อยากให้รู้เหมือนกัน…ฉันคิดถึง ทุกคำนึงทุกวัน…ฉันห่วงหา คราเหงาใจไกลกัน…ฉันตั้งตา รอเวลาร่วมฝัน…ฉันและคุณ คราเมื่อฝนหล่นพรม..ห่มไพรกว้าง แขนสองข้างเคยโอบไว้…ห่มใจอุ่น ในอ้อมกอดพรอดพร่ำ...ห่มค้ำจุน หวานละมุน..อุ่นพรม.ห่มจิตใจ หมั่นทำบุญตักบาตร....ด้วยมาดหมาย ทุกข์ผ่อนคลายหายหม่น..ด้วยบุญไข แม้นร้อนรน..ลุล่วง…ด้วยห่วงใย ธรรมส่องใส.สุขล้ำ…ด้วยทำดี วางใจรักภักดี…เป็นที่สุด ตะวันรุดมาทัก…เป็นสักขี กิจที่กอรปชอบธรรม..เป็นกรรมดี ร้อยวลี…หวานล้ำ..เป็นกำนัล แม้นทุกข์ร้อนอ่อนใจ..ให้บอกกล่าว จะเก็บดาวพราวพร่าง...ให้สร้างฝัน ทุกก้าวย่างขันแข่ง…ให้แบ่งปัน รู้สร้างสรรค์ปั้นฤทัย…ให้อดทน อยากให้รู้เหมือนกัน..ฉันรักมาก แม้นก้าวยาก…สำนึก..ฉันฝึกฝน ทางสายรุ้ง..มุ่งตะวัน..ฉันดิ้นรน สั่งกมล…สู้ไม่ถอย....ฉันคอยรอ.
ครูพิม ๑๐ กรกฎาคม ๒๕๕๒
ครูพิม 10 ก.ค. 2552 06:31 น. - ID 127512 
1605
43
0
10 กรกฎาคม 2552 08:39 น. - comment id 983025
ม่าย....ลืม... ไม่ลืม ไม่เลือนชั่วเดือนแหละปี ไม่ลืมรักเราที่เคยฝากฝัง ไม่ลืมความหลังเมื่อครั้งก่อนนี้ กี่เดือนกี่ปีพี่ก็ไม่ลืม ...ตอบด้วยเพลงนี้แหละครับ อิอิ
10 กรกฎาคม 2552 08:53 น. - comment id 983029
สวัสดีครูพิม...หายไปไหนมาหรือ.. คราตัวอยู่ห่างร้าง.......แรมไกล....สุดตา หากแต่ยังชิดใจ........แน่นแท้ จิตเสน่ห์โลมไล้.........วนห่วง.. ใจส่งใจปลื้มแปล้.....แผ่ล้ำ กันและกัน
10 กรกฎาคม 2552 08:02 น. - comment id 1008108
.... พี่ครูพิมแหละ ลืมน้องวาก่อน เชอะ....
10 กรกฎาคม 2552 07:05 น. - comment id 1008119
งดงามครับ ทั้งคำและภาพ
10 กรกฎาคม 2552 09:28 น. - comment id 1008397
อยากจะรู้น่ะครับ เหมือนมีใครบ่นๆ อะไรแถวนี้ เลยมารับแลมารู้ ตอนนี้ได้แค่อยากจะรู้ ยังไม่มีใครอยากให้รู้เลยล่ะครับ อิอิ กลอนหวานมากครับ แต่งเองหรือเปล่าครับ ขอเบอร์หน่อยครับ เอ๊ย ลายเซ็นต์หน่อยครับ อิอิ
10 กรกฎาคม 2552 10:38 น. - comment id 1012218
รับทราบค่ะเอื้อย บ่เห็นกันโดน สบายดีบ่น้อ
10 กรกฎาคม 2552 10:50 น. - comment id 1012225
ไม่เห็นกลอนลืมไปแล้วจริงๆ อิอิ( ล้อเล่น)
10 กรกฎาคม 2552 10:59 น. - comment id 1012227
กลอนเพราะจังค่ะ อ่านแล้วรู้สึกดีจัง..
