รักเริ่มสีจางจางบนทางฝัน ส่อแววอันหมางหมางอย่างที่เห็น เหลือเพียงรอยหม่นหม่นทนลำเค็ญ เหลือประเด็นร้างร้างบนทางใจ ยากจะลบล้างล้างยังค้างอยู่ จึงมิรู้ลบลบจบทางไหน ภาพรักหลอนซ้อนซ้อนจนอ่อนใจ ก้าวทางใดแผ่วแผ่ว..แว่วจำนรรจ์ โอ้หนอใจเจ็บเจ็บเหน็บจนหนาว ใจจึงร้าวหมองหมองสยองขวัญ ใจจึงต้องทนทนท้นรำพัน ร้อยจำนรรค์ย้ำย้ำจำใจลา บอกหัวใจช้ำช้ำย้ำให้ชัด ตระบัดสัตย์ปดปดเลี้ยวลดหา ขอใจลืมซับซับเถิดน้ำตา ด้วยเวลานานนานคงผ่านไป จงเริ่มต้นใหม่ใหม่ในวันนี้ ลืมสิ่งที่หมองหมองแล้วผ่องใส ตะวันสาดแสงแสงแห่งอำไพ ลุกก้าวไปช้าช้าสง่างาม รักแม้สีจางจางบนทางรัก ยามทุกข์หนักพ้นพ้นสิ้นคนหยาม เปิดดวงใจมองมองลองติดตาม ฟ้างดงามผ่องผ่องส่องฤดี.. ๒๘ มีนาคม ๒๕๕๒
28 มีนาคม 2552 21:24 น. - comment id 967987
ที่1 ก่อน
28 มีนาคม 2552 21:27 น. - comment id 967988
สำเร็จได้ที่หนึ่งสมใจล่ะคราวนี้ รักที่ว่าสีจางจางหรือ เข็มเข็มก็ตาม ก็ต้องใช้เวลาเป็นเครื่องิสูจน์ทั้งนั้นคับ ทราบแล้วเปลี่ยนคับผม
28 มีนาคม 2552 21:43 น. - comment id 967992
ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์ใจค่ะ...
28 มีนาคม 2552 22:22 น. - comment id 968009
อกอุ่นอุ่นกรุ่นรักรอพักอยู่ เชิญคุณครูพิมพิมพ์รักสลักไว้ แม้ใครทิ้งทิ้งร้างขอห่างใจ น้องแมวไม่ทิ้งพี่พี่อยู่ที่เดิม... รักนะครูคนสวย
28 มีนาคม 2552 22:31 น. - comment id 968016
แม้สีรักจะจืดจางยังเตือนย้ำ ถ้อยทุกคำยังย้ำเตือนไม่เลือนหาย เคยพรอดพน่ำคำรักหวานไม่จางไป จากหัวใจคนเคยรักภักดีเธอ จากวันนั้นจนวันนี้ที่เธอลับ เหมือนใจดับวับวูบไปใจป้ำเป๋อ นั่งตาลอยคิดทบทวนคำพูดเธอ หวังเสมอวันหนึ่งเธอจะกลับมา รอแล้วรอวันเธอกลับเลยลับล่วง หรือเธอไม่เคยรัก-ห่วงฉันเลยหนา คนเฝ้ารอรอด้วยรักด้วยศรัทธา คนจากมาแล้วมีใหม่ใจเพลิดเพลิน แสนสะอื้นกลืนข่มระทมจิต ชั่วชีวิตดวงจิตมั่นไม่ขาดเขิน ใยคนดีมาทำให้ใจยับเยิน โอยเจ็บเกินจะฝันต่อแล้วหนอใจ สวัสีค่ะ คุณครูพิม
28 มีนาคม 2552 22:52 น. - comment id 968023
เพราะเพราะ ดีดี ชอบชอบ เศร้าเศร้า อ้าว ติดอ่างตามกลอนเลย -
28 มีนาคม 2552 23:05 น. - comment id 968029
รักสีจางจาง ไม่อยากจ้า เติมหมึกหรือระบายสีใหม่ ทับลงไปรับรองแจ่มกว่าเก่าอีกจ้ะ อิอิ
28 มีนาคม 2552 23:14 น. - comment id 968037
กลอนเล่นคำเพราะมากเลย ชอบ ชอบค่ะ
29 มีนาคม 2552 02:30 น. - comment id 968066
เพราะจับใจนะคะครูพิม
29 มีนาคม 2552 08:23 น. - comment id 968098
รักสีชมพูอาจดูจางกว่ารักสีแดง แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่รักซักหน่อยครับ
29 มีนาคม 2552 08:45 น. - comment id 968110
สวัสดีค่ะ คุณวิทย์ ศิริ นั่นแน่...มาจองที่หนึ่งอีกแล้ว.. รางวัลค่ะอิอิ.. เวลาจะพิสูจน์..ได้แน่นะหรือ... จะพยายามพิสูจน์ค่ะ...ทราบแล้ว..เปลี่ยน
29 มีนาคม 2552 08:46 น. - comment id 968111
สวัสดีค่ะ คุณกิตติกานต์ ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์ใจค่ะ... ............................ กาลเวลานอกจากจะเป็นเครื่องพิสูจน์แล้ว ยังเป็นยาขนานเอกด้วยนะคะ..
