สุดเจ็บซ้ำรันทดสลดจิต เพียงคิดผิดลุ่มหลงลิ้มชิมคำหวาน ฉันปักหลักด้วยรักดั่งวันวาน คืนวันผ่านมิผันแปรแท้แน่นอน เธอเปรียบฉันเหมือนเพชรงามเม็ดหนึ่ง ที่ตราตรึงหัวใจยากถ่ายถอน ที่มีค่าหาใดเปรียบจะเทียบทอน ที่รานรอนแสงประดับประทับใจ เมื่อเวลาผ่านไปใครจะรู้ ใจชายอยู่คิดอย่างไรใครจะเห็น สลัดทิ้งความรักไม่ยากเย็น เปรียบฉันเป็นน้ำตาลทรายคลายขมคอ เพียงรูปลักษณ์ภายนอกว่าคลับคล้าย หมดประกายยิบระยับกลับมัวหมอง เคยเป็นเครื่องประดับประทับทอง กลับลิ้มลองเพียงรสชาติที่ขาดไป ไม่คมกริบแข็งกร้าวราวกับเพชร ไม่สวยเสร็จน่ามองเหมือนเพชรใหม่ โดนความร้อนก็ละลายสลายไป เศร้าฤทัยไม่ใข่เพชร....เกร็ดน้ำตาล
ภัทราภา 4 เม.ย. 2552 22:20 น. - ID 124797 
867
1
0
6 เมษายน 2552 11:36 น. - comment id 970882
ใช้อุปลักษณ์ได้งดงามค่ะ...
6 เมษายน 2552 22:48 น. - comment id 971245
ขอบคุณครูกิตติกานต์ที่ให้กำลังใจค่ะด้วยความเคารพ
...........................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
