ขอโทษที่คิดถึง
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
..ขอโทษที่คิดถึง
ฝากคำซึ่ง น่ารำคาญไม่หวานหู
หากคำซึ้งน่ารำคาญ วานโฉมตรู
ปิดตาคู่ปิดหูสองไม่ต้องฟัง
คิดถึงก็ต้องบอกว่าคิดถึง
ไม่อ้ำอึ้งบอกไปอย่างใจหวัง
ที่เธอยินอยู่ทุกเมื่อเบื่อหรือยัง
วันละครั้งก่อนเธอนอนวอนคำครวญ
คร่ำครวญ.. ครวญทุกค่ำน่าขำไหม
กับดวงใจที่คงมั่นไม่ผันผวน
กับจิตแน่แน่วแน่ไม่แปรปรวน
ทุกสิ่งล้วนไร้ค่า ถ้าเธอเมิน
ยังคิดถึง แม้ส่งไปไม่เคยถึง
ถ้อยคำซึ้ง เธอปล่อยวางไว้ห่างเหิน
ปล่อยอ้างว้างเคว้งคว้างลอยกร่อยเหลือเกิน
ใจยับเยิน ยังไม่ท้อขอฝากคำ
คร่ำครวญคำอยู่ทุกค่ำให้ขำเล่น
เพราะเธอเห็นมีค่าแค่น่าขำ
ขำได้ก็ขำไปให้เธอทำ
ฉันขอย้ำ คำคิดถึงอีกหนึ่งครา
และขอโทษอีกทีที่คิดถึง
จากก้นบึ้งหัวใจคนไร้ค่า
ที่คิดถึงอยู่ได้ไม่เลิกรา
เหมือนเกิดมามีจิต แค่คิดถึง