ผิดที่ใจ


ผิดที่ใจ ไม่ฟัง เลยพังสิ้น
น้ำตาริน ไหลนอง สองปรางนวล
ไม่เคยคิด จุดจบ หรือทบทวน
จึงต้องครวญ ช้ำชอก เขาหลอกเรา
ผิดที่ใจ ไม่จำ คำทัดทาน
จึงซมซาน อย่างนี้ ชีวีเศร้า
หากคิดครวญ ทวนทบ จุดจบเรา
จักไม่เฉา เศร้ารำเค็ญ อย่างเป็นเลย
ผิดที่ใจ ให้รัก ไม่ยักคิด
จึงเดินผิด ทางหน คนเยาะเย้ย
หากวันนั้น ฉันครวญ ทวนเฉลย
จุดลงเอย คงไม่ช้ำ ให้กล้ำกลืน
ผิดที่ใจ ไม่ฟัง จึงพลั้งพลาด
จุดจบหนึ่ง จึงอนาจ ขาดมือยื่น
ไม่มีใคร ไหนจุด ฉุดให้ยืน
ล้มร่างรื่น พื้นกรวด ปวดร้าวเอย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
^_^

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

พ*ภาพวาด 12 ก.ค. 2552 21:45 น. - ID 127585

974

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/127585 ที่มา: http://apinya-boonchu.blogspot.com , พ*ภาพวาด

comments powered by Disqus

ปรางทิพย์

13 กรกฎาคม 2552 01:55 น. - comment id 1013502

เพราะว่ามั่นใจในรักไงคะ
พลาดแล้ว ก็ลุกขึ้นมานะคะ
เราพลาดเอง เจ็บเอง ต้อง
รักษาแผลใจเองค่ะ

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

13 กรกฎาคม 2552 09:29 น. - comment id 1013571

ไม่ผิดหรอกครับ กับการที่เราจะรักใครสักคนหนึ่ง รักที่มีความหวังดี ต้องการให้เขามความสุข  เป็นรักที่เกิดจากใจ  ที่เราเต็มจัยจะให้....ใครว่าผิด  ก็คงผิดเพราะ...รักนั้นยังไม่ตอบแทนเท่านั้นเอง อิอิ  
มาร่วมอาลัย เอ๊ย ให้กำลังใจครับ  ขอให้รักไปได้สวยๆ