10 กรกฎาคม 2552 11:52 น. - comment id 1012255
เข้ามาอ่านกลอนเพราะๆของครูพิมค่ะ เพราะมากค่ะ รู้สึกชื่นใจแทนจังเลย
10 กรกฎาคม 2552 12:48 น. - comment id 1012285
ยังไม่ลืมค่ะ ^__^
10 กรกฎาคม 2552 12:48 น. - comment id 1012286
คิดว่า ตอนนี้ มิตรบ้านกลอนคงรู้แล้ว ว่าครูพิมคิดถึงใครคนหนึ่งอยู่ เมนต์ตามกลอนคับผม คุณครู ...คราวหน้าหมายถึงกลอนหน้า ครูพิมคงต้องฌฉลยหรือเปล่า จะติดตามข่าวทาง เว้ปนี้ หรือ CNN ดีคับ ล้อเล่นนะคับ
10 กรกฎาคม 2552 13:16 น. - comment id 1012320
อยากให้รู้เหมือนกัน ที่ฉันคิด อยากให้รู้มีดวงจิต ที่คิดถึง อยากให้รู้มีอุรา ที่ตราตรึง อยาให้รู้มีคนซึ่ง ที่ซึ้งคน หายไปนานเหมือนกันนะ แต่ไม่ลืมบทกลอนงามๆ ของครูพิมหรอกครับ กลอนเพราะมากครับ
10 กรกฎาคม 2552 13:18 น. - comment id 1012323
มาแก้กลอนครับ อยากให้รู้เหมือนกัน ที่ฉันคิด อยากให้รู้มีดวงจิต ที่คิดถึง อยากให้รู้มีอุรา ที่ตราตรึง อยากให้รู้มีคนซึ่ง ที่ซึ้งคน รีบไปหน่อยขอโทษครับ
10 กรกฎาคม 2552 13:48 น. - comment id 1012341
หวัดดีคับ...ครู พิม ครูสบายดีนะคับ.... ดูภาพแล้วอยากเขียนกลอนน่ะ...ขอรับ... จุดเทียนเพียรส่อง มองหาเจ้า นั่งเหงาแลเศร้า ในโหยหา โขดหินถิ่นเก่า เราร่ำลา ธาราทะเลฟ้า ครามืดดำ ไร้ลมพรมพัด สบัดเป็น ไร้เพ็ญเด่นลอย เฝ้าคอยผำ เทียนน้อยส่องแสง เพื่อแฝงนำ ว่าย้ำจำคอย ชะมอยเรือ แลรอบขอบฟ้า เพื่อหาเจ้า แลเฝ้าเหงาจิต ไม่คิดเหลือ เผื่อใจผิดหวัง นั่งรอเรือ จิตเจือจริงจัง หวังรอคอย
10 กรกฎาคม 2552 14:17 น. - comment id 1012352
รู้แล้วค่ะ ว่าครูพิมหวานมากๆเลย ใจจะละลายแว้ว ขอจุ๊ฟทีค่ะ
10 กรกฎาคม 2552 14:53 น. - comment id 1012379
ไม่บอกก็รู้ว่าเรารักกันปานจะกลืนกิน..
10 กรกฎาคม 2552 15:29 น. - comment id 1012410
น่าจะเปนกลบทอะไรซักอย่างหนึ่งป่าวคะครูพิม
10 กรกฎาคม 2552 20:45 น. - comment id 1012537
สวัสดีค่ะ คุณละไมฝน งดงามครับ ทั้งคำและภาพ ....................... ขอบคุณมากค่ะ..ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
10 กรกฎาคม 2552 20:45 น. - comment id 1012538
10 กรกฎาคม 2552 20:52 น. - comment id 1012541
10 กรกฎาคม 2552 20:59 น. - comment id 1012544
10 กรกฎาคม 2552 21:07 น. - comment id 1012553
10 กรกฎาคม 2552 21:10 น. - comment id 1012555
10 กรกฎาคม 2552 21:12 น. - comment id 1012561
10 กรกฎาคม 2552 21:13 น. - comment id 1012563
10 กรกฎาคม 2552 21:15 น. - comment id 1012567
10 กรกฎาคม 2552 21:16 น. - comment id 1012569
เพื่อนตัวเป็นๆทั้งคนจะลืมกันได้จั่งได๋ค๊า คงงานเยอะจริงๆเนาะ กลอนน้อยลงค่ะ
10 กรกฎาคม 2552 21:16 น. - comment id 1012570
10 กรกฎาคม 2552 21:41 น. - comment id 1012585
มาหวานเชียวนะคะ คุณครูพิมคนสวย ทำไงจะหวานอย่างนี้บ้างน๊าา
10 กรกฎาคม 2552 21:43 น. - comment id 1012586
10 กรกฎาคม 2552 21:56 น. - comment id 1012597
10 กรกฎาคม 2552 23:17 น. - comment id 1012652
เขียนวนไปวนมา เร่หาสัมพัสจนขาดความหมายซ้ำ น่าจะลองเขียนใหม่นะครู อย่าพยายามเล่นคำจนทำให้เสียอรรถรส เพราะการเขียนกลนอในเชิงเหงา เศร้า รักร้าง ไม่ต้องหาคำเปรียบมากมายจนไร้ความหมายอย่างนี้หรอก แค่ใช้่คำพื้นๆแต่เล่นคำง่าย น่าจะให้ความหมายดีกว่านะ
11 กรกฎาคม 2552 00:05 น. - comment id 1012668
