กุ้งหนามแดง

17 มิถุนายน 2552 10:20 น. - comment id 1001240

ความหวังหล่อเลี้ยงชีวิตไว้..

อิอิ

17 มิถุนายน 2552 10:56 น. - comment id 1001252

ทำไมยอมแพ้กับคนที่ไม่ควรแพ้

และ..

ได้ลองสู้ดูหรือยัง???

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

เฌอมาลย์

17 มิถุนายน 2552 11:31 น. - comment id 1001256

ชีวิตยังไม่สิ้น อย่ารีบสิ้นหวังนะจ๊ะ

เศร้าจัง 

bananaleaf

17 มิถุนายน 2552 12:12 น. - comment id 1001268

ตั้งมั่นและมุ่งไปข้างหน้าค่ะ.. 

แวะมาทักทาย หลังจากที่ห่างหายไปนานค่ะ
รออ่านงานเขียนนานมากเลยค่ะ 

โคลอน

17 มิถุนายน 2552 13:23 น. - comment id 1001302

หายไปนานมากๆเลยนะคะ ผู้หญิงช่างฝัน....สู้ๆ

ม่านดอย

17 มิถุนายน 2552 13:59 น. - comment id 1001329

สวัวดีงามๆยามบ่ายเจ้า คุณผู้หญิงช่างฝัน   


เข้ามาเป็นกำลังใจให้สู้ๆๆๆๆนะเจ้า


ขอให้สดชื่นแจ่มใสในยามบ่ายเจ้า

ใจปลายทาง

17 มิถุนายน 2552 14:02 น. - comment id 1001332

เศษเสี้ยวใจที่แยกแตกสลาย.
.ถูกทำร้ายเอามาหลอมซ่อมรอยแผล.
.หมดเวลาร้องให้ไม่อ่อนแอ.
.อย่ารังแกเหยียบย่ำซ้ำเติมใจ.

.ฝ่าพายุลมฝนทนหนาวมา.
.ใจแกร่งกล้าอย่าท้อรอฟ้าใส.
.ฟ้าหลังฝนจะสว่างมองทางไกล.
.ทางสายใหม่จะสวยงามตามที่รอ.

 เป็นกำลังใจค่ะ

whitelily

17 มิถุนายน 2552 15:15 น. - comment id 1001364

สวัสดีจ้า....


อย่าท้อถอยซิค่ะ  วันพรุ่งจะต้องเป็นของเราค่ะ
สู้ ๆ  เพื่อตัวและใจของเรานะจ้ะ

แทนคุณแทนไท

17 มิถุนายน 2552 15:20 น. - comment id 1001366

๑
อยากจะซับน้ำตาให้คลายหมอง
ทอข่ายทองคล้องรักสลักฟ้า
ร้อยถ้อยรสพจสร้อยอักษรา
ผ่านเขาเขินเนินพนาไปหานาง
๒
ส่งไปทุกความปรารถนามี
ถึงฝั่งฟากฟ้าที่แม้ไกลห่าง
ด้วยคะนึงถึงเจ้าไม่จบจาง
ส่งข่าวให้รู้บ้างเป็นอย่างไร
๓
ว่าในความเหนื่อยหนักในวันนี้
เธอจะมีรู้สึกระลึกไหม
ว่าอีกฟากฝั่งนี้ที่ฟ้าไกล
มีอีกความห่วงใย...มอบให้เธอ
๔
ความเจ็บปวดแม้รวด จนปวดร้าว
จะบอกเล่าทุกอย่างกระจ่างเสมอ
อย่าสงสัยหัวใจในมือเธอ
และอย่าเพ้อเผลอทิ้งทุกสิ่งนั้น
๕
อยากจะซับน้ำตาให้คลายเศร้า
ในทุกข์ความรุมเร้าที่หวามหวั่น
เห็นไหมหนอนั้นหนึ่งความ อัศจรรย์
ที่ขอบฟ้าไกลนั่นฉันทอดาว
๖
อยากให้เงยหน้าพริ้มยิ้มอย่างเก่า
อย่าซึมเศร้าเหงาโศกดั่งโลกร้าว
ในคืนมืดแม้มันจะยืดยาว
แต่ต้องมีวันเช้าในพรุ่งนี้
๗
เงยหน้าพริ้มยิ้มเถิดเมื่อเกิดทุกข์
จะได้เข้าใจสุขมากกว่านี่
จะกล่าวคำปรารถนาอย่างไรดี
นอกจากฝากถ้อยวลีนี้มาหา
๘
หวังจะแต้มแก้มเศร้าเย้าให้ยิ้ม
หวังจะเห็นเรียวอิ่มพริ้มดวงหน้า
หวังปลุกปลอบให้คลายท้อทรมา
เสมือนข้ามขอบฟ้ามาดูแล


