ในท้ายสุดก็ต้องหยุดวันเวลา สัมผัสว่าเธอไปลับไม่กลับหวน ทิ้งฉันให้น้ำตานองร้องคร่ำครวญ เธอเรรวนทิ้งให้ใจร้าวราน ต้องเริ่มนับหยดน้ำตาในครานี้ ในวันที่เธอทิ้งไปไม่สงสาร เธอหมดใจฉันหมดสิทธ์คิดทัดทาน ทรมานกับความหลังนั่งซึมเซา ได้แต่หวังเธอกลับมาหาอีกครั้ง อย่ากักขังฝังฉันในวันเหงา ในอ้อมกอดของเธอนี้เคยมีเรา วันนี้เขามาแทนฉันวันเธอไกล เธอทิ้งฝันวันเก่าเงาความหวาน ยิ้มเบิกบานมีให้ฉันวันไหนๆ แต่วันนี้รอยยิ้มนั้นเธอปันใจ ให้คนใหม่ยิ้มกระจ่างช่างเรืองรอง ในท้ายสุดก็ต้องหยุดวันเวลา เหนื่อยและล้าเพราะเธอนี้มีเจ้าของ ฉันคนนี้ไม่มีค่าแม้สำรอง จำใจต้องรับให้ได้ในความจริง
19 มิถุนายน 2552 14:45 น. - comment id 1002214
ท้ายที่สุดไม่ใช่ที่สุดท้าย
19 มิถุนายน 2552 14:49 น. - comment id 1002218
รักคนมีเจ้าของต้องตรองดูดีๆเนาะ
19 มิถุนายน 2552 14:52 น. - comment id 1002222
ท้ายที่สุดเหลือแค่เพียงเราใช่ไหม แล้วทำไมต้องหยุดไว้ให้เศร้าหมอง เมื่อวันนี้หัวใจที่เขาเคยจอง ถูกเขาล่องลอยใจให้ไกลกัน จะหยุดไว้ทำไมเวลานี้ จะหลบลี้ความจริงให้เป็นฝัน จะหยุดได้หลบได้หรือกลางคัน ปล่อยให้วันหมุนเวียนและเปลี่ยนไป เขาเปลี่ยนได้แล้วทำไมเราไม่เปลี่ยน มีบทเรียนต้องเรียนรู้ห้ามหวั่นไหว ก็ปล่อยเขาหากว่าเขาอยากลาไกล ก็เปลี่ยนใจจากรักเขารักตัวเอง ................ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
19 มิถุนายน 2552 14:54 น. - comment id 1002227
เจ็บวันนี้ ดีกว่าเจ็บสาหัสในวันพรุ่งนี้นะค่ะ....
19 มิถุนายน 2552 15:11 น. - comment id 1002240
ความรักนั้น..ขอเพียงแค่เห็นคนที่เรารักมีความสุข ก็พอแล้วค่ะ...
19 มิถุนายน 2552 15:22 น. - comment id 1002262
ในที่สุดก็ต้องหยุดวันเวลา ตกไปตามปรารถนาที่ลาหาย ....
19 มิถุนายน 2552 15:39 น. - comment id 1002284
คนไม่มีเจ้าของรออยู่ ร้านลาบปากซอย นะอ้อม แวะมาเยี่ยมยามถามข่าว
19 มิถุนายน 2552 15:40 น. - comment id 1002285
อืม... หากหัวใจไปรักคนมีเจ้าของ เหมือนหมายปองมีดคมให้สมหมาย อาจพลาดพลั้งถูกคมมีดกรีดมลาย ยังไม่สายตัดใจห่างไกลลา... มาทักทายค่ะ...ยิ้มไว้นะ...อย่าเศร้าเลย..
19 มิถุนายน 2552 15:49 น. - comment id 1002293
เมื่อความจริงสิ่งนั้นมันแตกต่าง ต้องปล่อยวางบางครั้งแม้ยังเฉา เพราะตัวตนแบบนี้ที่เป็นเรา แม้เงียบเหงาเศร้าตรอมต้องยอมทน
19 มิถุนายน 2552 15:53 น. - comment id 1002294
สวัสดีค่ะ น้องอ้อม...ใจปลาย ท้ายที่สุดหยุดนิ่งทุกสิ่งสร้าง ควรยอมรับเลิกร้างไกลห่างเหิน และรับรู้เขามีคนร่วมบนทางเดิน ปลอบตัวเองเผชิญเดินเดียวดาย.... บางทีก็ต้องยอมรับกับตัวเองว่าไม่มีเขาแล้ว และรับรู้ว่าเขามีใคร ที่ไม่ใช่เราเดินเคียงข้างเขา... ความเข้มแข็ง...จะนำทางให้เราสดใสค่ะ...
19 มิถุนายน 2552 16:09 น. - comment id 1002303
รับให้ได้ในความจริงนะคะ
19 มิถุนายน 2552 16:26 น. - comment id 1002317
อย่าเศร้าเลยนะคะ มานั่งชิงช้ากันดีกว่าจ้า
19 มิถุนายน 2552 16:34 น. - comment id 1002326
ในท้ายที่สุด..ก็ต้องทำใจครับ เข้ามาให้กำลังใจ และอ่านบทกลอนที่ไพเราะ..