29 มีนาคม 2552 08:49 น. - comment id 968112
สวัสดีจ้า..แมวแต้มน้องรัก อกอุ่นอุ่นกรุ่นรักรอพักอยู่ เชิญคุณครูพิมพิมพ์รักสลักไว้ แม้ใครทิ้งทิ้งร้างขอห่างใจ น้องแมวไม่ทิ้งพี่พี่อยู่ที่เดิม... .................... จะเอนอิงพิงอกวิตกหาย แสนสบายจริงจริงน้องหยิงเอ๋ย ยามเขาร้างห่างไกลไม่ชมเชย อกน้องเคยว่างว่าง...นางขอจอง... อิอิ... รักแมวแสนซนจ้า..
29 มีนาคม 2552 08:56 น. - comment id 968114
สวัสดีค่ะ พิมพ์แก้ว แม้สีรักจะจืดจางยังเตือนย้ำ ถ้อยทุกคำยังย้ำเตือนไม่เลือนหาย เคยพรอดพน่ำคำรักหวานไม่จางไป จากหัวใจคนเคยรักภักดีเธอ จากวันนั้นจนวันนี้ที่เธอลับ เหมือนใจดับวับวูบไปใจป้ำเป๋อ นั่งตาลอยคิดทบทวนคำพูดเธอ หวังเสมอวันหนึ่งเธอจะกลับมา รอแล้วรอวันเธอกลับเลยลับล่วง หรือเธอไม่เคยรัก-ห่วงฉันเลยหนา คนเฝ้ารอรอด้วยรักด้วยศรัทธา คนจากมาแล้วมีใหม่ใจเพลิดเพลิน แสนสะอื้นกลืนข่มระทมจิต ชั่วชีวิตดวงจิตมั่นไม่ขาดเขิน ใยคนดีมาทำให้ใจยับเยิน โอยเจ็บเกินจะฝันต่อแล้วหนอใจ ..................... ครารักจางหมางหม่นคนเศร้าสร้อย เก็บเพียงรอยรักหวานไว้สานฝัน แต่ยิ่งนานพาลหายใจจาบัลย์ เขาลมขวัญคนรอหนอใจคน กาลเวลาหมุ่นเวียนเปลี่ยนใจเขา เหลือเพียงเรารักมั่นพลันสับสน นี่ละหนาคำชายหลายกมล บอกรักจนวันตาย..กลับหน่ายกัน เก็บสะอื้นฝืนใจให้หักหาย ลบฝันร้ายด้วความจริงทิ้งความฝัน มองให้เห็นความไปในชีวัน ว่าเขานั้นยากนักจักกลับคืน ลืมเถิดหนาคนดีที่หมองหม่น ที่ร้อนรนจนร่ำไห้ใจสะอื้น ร้องให้พอรอคอยวันนะขวัญยน ลบสะอื้น...ลบแผลร้าย...ด้วยใจเรา.. อย่าเศร้านานนะคะ.. เชื่อว่าใจคนที่เปลี่ยนไปแล้ว.. ยากนักจะกลับคืน.. ใจเราเอง..ก็คงเช่นเดียวกัน..
