และแล้ววันร่ำลาก็มาถึง หมดแล้วซึ่งแรงพลังจะรั้งไหว คงต้องปล่อยไปตามกรรม ทำใจไป เป็นอย่างไรก็ให้เป็น ไม่เห็นตาย คอหยักๆ ให้คนเห็นเป็นคนอยู่ แต่ไม่รู้ถึงข้างใน ว่าใจหาย เมื่อเธอทำเจ็บแสบแทบวอดวาย ไม่อาจหมายรั้งให้อยู่ดูน้ำตา จะจากไปจงเอาใจฉันไปด้วย ถ้าสงสาร วานให้ช่วยเก็บรักษา ไม่สงสาร ..ไม่ว่าหาก อยากขว้างปา ใจไร้ค่า ปาทิ้งไปไกลๆเลย ใจเจ้ากรรม ริแร่หาแต่รัก รำคาญนักรักแต่เขาเฝ้าเฉลย ไม่เคยได้น้ำใจมอบตอบมาเลย เจ็บอย่างเคย คราวนี้หมดความอดทน แต่ขอรักฉันคืนมาจะได้ไหม รักยิ่งใหญ่เสมอแม้ แพ้ทุกหน งามสง่า แม้ว่าเปื้อนน้ำตาปน รักค่าล้น แม้สิ้นไร้ใครเหลียวแล
6 กรกฎาคม 2552 17:35 น. - comment id 1010687
อย่าขอคืนเลยค่ะ เขาคงไม่ให้คืนแล้วมั้งคะ
7 กรกฎาคม 2552 17:24 น. - comment id 1011068
. พระสุรีย์อัสดงตรงยอดไม้ แว่วเสียงใครกำศรวลครวญแสนเศร้า ให้สะท้อนขื่นขมตรมใจเรา คนที่เฝ้าคอยสงสารสะท้านใจ ด้วยหัวใจที่แสนเหน็บเจ็บแสนปวด คงร้าวรวดยากจะเผยเอ่ยออกได้ ถึงไม่มีเขานั้นภักดิ์รักษาใจ ยังมีใครที่หมายมาดปรารถนา ดวงใจที่บอบช้ำทั้งซ้ำแหลก จะขอแลกเก็บไว้เช่นเห็นคุณค่า จะถนอมกล่อมเกลี้ยงเพียงชีวา ซับน้ำตาที่หลั่งไหลดั่งสายธาร จะไม่ต้องให้ร้องรอจนท้อแท้ จะดูแลข้างกายกอดยอดสงสาร ขอจงลืมสิ่งตรมเศร้าร้าวดวงมาลย์ และเริ่มสานวันสวยด้วยมือเรา เมื่อสุรีย์ยาตราวันฟ้าใหม่ สัจจะใจลิขิตเขียนขอเพียรเฝ้า รักษาไว้คงมั่นให้นานนาวว์ รวมใจเราสมัครมั่นคำสัญญา .
8 กรกฎาคม 2552 09:21 น. - comment id 1011387
. ความรักใหญ่เสมอ...แต่ถ้าเผลอปล่อยให้รอ ดวงใจอาจจะฝ่อ....เพราะว่าท้อรอมานาน ความรักที่ให้แท้....แต่ต้องแพ้ทรมาน คนกล่าวไว้เมื่อวาน...แต่แกล้งกันให้นั่งเฝ้า เขียนกลอนมาอ้อนออก...และยังบอกว่าใจเหงา ที่แท้หวังให้เรา.....หลงมาเป่าความทุกข์ใจ หากยังไม่มาตอบ...ไม่มามอบคำขานไข ต่อแต่หนนี้ไป........เราจะไม่มาเยี่ยมเยือน คนไรช่างใจดำ....มาย้ำคำซ้ำแชเชือน ดูดู๋มาทำเลื่อน....ทำใจเบือนเหมือนเดือนแรม ฝากจันทร์ที่เป็นเสี้ยว...ในพงเปลี่ยวไม่แอร่ม ขอสาปให้คืนแรมฯ....ไม่ชื่นแช่มตลอดกาล สาปให้พลาดรักจริง...ถูกสาวทิ้งกาลนาน ขอให้ใจร้าวราน........ชั่วกัลป์กาลนะคืนแรม .... อิอิ ... ไม่ยอมมาตอบ เราเบื่อรอแย้ว เราไม่ว่างรอแล้วนะ
8 กรกฎาคม 2552 14:03 น. - comment id 1011480
สงสัยในใจนี้ ว่าคนดีไยโกรธา กินรังแตนใดมา หรือกินยาผิดขนาน มาจีบหรือมาบีบ จึงเร่งรีบขนาดน้าน ช้าๆ จะเป็นการ เชื่อโบราณ นานเป็นคุณ รอหน่อยอย่าเพิ่งฉิว รับบัตรคิว เรียงตามรุ่น ขอบใจที่ค้ำจุน ความอบอุ่นที่คุ้นเคย รอคิวนะน้องภีร์ฯ คิวน้องนี้ไม่นานเลย ใกล้แล้วนะน้องเอ๋ย คิวทรามเชย ..สักสิบปี