เวิ้งว่างไหวไวว้าแวะเวียนหวั่น ระรัวพรั่นพลิกเพ้อละเมอเผลอ จ่อมจมเจ็บเหน็บจำภาพเจอะเจอ โศกเสมอยามเมียงพบนัยเมิน อรุณรุ่งจูงรักผลักห่างหลง กดจมกรงกรุ่นกลิ่นเศร้าเกินเกริ่น ผะผ่าวพ้อก่อพล่ามกระชากเพลิน โดดเดี่ยวเดินเดียวดายท่ามทุกข์ดัน เพราะรักเราเร้าเลยบทหวานร่าย อกสลายไหลหล่นลืมลดหลั่น รักนานปีปี้ป่นเพราะผันปัน เธอกับฉันชุ่มเชื้อเกลียดเชิญชวน ตะวันลงแผลรอนสะท้อนหลอน บรรจงผ่อนพิษพ่ายมิผันผวน ราตรีโรยโปรยลวงหน่วงเร่ารวน กระจายกวนหวนกรายคิดแย่งกุม อดีตชื่นคืนฉ่ำที่เคยชุบ มาหดหุบหลุดหายหมดเปลือกหุ้ม ให้ตระหนักทรวงในล้วนชุมนุม แต่ปมปุ่มตุ่มปร่าตรวนถึงปลาย รักภาคเปลี่ยนเปลี่ยวเปล่าจนพอกป่วน คลอเคียงครวญอวนขมมิหลุดข่าย ทรมาไหม้หมองยอกมากมาย ยากปลดป่ายหายปวดกลางทุกข์ปอง เวลาคร่าล่าเคลิ้มปิดจุดไข อยู่ฤาไป่ไต่ปวดเจ็บเกินป้อง เป็นเมียหลวง ควงร้าวแพ้คนรอง ที่สนองแนบเนื้อชายในนัย... กลบทตกกระทบ เป็นกลบทที่ ง่ายบทหนึ่ง แค่บังคับให้ซ้ำเสียงพยัญชนะ ตรงคำที่๓-๕-๘ทุกวรรคจนจบ
27 มีนาคม 2552 00:14 น. - comment id 967419
27 มีนาคม 2552 00:41 น. - comment id 967421
หวัดดีจ้า..มี่ เรียนจบแล้วยังจ้า...รอชิมอาหารฝีมือเชฟมี่มา ปีกว่าแล้ว เมื่อไรจะได้ทานจ้า...
27 มีนาคม 2552 08:54 น. - comment id 967455
สุดแท้แต่เวรกรรมค่ะ ทุกอย่างย่อมมีที่มาและที่ไปเสมอ สวัสดีตอนเช้าค่ะ
27 มีนาคม 2552 18:43 น. - comment id 967642
สวัสดีค่ะคุณญามี่ แว่บไปบ้านคุณบ่อยๆๆค่ะ..อิอิ