29 มีนาคม 2552 08:58 น. - comment id 968116
สวัสดีค่ะ แมวเหลือง อิอิ..ติดอ่างเลยหรือนี่.. ชีวิตของคนเราเนาะ มีทุกรสชาติ สุข เศร้า เหงา สุข ทุกข์ ............ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ มีความสุขในวันพักผ่อนนะคะ
29 มีนาคม 2552 09:00 น. - comment id 968119
สวัสดีค่ะ พี่กันนา นั่นแน่..พี่สาวมามุกอารมณ์ดีเลย งั้น..จะขึ้นไปขอสีจากพี่ มาเติมก็แล้วกันนะคะ มาช่วยกันแต้มดีไหมคะ..
29 มีนาคม 2552 09:00 น. - comment id 968120
สวัสดีค่ะ คนสวย.. ขอบคุณที่แวะมาค่ะ ภาพการ์ตูน..น่ารักดีค่ะ
29 มีนาคม 2552 09:01 น. - comment id 968122
สวัสดีค่ะ พีแจ้น.. งานหนักพักผ่อนบ้างเด้อพี่ ดีใจค่ะที่พี่ชอบ..
29 มีนาคม 2552 09:02 น. - comment id 968123
สวัสดีค่ะ พี่อนงค์นาง ขอบคุณมากค่ะ
29 มีนาคม 2552 09:03 น. - comment id 968124
สวัสดีค่ะ คุณอินสวน รักสีชมพูอาจดูจางกว่ารักสีแดง แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่รักซักหน่อยครับ ............. อ้าวหรือคะ..อิอิ จะเป็นพยานค่ะ..ห้าปี..ไม่นานแป๊ปเดียว สบายๆวันพักผ่อนนะคะ
29 มีนาคม 2552 09:15 น. - comment id 968130
..ห่วง.. พันแสงรอนอ่อนกล้า รัศมี ภาสทาบทับธารนที สะท้อน เบนพะวงสู่ธาษตรี ฟากฝั่ง ครารัตติย่ำค่ำย้อน หนึ่งนั้นเป็นฉันใด ทอดอาทรสอดซ้อน สัมผัส แลต่างตอบปฏิพัทธ์ ที่ให้ จริมจิตปลายกระหวัด วนสู่ อรเนอ ยามห่างข้างเคียงใกล้ อกนี้ซิรำพึง คคนางค์ก็ม่านกั้น เกินบรรสาน อีกสมุทรสุดละหาร แบ่งห้วง ไกลนักจักขับขาน ประคองคู่ เคียงเฮย รอนสิทธิ์จะคิดท้วง ว่าสิ้นยอมจำนน ผัสสะใจคงยากแล้ว จะลืมเลือน รังแต่คอยย้ำเยือน หยอกเย้า จริตไป่บิดเบือน รอยสลัก แรงแห่งรักรุมเร้า ต่อเชื้อใยผสาน ฝากคีตโลมห่มห้วง ใครรำพึง ลอดผ่านโสมประโคมถึง อีกฟ้า แทรกจุมพิตแผ่วติดตรึง ปรางค์หม่น แทนต่างใจไขว่คว้า โอบเคล้าเคียงภิรมณ์ เก็บภวังค์อย่าหลั่งล้น ชลเนตร เเก็บเงื่อนไขนัยเลศ ซ่อนไว้ เก็บรันทดบทเทวษ โศรกสลด เก็บพร่ำค่อยร่ำไห้ ออดอ้อนเรียมย้อนคืน. ...ฝังรอย..ใช่..เพียงลวง อย่าหม่นหมอง ในคลองเนตร จนเจตไหว ก็ให้แล้ว ทั้งหัวใจ ยามไกลห่าง ผิดก็ที่ ความจำเป็น ของเส้นทาง ทั้งห้วงหาว โยงยาวกาง กั้นหว่างใจ... คิดถึง..
