หัวใจมันยังคงเจ็บช้ำ ความทรงจำมันยังย้อนเรียกหา ยาก..ลำบากในการข่มตา เหมือนที่เคยผ่านมา..ทำเหมือนมันไม่มีอะไร ความทรงจำดีๆคอยกรีดเป็นแผล อ่อนแอ..ยากเกินจะรับไหว แต่ทำเกินกว่านี้..ก็ไม่ได้อะไร ทำไปมากมาย..ก็ไม่ได้ใจเธอคืน ได้แต่ปล่อยให้เวลาเดินผ่าน ทุกข์ทนทรมานเกินจะฝืน ลำบากยากเย็น..ได้แต่กล้ำกลืน นั่งยืนเดินนอนอยู่บนทางทุกเดียวดาย..
28 เมษายน 2552 21:35 น. - comment id 978516
..ชีวิต..อยู่ด้วยการต่อสู้...สู้ทุกอย่างแม้แต่ตัวเอง อิ อิ หากไม่หลบ ขอยานอนหลับ สัก 3 เม็ดเถอะ อิ อิ ล้อเล่ง..มาเยี่ยมครับ
28 เมษายน 2552 22:23 น. - comment id 978547
สวัสดีค่ะ เข้าใจความรู้สึกแบบนี้ดี... ทรมาน กว่าจะผ่านแต่ละค่ำคืนไปได้... เป็นกำลังใจให้คุณค่ะ
29 เมษายน 2552 05:47 น. - comment id 978603
อ่านดูแล้วเศร้าจังค่ะ ถ้าใครรู้สึกแบบนี้ โลกคงหม่นน่าดู