ค่ำคืนเหน็บหนาวเศร้าหมอง ใจร้องปองร่ำคำหวาน ห่มใจด้วยคำดุจน้ำตาล อุ่นจานเจือใจที่ให้มา น้ำค้างค้างพรมห่มใจอุ่น ละมุนอุ่นคำที่พร่ำหา โอบกอดด้วยคำจำนรรจ์จา ลบล้าลบช้ำด้วยคำคน ร่วมคิดจิตฝันวันข้างหน้า เหว่ว้าลาไกลไม่สับสน หวังเอื้อมหวังออมหอมกมล ลืมหม่นลืมหมางบนทางใจ อรุณอุ่นวันพันแสง ภานุมาศสำแดงแรงไข น้ำค้างน้ำคำฉ่ำฤทัย ไฉนเหือดแห้งกับแล้งคำ น้ำคำอำลาก็หาไม่ น้ำใจเคยล้นมากจนฉ่ำ กลับหายร้ายปนคนใจดำ ลืมคำเคยอ้อนเมื่อค่อนคืน
6 พฤษภาคม 2552 21:52 น. - comment id 981326
สวัสดีครับน้อง ที่นั่นอากาศหนาวแล้วหรอ แบ่งความหนาวมาให้กันบ้างสิครับ
6 พฤษภาคม 2552 22:11 น. - comment id 981337
เช้า...น้ำค้างพร่างใสบนใบหญ้า สาย...ก็มาลาร้างเหือดห่างหาย บ่าย...เมื่อพี่ไม่มาน้ำตาพราย เย็น...ย่ำหมายคงลืมคำที่พร่ำวอน . งามคำ งามภาพ งามจินตนาการ ครับ ครูพิม
6 พฤษภาคม 2552 22:22 น. - comment id 981340
บ้านนี้หนาวน้ำค้าง แนะนำให้ไปอิงอกบ้านป้ากันนา แล้วไปนอนหนุนตักต่อที่บ้านลุงฝากฝัน อิอิ
7 พฤษภาคม 2552 01:10 น. - comment id 981366
ผมแวะมาเยี่ยมครูพิม ตอนดึกๆ น้ำค้างเริ่มหยดรดพรมใบหญ้า มันคล้ายน้ำตา ของคนผิดหวัง....อะไรทำนองนี้แหละ ผมเป็นคนชอบบรรยากาศแบบดึกๆเงียบสงัดมานั่งทำงาน ฟังเพลง อ่านบทกวีเพราะๆได้อารมณ์สุดๆเลย ที่บ้านกลอน มีนักกลอนเขียนกลอนเพราะๆหลายท่านผมชอบมาที่นีประจำ ขอบคุณมากนะครับ สำหรับบทกลอนเพราะๆและนักกลอนทุกๆท่าน
7 พฤษภาคม 2552 01:18 น. - comment id 981367
น้ำค้างก็ส่วนน้ำค้าง น้ำคำก็ส่วนน้ำคำ ครูพิมก็จับมา mix & match ได้เยี่ยมคับ แล้วน้ำใจจะไว้ตรงใหนดีคับ
7 พฤษภาคม 2552 07:51 น. - comment id 981396
... เคยอ้อนคำพร่ำพรอดหยอดคำหวาน คงซาบซ่านสราญใจดังในฝัน เผยวจีวลีรักปักชีวัน ยังยืนยันมั่นคงทุกคำคม อิอิ..บอกแล้วคำเดิมน่า......อิอิ โดนกระทืบมั๊ยนี่
7 พฤษภาคม 2552 09:33 น. - comment id 981409
เอื้อยครูขา น้ำใจกะเซือแหน่บ่เซือแหน่จ้า น้ำค้างนั้น กานต์บ่อค่อยได้พ้อจ้า ย่อนว่าตื่นสวยโพด อิอิ
7 พฤษภาคม 2552 10:03 น. - comment id 981419
น้ำคำน้ำค้างต่างคือน้ำ ชื่นจิตเหลือล้ำจะกำหนด ชโลมลงหัวใจไหลรินรด หมดจดสดใสด้วยใจจริง ...เชื่อได้ครับ *---*
7 พฤษภาคม 2552 10:03 น. - comment id 981420