ครูพิมคะ ปรางติดตามงานของคุณมานานค่ะ งานหนักนี่เอง ถึงได้หายไป เข้ามาชื่นชมกับงานกลอนที่เพราะพริ้ง นะคะ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ
11 กรกฎาคม 2552 00:43 น. - comment id 1012673
งดงามในถ้อยคำและความหมายค่ะ แม้จะดึกแล้ว แต่อ่าน ๒รอบเลยค่ะครูพิม..% 41%
11 กรกฎาคม 2552 07:27 น. - comment id 1012700
คห 32 ขออนุญาตครูพิมคุยกับ คห 32 ครูเขียนกลอนอ่อนหวานและความหมายดี คือเราเองก็ด้อยประสบการณ์นะ ไม่เข้าใจความหมายที่คุณบอกว่า "เร่หาสัมพัสจนขาดความหมายซ้ำ" เรียนผู้รู้ลองแต่งยกตัวอย่างให้เราดู เป็นวิทยาทานได้มั้ย เอาหน่อยนะ นิดเดียวก็ยังดี คิดว่าคงกลับมาอ่านเม้นนะ
11 กรกฎาคม 2552 08:59 น. - comment id 1012718
คห 32 รำจวน ลองแต่งอย่างที่ว่า แล้วใช้ชื่อจริงมาให้อ่าน หน่อยนะครับ อยากรู้ว่าคนเก่งๆ เขาเขียนกันอยางไร ขอโทษนะครับ ครูพิม ที่มาใช้บ้านคุณครู พูดถึงคนอื่น
11 กรกฎาคม 2552 20:05 น. - comment id 1012925
หนูนางฟ้ามารับรู้แล้วนะคะพี่ครูพิม
11 กรกฎาคม 2552 20:53 น. - comment id 1012959
11 กรกฎาคม 2552 21:06 น. - comment id 1012969
11 กรกฎาคม 2552 21:09 น. - comment id 1012973
11 กรกฎาคม 2552 21:11 น. - comment id 1012976
11 กรกฎาคม 2552 21:17 น. - comment id 1012980
สวัสดีค่ะ เพื่อนแบมแก้วประภ้สสร แบม..เราไม่มีอารมณ์กลอนเลย.. เขียนได้สองวรรค สามวรรค แล้วก็วางไว้ แต่งไม่จบ..เพราะกังวลเรื่องงาน..มันเข้ามาเยอะมาก..มากจนสงสัยว่า..เป็นครูหรือเป็นคนเก็บข้อมูลนะ..หน้าที่เนาะ..ท่องคำนี้ไว้..อิอิ คิดถึงนะเพือน..หน้าหนาวนี้..ทำตัวให้ว่างนะ จะเชิญมาเที่ยวเลย..
11 กรกฎาคม 2552 21:19 น. - comment id 1012981
11 กรกฎาคม 2552 21:26 น. - comment id 1012982
11 กรกฎาคม 2552 21:29 น. - comment id 1012984
11 กรกฎาคม 2552 21:31 น. - comment id 1012985
11 กรกฎาคม 2552 21:37 น. - comment id 1012988
11 กรกฎาคม 2552 21:45 น. - comment id 1012994
11 กรกฎาคม 2552 21:46 น. - comment id 1012995
11 กรกฎาคม 2552 22:59 น. - comment id 1013036
น้องรักพี่เหนื่อยเหลือเกินขอนอนพักตรง ถนนเข้าบ้านหน่อยนะคะ ห่วงแสนห่วงดวงใจคนไกลห่าง ระยะทางยาวไกลอยากไปหา เจ้าอยู่เย็นเป็นสุขหรือทุกข์พา พิมกานดาอย่าท้อต่อคำคน แม้นเหนื่อยหนักพักบ้างนะนางแก้ว ให้เพริศแพร้วสดใสไร้หมองหม่น สู้ต่อไปก้าวไปใจอดทน อย่ากังวลนะคนดีศรีแผ่นดิน เป็นแม่พิมพ์แม่พระชนะโฉด ชนปรีดาปราโมทย์ทั่วทุกถิ่น ธารน้ำใจท่วมท้นล้นธรณิน คือน้ำใจยุพิน...ครุพิมพร ถ้าเขียนคำใดผิดก็ขอโทษนะคะ ทั้งเหนื่อยทั้งง่วงค่ะ
11 กรกฎาคม 2552 23:28 น. - comment id 1013055
อยากให้รู้ว่ารักสักเท่าฟ้า เกินภาษาจะเอ่ยเผยรักได้... (จำเอามาจากไหนก็ไม่รู้ค่ะ)
12 กรกฎาคม 2552 05:04 น. - comment id 1013100
สวัสดีค่ะครูพิม พี่มารับรู้อีกคนค่ะ กลอนงดงามเสมอค่ะ
12 กรกฎาคม 2552 12:05 น. - comment id 1013203
เขียนกลอน เล่นคำ ได้งดงามครับ..
12 กรกฎาคม 2552 19:10 น. - comment id 1013322
36......นายแน่มาก พี่ทั่นไร้ฯ เย้ๆๆๆๆ
13 กรกฎาคม 2552 18:44 น. - comment id 1013924
13 กรกฎาคม 2552 18:46 น. - comment id 1013925
13 กรกฎาคม 2552 18:47 น. - comment id 1013926
13 กรกฎาคม 2552 18:47 น. - comment id 1013927
13 กรกฎาคม 2552 18:48 น. - comment id 1013928
15 กรกฎาคม 2552 09:50 น. - comment id 1014607
รับรู้และซาบซึ้งเป็นอย่างยิ่งค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
