ถ้าความเดียวดายสามารถฆ่าใครซักคน ฉันคงไม่ต้องเจ็บจมอยู่อย่างนี้ ลมหายใจน้อยนิดที่มีอยู่คงหมดไปนานแล้วคนดี ภาพฉันร้องไห้ที่เคยมีคงจะม่มีให้เห็นกัน แต่ความเดียวดายไม่สามารถฆ่าใครได้ ฉันจึงต้องทรมานอยู่กับหัวใจที่ไหวสั่น รอคอยเธอคนดีอยู่กับความหวั่นไหวเพียงเงียบงัน เจ็บปวดอยู่กับความฝันที่ไม่มีวันจะเป็นจริง
25 มีนาคม 2545 19:31 น. - comment id 42590
อย่ากังวลไปเลยกับความเดียวดาย อีกไม่นานคงสลายไปกับสายฝนนั้น หลังฝนตกฟ้าสดใสพบเจอสิ่งดีพลัน คงมีสักวันที่เรานั้นไร้ความเดียวดาย เป็นกำลังใจให้จ้า...
6 เมษายน 2545 22:51 น. - comment id 44605
รู้ทั้งรู้ว่าบางสิ่งที่รอคอยจะไม่มีวันเป็นจริง แต่ก็ยังคงคอย เหมือนกันเลย เป็นกำลังใจให้กันและกันอ่ะนะ