หนาวน้ำค้างพร่างพรม.. จับใจ..บนยอดภู.. สุขอย่าได้สร่างจ้าคุณครู
7 พฤษภาคม 2552 10:40 น. - comment id 981430
จะน้ำค้างหรือน้ำคำ มันก็เลือนลางตามเวลาค่ะ
7 พฤษภาคม 2552 15:14 น. - comment id 981489
เห็นด้วยกับแม่มณีจันทร์น่ะค่ะ แวะมาขอน้ำใจค่ะ อิอิ
7 พฤษภาคม 2552 15:24 น. - comment id 981496
น้ำค้างเป็นสิ่งสวยงามและบริสุทธิ์ แต่สำหรับ น้ำคำสามารถปรุงแต่งได้หลากหลายค่ะ
7 พฤษภาคม 2552 19:05 น. - comment id 981553
น้ำค้างไม่ค้างลางเลือนหาย คลับคล้ายมากมายใจดื่มด่ำ แสงส่องละลายไปตามกรรม น้ำคำของพี่มีไม่มีจาง
7 พฤษภาคม 2552 21:43 น. - comment id 981575
สัวดีค่ะ คุณปู่ คนบนเกาะ ที่นี่..กลางวันอากาศร้อน ค่อนคืน..อากาศหนาวต้องหาผ้าห่มแล้วค่ะท่านปู่.. แบ่งได้จะไปแบ่ง..ไม่หวงเลยนะ..จะบอกให้
7 พฤษภาคม 2552 21:48 น. - comment id 981578
สวัสดีค่ะ คุณคนกุลา เช้า...น้ำค้างพร่างใสบนใบหญ้า สาย...ก็มาลาร้างเหือดห่างหาย บ่าย...เมื่อพี่ไม่มาน้ำตาพราย เย็น...ย่ำหมายคงลืมคำที่พร่ำวอน ................................... .ค่อนดึกฉ้ำน้ำค้างที่พร่างพราย แสงประกายวาววับจับสลอน พอรุ่งสายหายวับกับจากจร เหมือนคำวอนอ้อนกัน..นั้นลางเลือน ขอบคุณที่แวะมาฝากกลอนไว้นะคะ
7 พฤษภาคม 2552 21:50 น. - comment id 981582
สวัสดีค่ะ ยาแก้ปวด งั้น..เราไปหาผ้ามาห่มกันดีกว่า สองบ้านนั้นคนคงเค็มแล้วล่ะอิอิ
7 พฤษภาคม 2552 22:10 น. - comment id 981595
เอาน้ำคำมาสัมผัสน้ำค้างค่ะ
7 พฤษภาคม 2552 22:18 น. - comment id 981601
ไม่ว่าน้ำค้างหรือน้ำคำ ถ้าเกิดขึ้นแล้วมีประโยชน์ ต่อธรรมชาติต่อมนุษย์ ผมก็ว่าดีนั้นแหละครับ ขอให้มีความสุขครับ
8 พฤษภาคม 2552 00:38 น. - comment id 981623
หอบกุหลาบช่อใหญ่มามอบแด่คุณครูพิมนะคะ ปักษาสวรรค์มาช้ากว่าใครเลย..ขอให้คุณครูพิมผู้แสนดีมีความสุขตลอดกาลค่ะ จุ๊บๆ..... น้ำคำหวานฉ่ำนัก น้ำคำรักมักฉ่ำหวาน น้ำคำช้ำดวงมาลย์ เมื่อคำหวานพาลกลับกลาย น้ำค้างประกายรุ้ง เริ่มลอยฟุ้งตะวันฉาย อาทิตย์เยื้องกรีดกราย น้ำค้างหายกับสายตา น้ำคำที่ฉ่ำหวาน กับใจด้านที่เฉยชา น้ำค้างที่งามตา กับแสงจ้าของตาวัน น้ำคำและน้ำค้าง ที่ติ๊ต่างให้เห็นนั้น เส้นทางขนานกัน ไม่มีวันได้พบเจอ ตะวันมาน้ำค้างหาย คนใจร้ายให้คำเพ้อ ชาติไหนอย่าได้เจอ น้ำใจเธอที่คร่ำดำ. รักคุณครูพิมค่ะจุ๊บๆ....