----------------------------------------
บทส่งใจ...
ถ้ายามนี้ ที่ฝั่งฟากทะเลนั่น มีใครสักคนที่ท้อทน
ฝากสายลม "ทนหน่อยเถิดเจ้า แล้วพรุ่งนี้จะสุขกว่าที่คิด"

ด้วยใจระลึกถึง / แทนคุณแทนไท

เพียงพลิ้ว

17 มิถุนายน 2552 15:32 น. - comment id 1001371

ถึงวันนี้
ใจไม่มีอะไรให้ปรารถนา
รักคิดถึงซึ้งแล้วเอ่ยแผ่ย"ลา"
เคยมีค่าผ่านสิ้นไม่ยินดี

คิดถึงเสมอนะคะ
ไปเที่ยวทะเลกันไหม^_^

แก้วประภัสสร

17 มิถุนายน 2552 15:49 น. - comment id 1001385

ความหวัง
พลัง
และศรัทธาในตัวเอง
จะบรรลุทุกอย่างได้ค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ หายไปนานเลย

ผู้หญิงช่างฝัน

17 มิถุนายน 2552 16:15 น. - comment id 1001411

คุณกุ้งหนามแดง

แต่ความหวัง มักเคียงคู่มากับพี่แห้วเนอะ      
ขอบคุณนะคะ  สบายดี ป่าว..  

ผู้หญิงช่างฝัน

17 มิถุนายน 2552 16:18 น. - comment id 1001416

คุณอิอิ

อยากเลี้ยงข้าวคุณจัง  จาก... นักสู้..  (กู้สิบทิศ)  
 /   ขอบคุณนะ    

ผู้หญิงช่างฝัน

17 มิถุนายน 2552 16:22 น. - comment id 1001420

คุณเฌอมาลย์หลานป้า..

เฮือกสุดท้ายแล้วเนี่ย...     
สบายดีนะคะ  คิดถึงแหละ..  

ผู้หญิงช่างฝัน

17 มิถุนายน 2552 16:24 น. - comment id 1001422

คุณ bananaleaf

ช่วงนี้กำลังเมามันกะชีวิตค่ะ  นาน ๆ  มาที เผื่อมีคนคิดถึง  ฮี่..   
ขอบคุณนะคะ    

ผู้หญิงช่างฝัน

17 มิถุนายน 2552 16:26 น. - comment id 1001424

คุณโคลอน

ยังจำกันได้ แสดงว่ายังไม่นานพอ  อิ..อิ..  
ขอบคุณจ้า..  

แอ็ปเปิ้ล

17 มิถุนายน 2552 16:28 น. - comment id 1001427

ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะคะ
ฟ้าหลังฝนงดงามเสมอ ^^

ผู้หญิงช่างฝัน

17 มิถุนายน 2552 16:28 น. - comment id 1001428

คุณม่านดอย

ยินดีนักเจ้า..า   ที่เข้ามาเยี่ยมเยือน ผู้หญิงช่างฝันก็คนเหนือเจ้า..  เหนือโขงเจียม... 

