รอยน้ำตา

แค่ปลายปากกา

การได้รักใครสักคน
วนเวียนกับการทุกข์ทนอยู่อย่างนี้
ชีวิตที่ปราศจากเธอคนเคยแสนดี
จุดจบทุกทีอยู่ที่รอยน้ำตา
น้ำตาที่ไม่เคยเหือดหาย
ถึงมีผู้คนรอบกายแต่ไม่เคยหายเศร้า
บ่มตัวเองจมอยู่กับความเหว่ว้าว่างเปล่า
ความปวดร้าวคอยเฝ้าทุกครา
คนที่ฉันแสนรัก
รู้ไหมมันยากนักที่จะคอยค้นหา
เศษเสียวหัวใจในดวงตา
ที่พบมีเพียงวาจา (ของเธอ) ที่ทรมานใจ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน