริงๆ..เยี่ยมมากครับ
4 สิงหาคม 2552 03:24 น. - comment id 1023030
คุณ ปราค์ทิพย์ กำแพงกั้น คั่นรัก หักใจช้ำ แสนระกำ ย้ำอยู่ ดูหมดหวัง ประเพณี ที่ขีด กรีดฝันพัง ดุจคำสั่ง ดังจาก พิพากษา ถึงจารีต...ขีดคั่น...จักหวั่นใด หากสองใจ...ร่วมกัน...สู้ฟันฝ่า หากรักกัน...มั่นแท้...แน่อุรา พรหมลิขิต...นำพา...ให้สมปอง...
4 สิงหาคม 2552 05:44 น. - comment id 1023041
อ่านแล้วเศร้า กินใจ แต่งกลอนเก่งนะคะ ทำให้คนอ่านน้ำตาร่วงได้
4 สิงหาคม 2552 07:48 น. - comment id 1023065
ขอใช้สิทธ์พาดพุง น้าๆมางวดนี้บุญรอดเจ๊งแน่ สามวันสองขวดเองตอนนี้ คอแห้ชอบกล อิอิ สงสัยสนมไม่มาช่วยกระตุ้นต่อมเมา บ๊ะ กลอนหวานซะไม่มีนะ เข้าใจลงเวลาเราไม่ว่างนะ ชิ ชิ
เที่ยวต่อแระแวะมาสวัสดีตอนเช้า(นานๆตื่นที) วังนี้ไป มาบุญครอง มาเลี้ยงข้าวป่าว หึหึ
4 สิงหาคม 2552 11:14 น. - comment id 1023138
คุณ อนงค์นาง... ถึงขั้นนั้นเชียวหรือครับ...ผมพึ่งแต่งกลอนมา สักประมาณไม่นานนี่เองครับ ก็ได้หลายท่าน ในบ้านกลอนนี้แหละครับช่วยแนะนำและ เป็นแม่แบบให้ลอกเลียน....ขอบคุณครับ
4 สิงหาคม 2552 11:20 น. - comment id 1023140
หลานร้า..กกกกกกกกก มาบุญครอง มองบุญครา น้าไม่ว่างจ้าเพราะไม่มี ใครอยู่เลยเดินทางไปต่างประเทศหมดสงสัย ว่าจะไปเยี่ยมอดีต นายกฯ กัน จะกลับกันวัน ศุกร์นู่นแหนะ... สงสัยต้องปิดบ่อน เอ๊ย บ้านซะแระ...555555
4 สิงหาคม 2552 19:00 น. - comment id 1023254
วอนต่อจันทร์คุ้มฟ้าเวลาพลบ จวบบรรจบสุริยันของวันใหม่ ขอจงหยุดลีลามิคลาไคล เพื่อดับไข้ความศัลย์ในวันจร หากกำแพงขวางกั้นสัมพันธ์รัก เถิดจงหักฝ่าข้ามตามสมร ประเพณีขีดคั่นอย่าสั่นคลอน แหวกไปก่อนครรลองได้ครองกัน ดูเถิดท่านพระสุธนยังด้นข้าม เพื่อติดตามมโนราห์เมื่อคราผัน ท่านเจ้าคุณกับแม่เย็นยังเห็นกัน ด้วยมิยั่นอุปสรรคทั้งหนักเบา อังศุมาลิน โกโบริยังมิจาก อยู่จนพรากชีพลบไม่พบเศร้า พจมาน ชายกลาง ไม่ร้างเนา ยังคลอเคล้ารักขยาย บ้านทรายทอง ดูเถิดดู กำแพง กับแรงรัก ไหนจะหนัก แน่นคุณ อุ่นสนอง ประเพณี เก่าคร่ำ ท่วงทำนอง เถิดอย่าปองยึดมั่นเป็นสัญญา. น่าสงสาร หนุ่มปทุม พี่ท่านเหลือเกิน ก็ลองโดดสปริงลังกาเกลียว สองรอบครึ่ง ข้ามกำแพงฯที่ว่าไปหาเธอ ซะเลยครับ อิอิ..ผ่านฉลุย... แวะมาเยี่ยมเยียน คงสบาย กายและจิต นะครับ พี่ท่าน.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