19 มิถุนายน 2552 19:53 น. - comment id 1002403
รักคนมีเจ้าของตรองให้มั่น ความแปรผันนั่นไงมีให้เห็น แค่ความเหงาจึงเผลอเจอเนื้อเย็น สุดท้ายเป็นแค่สำรอง...ของของเอย.. สุดท้าย..ที่ไม่ท้ายสุด.. กลอนเศร้าค่ะ..
19 มิถุนายน 2552 20:55 น. - comment id 1002428
ในท้ายสุดสุดท้ายใจปลายทาง น้องจงวางใจพี่คงมีหวัง จะกลับมาหานะอย่าชิงชัง จะมานั่งปลอบใจให้คนดี
19 มิถุนายน 2552 22:05 น. - comment id 1002475
..มีความเห็นเช่นคนอื่นๆคือ ท้ายที่สุด...แต่ไม่ใช่ ที่สุดท้าย..อิอิ แวะมาเยี่ยมครับคุณใจปลายทาง
19 มิถุนายน 2552 22:26 น. - comment id 1002483
ใจปลายทาง อย่าเพิ่งจางปลายใจ อย่าเศร้าโศกนะเจ้า พี่น่ะเฝ้าห่วงใย กลอนเพราะดีครับ
20 มิถุนายน 2552 09:32 น. - comment id 1002568
เป็นกำลังใจให้คับ ในท้ายที่สุด
20 มิถุนายน 2552 09:38 น. - comment id 1002580
ท้ายที่สุดแต่ไม่หยุดความคิดถึงนคะคะ รักคะ
20 มิถุนายน 2552 11:02 น. - comment id 1002622
สวัสดีก้าวที่...กล้า หวังว่าจะเข้ามาทักใจปลายทางบ่อยๆ อย่ามาครั้งสุดท้ายนะค่ะ สวัสดี..โคลอน รักคนมีเจ้าของก็ต้องตรองนานๆ นะค่ะ สวัสดีsomebody ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ .สวัสดีwhitelily คงจะเจ็บไม่ต่างกันนะค่ะ ขอบคุณที่ทักทายค่ะ ..สวัสดีwhite rose. เห็นด้วยกับที่คุณว่าค่ะ
20 มิถุนายน 2552 13:10 น. - comment id 1002674
สวัสดีแทนคุณแทนไท ยังไม่ตกไปไหนหรอกค่ะ เทพธัญญ์ เดี๋ยวตามไปนะ สั่งผัดเผ็ดงูเห่ารอด้วยค่ะ กิตติกานต์ ขอบคุณพี่วุ้นเส้นค่ะ
20 มิถุนายน 2552 13:37 น. - comment id 1002695
สวัสดีเอื้องคำ แม้เงียบเหงาเศร้าตรอมต้องยอมทน สีทนได้ค่ะ อิ อิ ขอบคุณค่ะ สวัสดีแมงกุ๊ดจี่ ขอบคุณสำหรับคำปลอบใจให้อ้อมค่ะ สวัสดีเพียงพลิ้ว ต้องรับความจริงให้ได้ค่ะ สวัสดีครูกระดาษทราย ชิงช้าสวยน่านอนจังค่ะ สวัสดีลิลิต มีกำลังขึ้นแยอะเลยค่ะ สวัสดีเฌอมาลย์ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ สวัสดี ครูพิม กลอนเศร้า เพราพคนแต่งเศร้าเล็กๆๆอ่ะค่ะ สวัสดีก่องกิก มาปลอบใจใกล้ๆได้ป่าว ใจปลายทางคงหายเศร้า สวัสดีกิ่งโศก ดีใจที่เข้ามาทักทายใจปลายทางค่ะ สวัสดีรัมณีย์ เมื่อพี่ชมก็อ้อมดีใจค่ะ สวัสดีวิทย์ ศิริ ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆค่ะ สวัสดีพิมญดา รักเช่นกันค่ะ ขอบคุณในทุกๆข้อความที่เข้ามาทักทายใจปลายทางค่ะ
20 มิถุนายน 2552 14:13 น. - comment id 1002750
อืม อดทนนะนี่ คงนั่งหน้ากระจกนับเม็ดน้ำตาจะๆ ..ให้มันรุ้ไป ในที่สุดของหัวใจ...
