รักแท้....ดูแลได้

กันนาเทวี

ฟังคำเขาบ่นเพ้อละเมอนัก
ล้วนอกหักอกเดาะเพราะรักหนี
เป็นกลอนเศร้าเว้าวอนอ้อนทั้งปี
คิดอีกทีปรับใจใหม่อีกครา
แค่เปลี่ยนใจเลิกตามถามหารัก
มิไสผลักรานเล่ห์เสน่ห์หา
แท้ที่จริงยังมั่นในสัจจา
ด้วยรักมาเต็มห้องใจใฝ่ดูแล
โลกร้อนรนคนร้อนรักมักเป็นทุกข์
วิ่งตามยุคหลงเตลิดเกิดบาดแผล
ยิ่งไขว่คว้าว้าวุ่นอุ่นดวงแด
หวังรักแท้แก้ปัญหาพาวุ่นวาย
พาลหลงทางอ้างว้างอย่างหงอยเหงา
มิสร่างเศร้าโศกตรมระทมหลาย
พึมพำเพ้อเผลอตัดพ้อต่อรักคลาย
ความหวังกลายบ่นท้อต่อตนเอง
พลิกใจฟื้นคืนให้ดังใฝ่ฝัน
หากรักกันทำไมไยข่มเหง
รักระแวงแทรกแซงใจวังเวง
มิหวั่นเกรงรักร้าวเจ้าอารมณ์
เปลี่ยนใจเถิดที่รักอย่าชักช้า
โปรดหันหน้ายิ้มปลื้มลืมรักขม
หากรักแท้ต่อกันหมั่นชื่นชม
อย่าผูกปมจมห้วงล่วงล้ำเกิน
รักเอ็นดูคู่เรายามเขาทุกข์
คอยปลอบปลุกหวานวาจาอย่าขัดเขิน
ตักเตือนด้วยซื่อตรงหากหลงเพลิน
เคียงข้างเดินยามฝ่าฟันอันตราย
รักแท้..ดูแลได้อาจไม่หวาน
ไม่ต้องการครอบครองจับจองหมาย
เป็นมิ่งมิตรสนิทกันตราบวันตาย
มิแหนงหน่ายหายห่างจางจากใจ...
กันนาเทวี
๗  กรกฎาคม  ๒๕๕๒