หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปใจโหยหา สองอาทิตย์เศร้าอุราผาหม่นหมอง สามอาทิตย์ไม่มีเธอเพล้อเหม่อมอง สี่อาทิตย์ภาพเราสองเริ่มจางไป หนึ่งเดือนผ่านไปใจหมองเศร้า เริ่มย่างก้าวสู่เดือนใหม่ไม่สดใส เธอที่รักพลัดพลากจากกันไกล ต้องให้รอถึงเมื่อไรเธอจะมา... ต้องให้รออีกนานแค่ไหน...ถึงจะกลับมามีกันและกันเหมือนเดิม..
10 กรกฎาคม 2552 10:25 น. - comment id 1012207
จบแล้วก็จบไป เริ่มต้นสิ่งใหม่ที่สดใสกว่า อดีตช้ำที่เคยผ่านมา เก็บเป็นสิ่งที่มีค่า "ประสบการณ์" เป็นกำลังใจให้นะ
10 กรกฎาคม 2552 10:32 น. - comment id 1012208
ขอบคุณกำลังใจเล็กๆ..ของคุณหนูนกนะคะ จะให้ลืมกันได้ง่ายๆคงเป็นเรื่องยาก แต่สักวันจะต้องดีขึ้นกว่านี้แน่นอน...เพราะได้กำลังใจจากคุณหนูนกไงคะ...ขอบคุณค่ะ
10 กรกฎาคม 2552 11:56 น. - comment id 1012258
เชื่อมั้ยคะ คนเราเลิกกันแล้ว กลับมารักกัน ความรู้สึกไม่เหมือนเดิม เริ่มต้นใหม่ ต้อนรับสิ่งใหม่ๆที่จะเกิดขึ้น พร้อมกับคนใหม่ๆ ที่อาจใช่สำหรับเราดีกว่า นะค่ะ เป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ
10 กรกฎาคม 2552 20:01 น. - comment id 1012527
เห็นด้วยกับคุณนิรนาค่ะ จิงๆนะคะถึงจะรักกันแค่ไหนแต่ถ้าเลิกไปแล้วให้กลับมารักกันก็ไม่เหมือนเดิม แต่บางทีเราอาจคิดไปเองฝ่ายเดียวก็ได้มั้ง ไม่รู้ว่าจิงๆแล้วเค้าคิดยังไง ได้แต่เข้าข้างตัวเองตลอดว่าเค้ามีใจให้ เฮ้อ...เซ็ง สู้ๆนะคะ พี่โต๋เป็นกำลังใจให้^^
12 กรกฎาคม 2552 09:11 น. - comment id 1013156
ขอบคุณค่ะ คุณนิระนาและองค์หญิงน้อย มันพูดยากนะคะ...คบกันมานาน 5-6 ปี จะให้เปิดใจรับใครตอนนี้คงไม่ได้... แต่เพราะมีกำลังใจจากเพื่อนแสนดีแบบนี้ สัญญานะว่าสักวันต้องทำได้...ต้องดีกว่านี้ค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ
12 กรกฎาคม 2552 09:50 น. - comment id 1013161
การรอคอย..มันช่างนานแสนนานจริงๆ ทำไม...ต้องเป็นเราที่เจ็บที่ต้องรอ ทำไม...เขาใช้ชีวิตประจำวันได้อย่างปกติ ทำไม...ลืมกันได้ง่ายจัง...