อดีตกาลเวลาที่ผ่านมา ที่อ่อนล้าครั้งหนึ่งยังจำได้ ประสบการณ์ที่ปวดอยู่ในใจ เพราะมีใครบางคนมาละลาน มาแสดงทำตัวเป็นเจ้าของ ฉันใจหมองคิดอะไรไม่ตรงทาง มันเจ็บปวดเก็บไว้มายาวนาน ถึงแม้กาลผ่านเลยยังคิดจำ ในชีวิตไม่เคยคิดว่าจะเจอ ฉันจึงเก้อกลายเป็นมือที่สาม ไม่นึกเลยชีวิตฉันจะสามาน เลวทรามอย่างที่นึกไม่ถึงเลย สุดท้ายฉันจึงพ่ายไม่เป็นท่า เพราะพี่ยาเข้าข้างนางนั้นเฉย เวรกรรมใดใจคิดเจ็บจังเลย มิอาจเผยเก็บไว้อยู่คนเดียว
23 กรกฎาคม 2552 19:06 น. - comment id 1018283
สุดท้ายฉันจึงพ่ายไม่เป็นท่า เพราะพี่ยาเข้าข้างนางนั้นเฉย เวรกรรมใดใจคิดเจ็บจังเลย มิอาจเผยเก็บไว้อยู่คนเดียว ...................................... ว่าจะจ่ายคำอีสาน บนลานกลอน กะติดม่องที่ว่า ควมฮู้มุมภาษา ยังน่อยหยู่ จึงขอเป็น กลอนไทยๆ คือสิง่ายกว่าละเนาะ หากแม้นช้ำระกำทำใจเก็บ เหมือนหนามเหน็บเจ็บแปลบแบบซ่านเสียว จงระบายหน่ายทุกข์ประดังเชียว รอยช้ำเขียวฟกในคลายทุเลา เมื่อยามรักหักกลบพบเป็นหนี้ เศษธุลีรักหวังพังจากเขา ก็ถือว่าทำบุญสุนทานเอา จึงจะเข้าตำราว่าคนดี มาช่อยให้กำลังใจเนาะ คนเฮากะเป๋นจั่งซี่อยู่หลายเติบ มีฮัก มีซัง มีแหนงมีหน่าย สิสมหวังไปเหมิดกะน่อยละเนาะ เขาบ่แคร์เฮากะอย่าแคร์ อนาคตยังอีกยาวไกล มื้อนี่บ่ดีมื้หน้าฟ้าอาจสิใส ไผสิฮุ้
24 กรกฎาคม 2552 13:45 น. - comment id 1018525
สู้ความจริงในวันนี้ แม้จะมีความเจ็บอยู่ใจ ขอจงได้สู่ต่อไป...ไม่มีพ่าย
24 กรกฎาคม 2552 14:27 น. - comment id 1018532
สวัสดีค่ะ ทุกคนย่อมมีบาดแผลคะ เพราะแต่ละบาดแผลเป็นประสบการณ์ และสร้างความเข้มแข็ง จากการเรียนรู้ การปรับตัวเพื่อจะอยู่ให้ได้คะ เข้มแข็งในเร็ววันนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