ท่ามกลางผู้คนมากมาย ปะปนคล้ายดั่งว่าจะไม่เหงา น้ำตารินหลั่งไหลใจเศร้า เจ็บปวดร้าวเหลือเกินยากบรรยาย โปรดรับรู้ใจฉันยังคิดถึง ห้วงคำนึงถึงรักที่พ้นผ่าน ความเหว่หว้ามันช่างแสนยาวนาน เมื่อนึกถึงวันวานเคยรักกัน คิดถึง คิดถึงเธอสุดที่รัก มันนานนักที่ใจเราลาร้าง หมดเยื้อใยทิ้งแต่ความอ้างว้าง สู่ใจกลางความคิดถึงส่งถึงเธอ
9 มีนาคม 2552 14:27 น. - comment id 960457
สวัสดีจ้า เข้าใจนะว่ามันยากเกินที่จะบรรยายออกมา เป็นตัวอักษรเพื่อจะสื่อถึงความหมายของควาทมรู้สึกนี้อย่างแท้จริงได้ครบถ้วน เป็นกำลังใจให้นะคะ
9 มีนาคม 2552 18:44 น. - comment id 960635
สวัสดีครับ เข้ามาอ่านบทกลอนครับ สบายดีนะครับ
10 มีนาคม 2552 00:10 น. - comment id 960734
คิดถึงเธอคิดถึงมากอยากให้รู้ ไกลสุดกู่แค่ไหนไม่คลายคิด ก็คิดถึงทั้งทั้งที่ไม่มีสิทธิ์ คงไม่ผิดที่คิดถึงซึ้งเพียงเธอ.