ผู้หญิงช่างฝัน

17 มิถุนายน 2552 16:30 น. - comment id 1001430

คุณใจปลายทาง

อยากเขียนเป็นกลอนยาว ยาว..ว..ว  ตอบคุณจัง
แต่แค่งานชิ้นข้างบน  ก็แทบไม่รอดแล้ว..ว..
ติดไว้ก่อนนะคะ  ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ  ../..

ผู้หญิงช่างฝัน

17 มิถุนายน 2552 16:34 น. - comment id 1001435

คุณ Whitelily

แค่ถอยไปตั้งหลักน่ะ 

แล้วมาทะเลกะเค้าด้วยป่าว ..อาหารทะเลเผื่อนะ (น้ำเต้า) ปู ปลา.. อย่าให้พร่อง  

ผู้หญิงช่างฝัน

17 มิถุนายน 2552 16:38 น. - comment id 1001439

คุณแทนคุณแทนไท


ใครหนอซับหัวใจให้คลายหมอง
ทอข่ายทองคล้องรักสลักฟ้า
เฝ้าเรียงร้อยถ้อยรสพจนา
ข้ามเขาเขินเนินพนามาปลอบใจ

กับทุกความเหนื่อยหนักในวันนี้
กำลังใจที่มี.. จากที่ไหน
ใช่.. จากฝั่งฟ้ากว้างอันห่างไกล
ที่ส่งความห่วงใยมอบให้กัน

ในทุกความเจ็บปวดทุกรวดร้าว
เคยส่งข่าวถึงเธอเสมอนั่น
ถึงวันนี้เมื่อต้องทิ้งทุกสิ่งพลัน
ความรู้สึกนั้นมันล้นหลากออ

ใครจะซับน้ำตาให้คลายเศร้า
ยามเมื่อทุกข์รุกเร้าให้เราท้อ
หรือทำได้เพียงแต่แค่แอบรอ
ว่าฝั่งฟ้านั่นหนอ..จะทอดาว.. 
....

  จบแล้วก็.. ตัวใครตัวมัน

....

ผู้หญิงช่างฝัน

17 มิถุนายน 2552 16:40 น. - comment id 1001441

คุณเพียงพลิ้ว

มัยไม่เลยมาระยองด้วยเล่า..  

ผู้หญิงช่างฝัน

17 มิถุนายน 2552 16:42 น. - comment id 1001445

คุณแก้วประภัสสร

ขอบคุณนะคะ  อุตส่าห์แวะมาเติมใจให้กัน..
ถึงนาน ๆ  จะมาที แต่ยังอบอุ่นเหมือนเดิมเลย..
  
....

ผู้หญิงช่างฝัน

17 มิถุนายน 2552 16:50 น. - comment id 1001449

 คุณแอ็ปเปิ้ล

 ฝนฉ่ำแผ่นดินชื้น มวลพฤกษ์ฟื้นจากอับเฉา
เฉกเช่นชีวิตเรา ผ่านพ้นทุกข์ก็สุขสันต์..  
ใช่ป่ะ.. 
ขอบคุณนะคะ

ป๋อง เจ้าเก่า(ขอ..สิ้น..ด้วยคน)

17 มิถุนายน 2552 18:06 น. - comment id 1001481

เพราะเหตุใดทำให้ใจเราทดท้อ
เพราะเหตุใดกันหนอใจจึงเศร้า
เพราะเหตุใดจึงทุกข์ใจไม่บรรเทา
เพราะเหตุใดกันเล่าเราจึงตรม
     มันท้อแท้สิ้นหวังดั่งตายซาก
     หมดอาลัยตายอยากและขื่นขม
     ความมุ่งหวังกลับกลายเป็นสายลม
     เก็บความทุกข์ระทมท่วมหัวใจ
เปรียบใจเรานี้เป็นภาชนะ
มันก็คือถังขยะขนาดใหญ่
ความระทมทุกสิ่งทิ้งลงไป
ให้เป็นบาดทะยักใจไร้คนแล
     ไม่ต้องการให้ใครมารักษา
     ไม่ต้องการเวลาสมานแผล
     ไม่ต้องการสิ่งใดในดวงแด
     ไม่ต้องการแม้แต่..ลมหายใจ....

