โอ้ความรักเจ้าเอ๋ย รักที่เคยถวิลหา เมื่อรักผ่านเข้ามา ฉันจึงคว้ามาแนบใจ สมความปรารถนา ในชีวาพลันสดใส รักเกิดมาคราใด ดวงหทัยก็ชื่นบาน แม้ว่าอยู่หนไหน เวลาใดก็ฉ่ำหวาน คล้ายจินตนาการ ดวงวิญญาณก็รื่นรมย์ บทเพลงบรรเลงขาน ก้องกังวานฟังสุขสม ลึกซึ้งตรึงอารมณ์ ให้งายงมจมดิ่งลง แต่ยามทุกข์ถาถม ก็ตรอมตรมด้วยความหลง เมื่อรักไม่ซื่อตรง เลยสาปส่งให้เดียวดาย ใจจึงแตกเป็นผง จะคืนคงไม่อาจหาย เคยหวานนานเสื่อมคลาย ผลสุดท้ายคือทุกข์ใจ ความรักแตกสลาย จิตวางวายน้ำตาไหล ก่อนเคยอิงแนบใจ แล้วเหตุใดจึงร้าวราน ไม่ว่าเวลาไหน ภายในใจดังไฟผลาญ เพลงหวานครั้งเมื่อวาน ดังเสียงมารภูตผีเอย เจ็บนักรักเคยหวาน ที่แหลกลาญแล้วเราเอ๋ย ความรักฉันเปรียบเปรย แรกชื่นเชยท้ายทุกข์ทน
13 พฤษภาคม 2552 15:26 น. - comment id 983723
work มากครับ เขียนได้ดี ภาษาตรงเข้าใจง่าย ความหมายก็ลึกล้ำ แวะมาชื่นชมครับ...
13 พฤษภาคม 2552 16:47 น. - comment id 983795
ขอบคุณครับ คุณ เอื้องคำ
13 พฤษภาคม 2552 17:15 น. - comment id 983823
:) บางครั้งความรักนำมาซึ่งความผิดหวัง..แต่พวกเรายังคงคาดหวัง..
13 พฤษภาคม 2552 17:26 น. - comment id 983835
ฮํกน้องจริงอย่าทิ้งน้องนะ
13 พฤษภาคม 2552 18:40 น. - comment id 983879
ถูกครับ คุณกุ้งหนามแดง นี่ล่ะ คือความรัก -------------------------------------------------------------------- สุมาเตอะ เพ้อู้เล่นบะดาย อย่ากึ๊ดนักเน้อ คุน พิม