อืม... แปลกใจจังเลยนะเรา เจ็บมั๊ย... ที่รู้ว่าเธออยู่กับเค้า เจ็บนิดๆ ทั้งที่คิดว่าตัวเองเข้มแข็งแล้ว จริงๆ ลึกๆ เราคงเป็นคนอ่อนแอพอสมควร แต่คิดว่า... คงเป็นเพราะเรารักเค้ามาก จะไม่ให้รู้สึกอะไรเลยก็คงเป็นไปไม่ได้ เจ็บที่รู้ว่าเธออยู่กับเค้าแล้วยังโทรมาหาเรา ปลอบใจตัวเองว่า... คิดมากไปได้น่า "เธอคงคิดถึงเราจริงๆ นั่นแหละจึงโทรหา" เราต้องเข้มแข็ง เราต้องทำได้ เราต้องยิ้มไว้ คิดมากไปทำไม ไปกินเหล้าดีกว่า... ใครบอกละ... ดื่มนมต่างหาก ดื่มเพื่อสุขภาพ
17 มีนาคม 2552 17:59 น. - comment id 964373
กรรมเวรเนอะ ความรักเป็นเรื่องที่พูดยาก ก็รักแล้วทำไงได้ ลืมก็ไม่ได้ เข้าใจนะ
17 มีนาคม 2552 18:07 น. - comment id 964382
ตั้งแต่วันที่เธอเอ่ยคำลา ใจฉันล้าอ่อนแรงสิ้นความหวัง คอยเฝ้ารอเธอหวนกับให้ชีพยัง เหมือนน้ำขังนับวันจักแห้งไป
18 มีนาคม 2552 00:38 น. - comment id 964497
เธอคงยังคิดถึงคุณอยู่ ถ้าเธอรู้ว่าคุณยังรักเธออยู่ เธอคงจะกลับมาหาคุณนะ เอาใจช่วย.....
18 มีนาคม 2552 10:12 น. - comment id 964608
สวัสดีค่ะ คิดว่าปล่อยไปเถอะค่ะ ทำในสิ่งที่ดีและสิ่งที่ถูกต้องละกันนะคะ จะได้ไม่ต้องเสียใจทีหลัง
18 มีนาคม 2552 11:11 น. - comment id 964661
ขอบคุณสำหรับความห่วงใยจากเพื่อนทุกคนนะครับ เธอกลับมาหาผมจริงๆ นั่นแหละ แต่เธอมาบอกกับผมว่า "ลาก่อน" เข้มแข็งนะหัวใจแม้อ่อนล้า เธอเอ๋ยลาพาใจแทบสลาย ความเข้มแข็งที่มีหลอมละลาย เธอใจร้ายทิ้งเราไปได้ลงคอ แต่นี้ไปฉันจะไม่ยอมอ่อนแอ ไม่ท้อแท้อ่อนแอแล้วสหาย จะอุทิศแรงใจและแรงกาย ก้าวต่อไปเพื่องานสร้างสังคม