8 พฤษภาคม 2552 11:17 น. - comment id 981656
ท่ามกลางน้ำค้างพร่างพรายพรม น้องเราเศร้าตรมกระไรหนา น้ำค้างเหือดน้ำคำกลับเลือนลา แต่พี่ยายังคงมั่นไม่ผันแปร เพิ่งกลับมาถึงบ้านจ๊ะ ลงกลอนให้แล้วไม่ได้เข้ามาเลย แต่ก็ดีใจที่น้องอ้อมีความสุขนะคะ รักเสมอจ๊ะ
8 พฤษภาคม 2552 16:39 น. - comment id 981692
ไพเราะค่ะ... น้ำค้างเย็นฉ่ำใจ... น้ำคำเพราะๆสมานใจค่ะ...
8 พฤษภาคม 2552 20:07 น. - comment id 981696
หวัดดีครับครู.... เดินทางปลอดภัยนะครับ....
8 พฤษภาคม 2552 19:53 น. - comment id 981718
ขอบคุณเพื่อนๆทุกท่านนะคะ ครูพิมมีภาระกิจไปอบรมเจ้าค่ะ แล้วพบกันค่ะ.. คิดถึงๆๆๆๆ
8 พฤษภาคม 2552 23:21 น. - comment id 981759
ไม่ลืมเขาอ้อนถึงค่อนคืน พอตื่นหายหัวไปอยู่ไหน น้ำคำสัญญาว่ายังไง เจาะไข่กินแดงแล้วแกล้งลืม น่าแพ่นหัวนักเจ้าคนนี้ อิอิ
9 พฤษภาคม 2552 08:48 น. - comment id 981780
สร้อยน้ำค้างใช่ค้าง.....เกินนาน สางห่างหายละลาน.....สู่ฟ้า สร้อยแห่งคำถ้อยขาน.....สุดด่ำ..ห้วงใจ คำห่างย่อมเกินกล้า......ข่มสู้..เผชิญ .........แวะมาทักทายครูพิมจ้า...
9 พฤษภาคม 2552 09:35 น. - comment id 981786
สวัสดีค่ะ คุณท.เมืองกาฬ วันนี้ มิได้อยู่ที่บ้านค่ะ มาราชการที่จังหวัดเชียงใหม่ และโดยมีเพื่อนบ้านกลอนผู้ใจดีมารับ และดูแลอาหารเช้าที่อร่อยค่ะ คุณท.เมืองกาฬ ลองแวะไปอ่านขอเพื่อน ที่นี่นะคะหลายคนเขียนได เช่น พิมญดา..อัลมิตรา กันนาเทวี ฝากฝัน ฯลฯ และอีกหลายๆท่านค่ะ ขอบคุณเพื่อนที่มาเยี่ยมและทักทายค่ะ
9 พฤษภาคม 2552 09:38 น. - comment id 981787
lสวัสดีค่ะ คุณ วิทย ศิริ น้ำค้างช่วยให้ต้นไม้ใบหญ้าสดชื่นฉันใด น้ำคำ ก็ทำให้ใจคนสดชื่นฉันนั้น เพียงแต่.. น้ำค้าง..จะจางหายเมื่อแสงตะวันมาเยือน น้ำคำ..ในบ้างครั้งก็เลือนหายไปตามกสลเวลา เช่นกัน..... น้ำใจ...เอาไว้รดต้นมิตรภาพค่ะ ให้สวยงามเสมอ..
9 พฤษภาคม 2552 09:48 น. - comment id 981788
สวัสดีค่ะ ลุงฝากฝัน เคยอ้อนคำพร่ำพรอดหยอดคำหวาน คงซาบซ่านสราญใจดังในฝัน เผยวจีวลีรักปักชีวัน ยังยืนยันมั่นคงทุกคำคม ................................. น้ำคำฉ่ำชื่นรื่นดวงจิต แต่พิษรุนแรงและขื่นขม น้ำค้างพร่างพรายดุจสายลม แค่ห่มยามค่ำ..เช้าอำลา... อิอิระวังหน่อยก้ดีค่ะลุง..อิอิได้ข่าวว่า อิอินะวิ่งช้า..เป็นห่วง๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
9 พฤษภาคม 2552 09:50 น. - comment id 981790
lสวัสดีค่ะ น้องกานต์ เพียงพลิ้ว อีหล้า..น้ำใจไผที่เจ้าเซื่อแหน่บ่เซื่อแหน่นั้น ก็บ่เป็นหยัง.. แต่น้ำใจของเอย..เซื่อได้เด้อหล้า.. น้ำค้าง...บ้านเอยพ้อสุมื้อหล้า ย้อนหว่า..ยามมื้อเซ้า..ถือถ้วยกาแฟ ย่างไปเบิ่งต้นไม้ข้างบ้าน..พอมีแฮงตั้วหล้า..