ไร้อันดับ

17 มิถุนายน 2552 19:03 น. - comment id 1001508

"กอบธุลีแห่งฝันครั้งวันหวาน
ก่อนบรรจงปล่อยผ่านไปอีกหน"

ชอบช่วงนี้มากๆ ครับ

กลอนเพราะจังครับ 

แมงกุ๊ดจี่

17 มิถุนายน 2552 21:48 น. - comment id 1001560

สวัสดีค่ะ   คุณผู้หญิงฯ


สิ้นสิ่งใดก็สิ้นไปให้หมด
อย่าเหลือปรากฏความสดใส
โปรดจงสิ้นทุกสิ่งแน่นิ่งใจ
แล้วจงหยุดหวั่นไหวให้จบสิ้น...


"ให้ความว่างล้างชีวินที่พินพัง
ล้างรู้สึกเมื่อครั้งยัง เคยมี  "

หากล้างได้จริง...
หัวใจนี้คงสุขกว่าที่เป็น...

คิดถึงคุณนะ   สบายดีนะค่ะ   

ผู้หญิงช่างฝัน

18 มิถุนายน 2552 12:26 น. - comment id 1001686

 คุณป๋อง

สุดท้าย จึงกลายเป็นความ  เก็บกด   คุณว่ามั้ย..  
ขอบคุณนะคะ 

ผู้หญิงช่างฝัน

18 มิถุนายน 2552 12:36 น. - comment id 1001690

 คุณไร้อันดับ

 ยิ้มแก้มปริเรย..ย..  
สำหรับคนที่ยึดอารมณ์เป็นสรณะน่ะ 
บางอย่างก็ไม่ได้กลั่นจากมันสมองค่ะ  อาศัยกรองจากความรู้สึกเอา  

ขอบคุณนะคะ 

ผู้หญิงช่างฝัน

18 มิถุนายน 2552 12:41 น. - comment id 1001692

 คุณแมงกุ๊ดจี่

เคยรู้สึกเหมือนกันมั้ย.. 
 บางอย่างแค่ได้สัมผัสแต่เพียงแผ่วผ่าว ได้มองดูอยู่ห่าง ๆ   มันจะทำให้เราสุขมากกว่าได้สัมผัสมันอย่างใกล้ชิด

จริง ๆ  นะ มะดั้ยโม้..     
คิดถึงค่ะ  

White roses

18 มิถุนายน 2552 15:46 น. - comment id 1001801

ชีวิตยังไม่สิ้นอย่าสิ้นหวังค่ะ...

เฌอมาลย์

18 มิถุนายน 2552 16:45 น. - comment id 1001840

มาป่ะ มาป่ะ 

แค่นี้เองใกล้ๆ

คิดถึงนะ 

รัมณีย์

19 มิถุนายน 2552 00:26 น. - comment id 1001994

ก้าวที่...กล้า

19 มิถุนายน 2552 15:58 น. - comment id 1002298

ฟ้าหลังฝนคงสดใสได้อีกครา
 
อาจมีย้อนกลับมาใหม่ หรือใหม่มากลับย้อน

แต่ความรู้สึกคนเม้นท์ตอนนี้สิ อยากร้องไห้ชะมัด 

แจ้นเอง

22 มิถุนายน 2552 12:26 น. - comment id 1003585

หายไปไหนมาตั้งนาน คิกถึงมากมายเลยรู้ไหม

ตัดใยรักที่เสียไปได้ความสุขจะกลับมา

ไม่ยากดั่งที่คิด อยู่กับตัวเองได้ความสุขจัเกิดขึ้นมากมาย

รัก

น้ำแข็งไส ไม่ได้ Log In

22 มิถุนายน 2552 21:01 น. - comment id 1003880

แวะมาชมผลงานค่ะ