........... แล้ววันห่างร้างไกลก็ไถ่ถาม ........... เมื่อถึงยามต้องรอเคยท้อไหม ........... ก็กลับได้คำตอบแบบปลอบใจ ........... ว่าก็ไม่เคยท้อ...พร้อมรอคอย ........... แล้วหัวใจก็ตามมาถามใหม่ ........... ว่าพร้อมรอแต่ทำไมร้องไห้บ่อย ........... ก็ตอบใจด้วยเหตุผลคนใจน้อย ........... ว่าเคยท้อแต่ไม่ถอย...คอยเรื่อยมา ........... คนใจน้อยที่น้อยใจในตอนนี้ ........... เหมือนบางทีคอยไปอย่างไร้ค่า ........... ก็เพียงเพราะคำรักเกินหักลา ........... ที่บางครั้งใช้น้ำตาเยียวยาใจ ........... รอเวลาที่ต้องรออาจท้อบ้าง ........... ระยะทางที่ห่างกันอาจหวั่นไหว ........... บางเรื่องราวขณะรออาจท้อไป ........... แต่เชื่อได้ทุกครั้งก็ยังรอ ........... เพียงเพราะความน้อยใจในวันนี้ ........... มิอาจลบรักที่เรานี้ก่อ ........... ยังมั่นใจในรักที่ถักทอ ........... เถอะเถิดท้อก้เท่านั้น...มั่นคงใจ ........... รอนะรอคนดีอยู่ที่เก่า ........... พร้อมรักเราที่ร่วมสร้างยังสดใส ........... คนคนนี้จะขอรอเรื่อยไป ........... รอคนไกลกลับมาเสริมเติมรักเรา....
6 พฤษภาคม 2552 01:12 น. - comment id 981040
โดนใจมากๆ ค่ะ...เศร้าอย่างคนที่ต้องรอไปเรื่อยๆ รอ...คนดีที่คอยเฝ้าห่วงหา ลุ้น...เวลาให้เราอยู่คู่สอง ให้...สองใจคนึงคิดจิตอาวร รัก...ต้องยอมแม้สุดท้ายต้องเดียวดาย สุดท้ายแล้วก็..แห้วรับประทานค่ะ
6 พฤษภาคม 2552 01:28 น. - comment id 981041
แต่งได้เหมือนกับเข้าไปนั่งในใจเลยค่ะ เศร้าจริงๆกับการรอคอย ที่ดูมืดมนยังไงก็ไม่รู้
6 พฤษภาคม 2552 10:46 น. - comment id 981081
นานๆเข้ามาเขียน ก็ยังเพราะเช่นเดิมจ้า น้องชายคนเก่ง สบายดีนะคะ
6 พฤษภาคม 2552 15:22 น. - comment id 981149
อาการเดียวกันเลยค่ะ บ่อยครั้งที่รอคอยพร้อมความน้อยใจในใครบางคน เง้อ