9 พฤษภาคม 2552 09:54 น. - comment id 981791
lสวัสดีค่ะ เอื้องคำ น้ำคำน้ำค้างต่างคือน้ำ ชื่นจิตเหลือล้ำจะกำหนด ชโลมลงหัวใจไหลรินรด หมดจดสดใสด้วยใจจริง ........................... น้ำคำน้ำค้างชื่นบางครั้ง ดุจดั่งสายลมที่พรมผ่าน น้ำค้างจางหายคล้ายพบพาน คำหวานน้ำคำ...ช่างฉ่ำจืนต์
9 พฤษภาคม 2552 09:55 น. - comment id 981792
สวัสดีค่ะ คุณคอนพูทน หนาวน้ำค้าง หนาวน้ำคำ..ที่ย้ำเตือน.. สบายดีนะคะ..ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
9 พฤษภาคม 2552 09:57 น. - comment id 981793
สวัสดีค่ะ เพื่อนแบม แก้วประภัสสร ณ เวลานี้..เราอยู่ลำพูนเจ้า.. รอเจ้าถิ่นพาไปเชียงใหม่เจ้า..
9 พฤษภาคม 2552 09:58 น. - comment id 981794
สวัสดีค่ะ มณีจันทร์ เห็นด้วยกับแม่มณีจันทร์น่ะค่ะ ................................. เป็นสัจจธรรมจริงๆค่ะ ไม่มีอะเที่ยงแท้แน่นอนเนาะ..
9 พฤษภาคม 2552 09:59 น. - comment id 981795
lสวัสดีค่ะ เฌอมาลย์ เป็นสัจจธรรมจริงๆค่ะ ไม่มีอะเที่ยงแท้แน่นอนเนาะ.. .............................................
9 พฤษภาคม 2552 10:02 น. - comment id 981796
สวัสดีค่ะ somebody น้ำค้าง..ทำให้ต้นไม้ใบหญ้า..ที่กำลังแห้งตาย นั้นพอมีชีวิตต่อได้.... แต่น้ำคำ..หวานล้ำแต่ในบางครั้ง.. เคลือบพิษนะคะ..
9 พฤษภาคม 2552 10:04 น. - comment id 981797
สวัสดีค่ะ ชัยชนะ น้ำค้างไม่ค้างลางเลือนหาย คลับคล้ายมากมายใจดื่มด่ำ แสงส่องละลายไปตามกรรม น้ำคำของพี่มีไม่มีจาง ........................................... น้ำค้างค้างหล่นบนใบหญ้า พจนาหวานล้ำไม่ห่างหาย แม้นกาลผ่านไปยังไม่คลาย มิวายเจ็ยช้ำเพราะคำคน.. ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายค่ะ..
9 พฤษภาคม 2552 10:05 น. - comment id 981798
สวัสดีค่ะ แมวเหลือง ขอบคุณมากค่ะ
9 พฤษภาคม 2552 10:06 น. - comment id 981799
สวัสดีค่ะ พี่ช่อ ขอบคุณค่ะ..
