การได้รักใครสักคน วนเวียนกับการทุกข์ทนอยู่อย่างนี้ ชีวิตที่ปราศจากเธอคนเคยแสนดี จุดจบทุกทีอยู่ที่รอยน้ำตา น้ำตาที่ไม่เคยเหือดหาย ถึงมีผู้คนรอบกายแต่ไม่เคยหายเศร้า บ่มตัวเองจมอยู่กับความเหว่ว้าว่างเปล่า ความปวดร้าวคอยเฝ้าทุกครา คนที่ฉันแสนรัก รู้ไหมมันยากนักที่จะคอยค้นหา เศษเสียวหัวใจในดวงตา ที่พบมีเพียงวาจา (ของเธอ) ที่ทรมานใจ