29 มีนาคม 2552 09:34 น. - comment id 968145
ต้องเติมเต็มแล้วสีจะเข้มเองค่ะครู เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ :)
29 มีนาคม 2552 09:37 น. - comment id 968148
เห็นด้วยกับคุณกุ้งหญิงครับ 555 หมั่นเติมเต็มบ่อยๆสิครับ อย่าให้ตากแดดมากด้วยเพราะแดดจะเลียให้ซีดจางได้ 5555
29 มีนาคม 2552 10:09 น. - comment id 968172
สวัสดีค่ะ คนไกล ขอบคุณค่ะ..สำหรับคำโคลง เพราะมากค่ะ... แต่ครูพิมไม่อาจเขียนโคลง เพราะเขียนทีไรก็เป็นโคลงเคลงทุกที ดูตัวอย่างค่ะ ภานุมาศประกาศกล้า คราอรุณ ทอทาบฉาบละมุน อุ่นหล้า สรรพสิ่งมีทุน ต่อชีพ สุขเฮย คราที่อัมพรจ้า แจ่มแจ้งแสดงวัน .......................... อย่าหม่นหมองในคลองเนตรจนเจตไหว ก็ให้แล้ว ทั้งหัวใจ ยามไกลห่าง ผิดก็ที่ ความจำเป็น ของเส้นทาง ทั้งห้วงหาว โยงยาวกาง กั้นหว่างใจ... ................................................. รินร่ำคำถ้อยที่ร้อยเรียง สำเนียงจากใจคนไกลฝัน ความห่างทางไกลสายสัมพันธ์ คืนวันผันเวียนอาจเปลี่ยนแปร ตะวันทอทาบทาฟ้าวันรุ่ง แสงพุ่งทะยานลอดผ่านแข อบอุ่นมากมายในดวงแด อุ่นแท้น้ำคำที่ย้ำเตือน วอนลมฝากดาวที่พราวฟ้า ดาราอยู่ไกลอย่าได้เหมือน อิเหนาเหงาจิตจึงบิดเบือน ลางเลือนเบือนหน้าคราห่างไกล ฝากตะวันวันรุ่งมุ่งสู่ขวัญ ฝากจันทร์หอมห่มคราลมไหว ฝากฟ้าโอบอุ้มคุ้มกันใจ อย่าได้หมองหม่นจนรำพัน พบสุขทุกข์สิ้นจินต์สงบ ประสบสิ่งดีดั่งที่ฝัน อย่าพ้อท้อแท้แก่ชีวัน กล่อมขวัญวันหวานบนลานกลอน.. ขอบคุณที่แวะมาส่งข่าวคราวค่ะ ระลึกถึงเสมอค่ะ..
29 มีนาคม 2552 10:16 น. - comment id 968176
สวัสดีค่ะ หนูกุ้งหนามแดง ดีค่ะ..ว่างๆมาช่วยกันเติมให้เต็มนะ.. ขอบคุณมากค่ะ
29 มีนาคม 2552 10:20 น. - comment id 968178
สวัสดีค่ะ ปู่กุ้งก้ามกราม แหมๆๆแบบปู่อยู่ห่างไกล ต้องเติมเต็มบ่อยๆอยู่แล้วนี่นา.. ขอบคุณค่ะปู่ที่แวะมาทักทาย..
29 มีนาคม 2552 10:22 น. - comment id 968179
"" เมื่อฟ้าหม่นคนหมางรักห่างเหิน ดั่งเราเพลินเดินหลงในดงหนาม กว่ารู้ตัวมัวเมาในเงางาม ทั้งไน่หนามตามตำจนช้ำทรวง คนตามต้อยคอยทวงห่วงอยู่แล้ว ดั่งขีดแนวแถวกั้นกันเขตหวง มิอาจกล่าวก้าวล้ำว่าคำลวง มิอาจทวงล่วงคำย้ำรักจาง...อิอิ ฮ่าๆๆๆอภัยๆกลอนพาไป....นะขอบอก กลอนเพราะเพลงเยี่ยมครับผม
29 มีนาคม 2552 10:31 น. - comment id 968180
สวัสดีค่ะ ลุงฝากฝัน เมื่อฟ้าหม่นคนหมางรักห่างเหิน ดั่งเราเพลินเดินหลงในดงหนาม กว่ารู้ตัวมัวเมาในเงางาม ทั้งไน่หนามตามตำจนช้ำทรวง คนตามต้อยคอยทวงห่วงอยู่แล้ว ดั่งขีดแนวแถวกั้นกันเขตหวง มิอาจกล่าวก้าวล้ำว่าคำลวง มิอาจทวงล่วงคำย้ำรักจาง...อิอิ ฮ่าๆๆๆอภัยๆกลอนพาไป....นะขอบอก กลอนเพราะเพลงเยี่ยมครับผม ........................................ เมื่อฟ้าหม่นคนหมางบนทางฝัน รำพันเพ้อพ้อต่อความหมาง หลงใดไหนเท่าเราหลงทาง อ้างว้างจางรักจำหักใจ ตามใครใครตามอยากถามทวง ใครหวงลวงคำซ้ำหวั่นไหว ใจเอ๋ยคิดถึงจึงห่วงใย อย่าไหวใจหวาม..ยามรักจาง... กลอนพาไปหรือค่ะ.. ว้า...คิดว่ามีคนพาไปซะแล้วอิอิ.. กลอนพาไปไหนนี่อิอิ.. ขอบคุณค่ะลุงที่มาเยี่ยมยาม..