9 พฤษภาคม 2552 10:08 น. - comment id 981800
สวัสดีค่ะ คุณ ไร้อันดับ ค่ะ น้ำค้าง น้ำคำ ล้วนมีประโยชน์ ขึ้นอยู่กับคนนำมาใช้.. และจุดประสงค์ในการใช้ ขอให้มีความสุขเช่นกันค่ะ
9 พฤษภาคม 2552 10:12 น. - comment id 981803
สวัสดีค่ะ ปักษาสวรรค์ น้ำคำหวานฉ่ำนัก น้ำคำรักมักฉ่ำหวาน น้ำคำช้ำดวงมาลย์ เมื่อคำหวานพาลกลับกลาย น้ำค้างประกายรุ้ง เริ่มลอยฟุ้งตะวันฉาย อาทิตย์เยื้องกรีดกราย น้ำค้างหายกับสายตา น้ำคำที่ฉ่ำหวาน กับใจด้านที่เฉยชา น้ำค้างที่งามตา กับแสงจ้าของตาวัน น้ำคำและน้ำค้าง ที่ติ๊ต่างให้เห็นนั้น เส้นทางขนานกัน ไม่มีวันได้พบเจอ ตะวันมาน้ำค้างหาย คนใจร้ายให้คำเพ้อ ชาติไหนอย่าได้เจอ น้ำใจเธอที่คร่ำดำ. ...................... น้ำคำจากใจนี้ ..วางเพื่อพลีอย่าหนีหาย น้ำคำจำจนตาย ..ดุจสายสวาทมิขาดตอน น้ำคำที่อ้อนรัก..ดวงใจภักดิ์รักออดอ้อน น้ำคำที่พร่ำวอน..ขออย่าจรจากกันไกล น้ำค้างที่พร่างพรม..ดุจสายลมชื่นฉ่ำใจ ใบหญ้าแลต้นไม้..ได้รับค่าอันน่าผล หยาดน้ำ ที่ค้างคา..สร้างน้ำตำคราสับสน ทุกข์ท้นท่วมกมล..เมื่อถูกกลน้ำคำลวง... ปักษาสวรรค์ที่รักจ้า...รักนะ
9 พฤษภาคม 2552 10:15 น. - comment id 981805
สวัสดีค่ะ แจ้นเอง ท่ามกลางน้ำค้างพร่างพรายพรม น้องเราเศร้าตรมกระไรหนา น้ำค้างเหือดน้ำคำกลับเลือนลา แต่พี่ยายังคงมั่นไม่ผันแปร .................................. น้ำคำน้ำค้างต่างกันไหม น้องถามใจพี่สาวอีกคราหนอ หยาดน้ำค้างพร่างพรมห่มเย็นพอ น้ำใจพ้อ..แห้งหาย..กับสายลม... ไปเที่ยวทะเลมา..สนุกไหมคะ..
9 พฤษภาคม 2552 10:16 น. - comment id 981806
สวัสดีค่ะ คุรครูกิตติกานต์ ขอบคุณค่ะ..เปิดเทอมวันไหนค่ะครู ปิดเทอมเติมไฟเต็มที่แล้วนี่.. สบายดีนะคะ
9 พฤษภาคม 2552 10:18 น. - comment id 981808
สวัสดีค่ะ ลุงแจ๊คกี้ ขอบคุณมากค่ะ
9 พฤษภาคม 2552 10:20 น. - comment id 981809
สวัสดีค่ะ ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน) ไม่ลืมเขาอ้อนถึงค่อนคืน พอตื่นหายหัวไปอยู่ไหน น้ำคำสัญญาว่ายังไง เจาะไข่กินแดงแล้วแกล้งลืม ................................ ค่ำคืนชื่นคำน้ำค้างหล่น ใจคนวนวกวิตกไหว ฤกษ์หามยามร้ายก็หายไป ชอบไข่หรือฤกษ์..อิอิจึงเบิกคำ..
9 พฤษภาคม 2552 10:21 น. - comment id 981810
สวัสดีค่ะ คุณกิ่งโศก ขอบคุณมากค่ะ..โคลงเพราะดีค่ะ
9 พฤษภาคม 2552 10:43 น. - comment id 981826
คำพูดทำร้ายคนได้เสมอ ถึงแม้บางครั้งมันก็คือสิ่งที่ไม่ได้ตั้งใจ......
10 พฤษภาคม 2552 04:04 น. - comment id 982069
แวะมาเยี่ยม ครูพิมอีกรอบนะครับ ผมดีใจ และภูมิใจมากที่ได้มีโอกาสพูดคุยกับครูพิม ทางโทรศัพท์แม้จะเพียงเวลาสั้นๆ แต่ก็มากด้วยความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กัน ต่อไปนี้เราจะเป็นเพื่อน คอยปรึกษาหารือกันโดยเฉพาะเรื่อง "ผลงานทางวิชาการ" รวมถึงเรื่องอื่นๆ ครูพิมครับ ครุพิมเป็นพิมคนที่ 4 ที่อยู่ในความรู้สึกของผม หลังจากที่ผมเคยมีมาแล้ว 3 พิม ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่มอบให้ ขอให้ครูพิม มีความสุขกับการทำงานนะครับเดินทางปลอดภัย นะครับ ค่อยพบกันใหม่