20 มิถุนายน 2552 14:25 น. - comment id 1002769
อืม อดทนนะนี่ คงนั่งหน้ากระจกนับเม็ดน้ำตาจะๆ ..ให้มันรุ้ไป ในที่สุดของหัวใจ... . 20 มิ.ย. 52 - 14:13 IP 118.172.111.104 ไม่ลงนามปากกา แต่ก็ขอบคุณทีเข้ามาอ่านกลอนอ้อมค่ะ คำบางคำมาจากจินตนาการค่ะ อย่าถือสานะค่ะ
20 มิถุนายน 2552 17:46 น. - comment id 1002875
ในท้ายสุดก็ต้องหยุดวันเวลา เหนื่อยและล้าเพราะเธอนี้มีเจ้าของ ฉันคนนี้ไม่มีค่าแม้สำรอง จำใจต้องรับให้ได้ในความจริง แล้วทำใจให้เหมือนใหม่ที่ใสแกร่ง ไม่ต้องแบ่งใจไว้ในทุกสิ่ง ให้ใจตนที่หม่นร้าวได้ราวพิง หากใจนิ่งวันหน้าล้าคงเลือน . มาเป็นกำลังใจให้หลานนะครับ
20 มิถุนายน 2552 17:52 น. - comment id 1002877
หรือว่าเธอไม่เคยจะรักฉัน กับทุกวันผ่านมาไร้ค่ายิ่ง หมดเยื่อใยไม่เหลือเพื่อพักพิง อยากรู้จริงว่าอะไรเปลี่ยนใจเธอ แบบว่า อยากเขียนตอบค่ะ
20 มิถุนายน 2552 19:22 น. - comment id 1002913
สวัสดีลุงคนกุลา ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
20 มิถุนายน 2552 19:23 น. - comment id 1002915
สวัสดีคุณนิลวรรณ เขียนตอบได้ตามสบายเลยค่ะ
20 มิถุนายน 2552 20:33 น. - comment id 1002985
คือรอยจางบางเบาวันเหงาเศร้า เพียงแผลร้าวคราวหลังครั้งรักหวาน แทบผ่านพ้นจนเป็นเช่นตำนาน จากวันวานผ่านไปไม่หวนคืน มาเยี่ยมชมกลอนงามๆครับผม
21 มิถุนายน 2552 05:27 น. - comment id 1003058
อย่าเศร้าไปนะใจใครไม่รัก จงหยุดภักดีใจเลิกใฝ่ชื่น เขาไม่รักก็เอารักเราคืน ไม่ต้องกลืนน้ำตาคราร้าวใจ แวะมาเยี่ยมค่ะ
21 มิถุนายน 2552 06:10 น. - comment id 1003064
อย่าโหยไห้คร่ำครวญหวนละห้อย โอ้น้องน้อยคนดีพี่สงสาร เรื่องผิดหวังพลาดรักทรมาน ความร้าวรานควรระงับให้ดับลง พี่รักเจ้าเฝ้าถนอมยอมทุกสิ่ง เธอแอบอิงคนอื่นใจชื่นหลง พี่ก็หวงเหว่ว้าพาพะวง เมื่อรักเธอพลาดลงกลับยินดี หันมามองพี่บ้างเป็นทางเลือก อย่าเห็นเพียงแค่เปลือกเศษกระพี้ เขาจำหลักให้ดูยูบวกมี ก็วิ่งปรี่เข้าหาน่าน้อยใจ ท้ายที่สุดทรุดทรามยามรักล่ม ไม่เหมาะสมรักที่มีเงื่อนไข จึงพ่ายพังฝังจำลึกล้ำใน จงครวญใคร่ไตร่ตรองมองให้ดี ในท้ายที่สุดก็ต้องมารักพี่ อิอิ
21 มิถุนายน 2552 09:24 น. - comment id 1003103
ในท้ายสุด ก็ต้องขอ ให้เข้าใจ ทุกสิ่งให้ ด้วยความจริง มิลวงหลอก มิหลอกให้ ดวงฤทัย นั้นช้ำชอก อย่าจะบอก ว่ายังรัก รักเหมือนเดิม ขอบคุณที่แวะทักทายนะครบ
21 มิถุนายน 2552 12:05 น. - comment id 1003210
สวัสดีค่ะ คุณฝั่งฝัน ขอบคุณที่เข้ามาทักทายอ้อมค่ะ สวัสดีค่ะคุณนรสิริ ดีใจที่เข้ามาเยี่ยมอ้อมค่ะ สวัสดีค่ะคุณพี่ฤกษ์ อิอิอิ อ้อมไปบอกรักพี่ ตั้งแต่เมื่อไร เดี๋ยวรักจริงๆซะเลยนี่ สวัสดีค่ะพงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร ดีใจที่คุณมาทักทายอ้อมจ้า
21 มิถุนายน 2552 16:21 น. - comment id 1003303
ขอบคุณสำหรับทุกข้อความค่ะ
23 มิถุนายน 2552 13:18 น. - comment id 1004156
สุดท้าย...เมื่อเรารู้ว่าเขามีใครที่ไม่ใช่เรา คงได้แต่นั่งกอดความเหงาอยู่กับตัวเอง...แต่รักคนมีเจ้าของก็ยังดีกว่าไม่เคยมีรักให้ใครเลยไม่ใช่หรือ
23 มิถุนายน 2552 16:55 น. - comment id 1004276
สวัสดีค่ะcharmanao ขอบคุณที่มาทักทายจ๊า