29 มีนาคม 2552 12:00 น. - comment id 968210
ใครจะรู้ไหมว่าแสนรัก ยอมเจ็บยอมหนาวทุกเวลา
29 มีนาคม 2552 12:51 น. - comment id 968233
มาเติมเชื้อรักให้เพื่อน ไม่ให้จางจ้า รักวันนี้สีจางจางไม่วางขาย เพื่อนแบมได้สีใหม่ใหม่มาให้เพื่อน คนขายบอกบอกทาแล้วไม่ลบเลือน คือสีเตือนเตือนว่ารักหนักแน่นเอย จุ๊บๆๆๆ รักนะคนเก่ง
29 มีนาคม 2552 13:04 น. - comment id 968244
ขอให้เป็นสีชมพูสดใสตลอดนะคะ
29 มีนาคม 2552 17:50 น. - comment id 968319
สวัสดีคะ ยาแก้ปวด เพราะรัก จึงยอมเจ็บ ยอมหนาว ยอมเหงา...เพื่อรอรัก..คนเรือน..
29 มีนาคม 2552 17:50 น. - comment id 968320
รักที่จางอยากจะล้างลบเลือดหมด เหลือแค่หยดน้ำตาที่รินไหล เหลือแค่เพียงเศษเสี้ยวของหัวใจ ที่มีไว้เพื่อให้รักตัวเอง จากนี้ไปไม่ใส่ใจในคนอื่น จะทนฝืนที่เคยถูกใครข่มเหง จากนี้ไปตัวฉันไม่กลัวเกรง ใครอวดเบ่งเป็นต้องเห็นดีกัน ........ เข้มแข็งค่ะ สู้สู้
29 มีนาคม 2552 17:52 น. - comment id 968321
สวัสดีค่ะ เพื่อนแบม รักวันนี้สีจางจางไม่วางขาย เพื่อนแบมได้สีใหม่ใหม่มาให้เพื่อน คนขายบอกบอกทาแล้วไม่ลบเลือน คือสีเตือนเตือนว่ารักหนักแน่นเอย ............... รักวันนี้สีจางเพราะห่างหาย ดอกรักวายร่วงหล่นปนแววหมาง รินรดคำน้ำตาไหลมิวายวาง สีรักจางห่างแล้ว..เพื่อนแก้วเอย.. มาเติมสี ซีดจาง..ให้นางเศร้า. รักนะเพื่อนคนดี..
29 มีนาคม 2552 17:53 น. - comment id 968322
สวัสดีค่ะ น้องกานต์เพียงพลิ้ว ปรารถนาให้เป็นสีชมพูตลอดไปค่ะ หนังสือที่ส่งมาให้พี่ได้รับแล้ว ขอบคุณมากนะคะ..
29 มีนาคม 2552 17:57 น. - comment id 968327
สวัสดีค่ะ somebody รักที่จางอยากจะล้างลบเลือดหมด เหลือแค่หยดน้ำตาที่รินไหล เหลือแค่เพียงเศษเสี้ยวของหัวใจ ที่มีไว้เพื่อให้รักตัวเอง จากนี้ไปไม่ใส่ใจในคนอื่น จะทนฝืนที่เคยถูกใครข่มเหง จากนี้ไปตัวฉันไม่กลัวเกรง ใครอวดเบ่งเป็นต้องเห็นดีกัน ............. อยากลบรอยแผยร้ายสลายช้ำ ที่คอกย้ำดวงใจจนไหวหวั่น ภาพและเสียงเพียงหลอกบอกให้จำ คนใจดำย่ำยี่บีฑาใจ ต่แต่นี้ฤดีดวงลุล่วงแล้ว ใจส่อแววเคยถลำธรรมช่วยไข ให้เห็นทุกขจากรักที่ร้างไกล ข่มหทัยให้หักแล้วจักลืม.. ขอบคุณมากค่ะ..สู้ๆอยู่แล้วค่ะ..
29 มีนาคม 2552 21:23 น. - comment id 968427
รักอาจมีสีจางบนทางฝัน แต่ตะวันยังส่องทุกท้องถิ่น มีนราพาวิหคโบยโบกบิน ฤาจะสิ้นสายใยที่เชื่อมเรา ยังมีความห่วงใยจากใจนี้ เป็นเพื่อนปลอบฤดีที่หม่นเศร้า ผ้าผืนน้อยนุ่มน่มซับเบาเบา มาเป็นเพื่อนน้องเราพิมพรเอย แวะมาเยี่ยม น้องรักเขียนได้กินใจพี่จริงเลย
30 มีนาคม 2552 06:05 น. - comment id 968515
หากความรักสีจางจางเกิดกลางใจ คงร่ำไห้ไหวหวั่นขวัญผวา มีมาลัยใส่คล้องคอบ่อน้ำตา เจ็บปิ้มว่าใยชีวิตถูกปลิดวาง......
30 มีนาคม 2552 09:49 น. - comment id 968565
กลับมาเยี่ยมอีกครั้ง อืมโพสต์เสร็จเน็ตหลุดไม่เข้าเลย ไม่เป็นไรมาอ่านบ่อยๆคงไม่ว่ากันนะคะน้องรักจะมาเชือดเอาเลือดตัวเองเติมรักให้สีเข้มแล้วกัน เพราะจังเลยค่ะ
30 มีนาคม 2552 13:48 น. - comment id 968663
สวัสดีค่ะ พี่สาว นรศิริ รักอาจมีสีจางบนทางฝัน แต่ตะวันยังส่องทุกท้องถิ่น มีนราพาวิหคโบยโบกบิน ฤาจะสิ้นสายใยที่เชื่อมเรา ยังมีความห่วงใยจากใจนี้ เป็นเพื่อนปลอบฤดีที่หม่นเศร้า ผ้าผืนน้อยนุ่มน่มซับเบาเบา มาเป็นเพื่อนน้องเราพิมพรเอย ........................ เมื่อรักจางห่างหายสลายขวัญ แสนจาบัลย์เหนื่อยท้อต่อความเฉย รักที่มอบบอบช้ำจดจำเลย คำที่เคยเอ่ยบอกแค่หลอกกัน รับน้ำคำอ่อนโยนใจโชติช่วง น้ำตาร่วงพรมหน้าคราโศกศัลย์ จบกันทีเจ็บช้ำย้ำชีวัน รอสุริยันณ์ผันเยือน..เตือนใจจำ... ขอบคุณพี่สาว..ที่แวะมาทักทาย แวะมาให้กำลังใจกันเสมอ ทุกข์และร้อนรนเพียงใด เพียงน้ำคำ..ก็ลบช้ำได้.. อากาศร้อนค่ะพี่..แอบแวบกลับบ้าน.. บ่านสี่โมงกลับไปสแกนลายนิ้วมือใหม่อิอิ............... อยากไปนอนรับลมที่เถียงนาน้อยเด้..
30 มีนาคม 2552 13:58 น. - comment id 968667
สวัสดีค่ะ Salukphin หากความรักสีจางจางเกิดกลางใจ คงร่ำไห้ไหวหวั่นขวัญผวา มีมาลัยใส่คล้องคอบ่อน้ำตา เจ็บปิ้มว่าใยชีวิตถูกปลิดวาง. .......................... เมื่อรักจางห่างหายไร้ความฝัน ดุจชีวันไร้ชีวิตจิตหม่นหมาง จะเหลียวซ้ายแลไกลไร้หนทาง เยื่อใยบาง...ห่างหาย...แทยวางวาย..
30 มีนาคม 2552 13:59 น. - comment id 968668
สวัสดีค่ะ พี่สาวนรศิริ พิมมีความสุขทุกครั้งที่ได้ลงกลอน ได้พบพูดคุยผานบ้านหลังนี้ และจะมีความสุขใจ สบาย เมื่อเห็นพี่สาวมาทกทาย.. มนต์เสน่ของภาษา..สื่อใจ..จริงๆค่ะพี่
30 มีนาคม 2552 14:00 น. - comment id 968670
สวัสดีค่ะ ลายนกยูง ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
31 มีนาคม 2552 23:32 น. - comment id 969332
มาเยี่ยม มาอ่านกอลนเพาระๆ คิดถึงมาก