จมอยู่ในจินตนาการมานานนัก กับความรักเอ่อล้นจนหวั่นไหว สร้างสิ่งลวงห่วงหาเฝ้าอาลัย กับบางใครบางคนจนจริงจัง ตกอยู่ในห้วงเหวเปลวไฟร้อน หลงภาพหลอนซ่อนซึ้งคะนึงหวัง ซึมซับสิ่งสดใสไม่จีรัง ทุกภวังค์ฝังใฝ่ลืมไม่ลง รู้ทั้งรู้ต้องมีวันที่เจ็บ ยังกอบเก็บก่อฝันมั่นประสงค์ เฝ้าทอถักปักปั้นทั้งบรรจง พร้อมเสริมส่งคงไว้ให้ยั่งยืน ไม่ยอมรับความจริงถูกทิ้งขว้าง สิ้นทุกอย่างร้างไร้ใจยังฝืน เฝ้ารอสิ่งเกินคว้ากลับมาคืน ทั้งหลับตื่นสร้างภาพฉาบมายา จมอยู่ในจิตนาการมานานนัก อยากหยุดพักสิ่งวาดปรารถนา ลืมความรักหนักหน่วงที่ลวงตา พร้อมตื่นมายอมรับกับความจริง
นิลวรรณ 1 มี.ค. 2552 13:25 น. - ID 123716 
1137
26
0
1 มีนาคม 2552 13:44 น. - comment id 957497
แบมก็เคยเป็นนะคะ จมอยู่กับจินตนาการ บางครั้งก้ทำให้เรามีความสุขได้เช่นกันค่ะ
1 มีนาคม 2552 13:51 น. - comment id 957500
ว่าไร้สิ้นจินตนามาแปลผัน นิลวรรณลืมพี่ที่ไผ่หา เคยฟังเพลงบ้างไหมใจสั่งมา ลืมสัญญาสองเราทำเลอะเลือน บอกว่าดูอยู่ห่างห่างเหมือนร้างไร้ บอกเก็บใจให้กันดันเชือดเฉือน บอกว่ารอวันดีที่มาเยือน ทำเป็นเหมือนไม่มีพี่ในนี้เลย 36%มาเมนท์แล้วครับ คนที่เท่าไหร่เอ่ย
1 มีนาคม 2552 14:05 น. - comment id 957504
ซึ้งซาบซ่านครับ
1 มีนาคม 2552 14:35 น. - comment id 957513
หากรักใครสักคนต้องทนได้ และต้องพร้อมทำใจให้เข้มแข็ง อย่าหวั่นไหวไร้รอท้ออ่อนแรง ใจต้องกล้าต้องแกร่งทุกเส้นทาง ต้องฝ่าฟันอดทนเรื่องหม่นจิต จงอย่าคิดกังวลให้หม่นหมาง สายใยรักเป็นเส้นที่เปราะบาง การเหินห่างบางครั้งมันจำเป็น หากจะรักจงแน่นหนักและหนักแน่น อย่าให้รักคลอนแคลนหรือซ่อนเร้น กว่าจะรักกันนั้นมันยากเย็น รักจักเป็นอมตะนิรันดร์กาล ใจเย็นๆนะคะน้องมุกคนดี พี่แวะมาเยี่ยมค่ะ
1 มีนาคม 2552 14:48 น. - comment id 957517
- เพราะจัง
1 มีนาคม 2552 15:32 น. - comment id 957523
งามนักแล้วครับ
1 มีนาคม 2552 17:56 น. - comment id 957538
บางทีมันก็พูดเป็นคำอธิบายไม่ได้ เพราะคนเรามีทั้งสมหวังและอดสู ขณะเดียวกันมีเรื่องมากมาย เข้ามาในชีวิต อาจจะถูกใจและผิดหวัง ไม่อยากรับรู้มัน ทั้งนั้น และทั้นนี้ คิดเสมอว่า เราต้องอยู่กับมันค่ะ
1 มีนาคม 2552 17:56 น. - comment id 957539
จมอยู่ในจิตนาการมานานนัก อยากหยุดพักสิ่งวาดปรารถนา ลืมความรักหนักหน่วงที่ลวงตา พร้อมตื่นมายอมรับกับความจริง ****************************************** ** อยากขอเป็น กำลังใจ ให้ต่อสู้ ผิดเป็นครู อย่าพรั่น หรือหวั่นไหว ลืมทุกสิ่ง อย่าท้อ ก้าวต่อไป รักครั้งใหม่ ย่อมใสสด และงดงาม.....ฯ มาเป็นกำลังใจ..ให้คุณนิลวรรณ..นะคะ..ลืมสิ่งที่ทำให้เรา..ไม่สบายใจ...และก้าวต่อไป..ด้วยใจที่มั่นคง....(กลอนโดนใจ..มากๆเลยค่ะ..)
1 มีนาคม 2552 21:08 น. - comment id 957574
ทั้งหลับตื่นสร้างฉาบภาพมายา ทั้งหลับตื่นสร้างภาพฉาบมายา .... :) เขียนสลับคำหรือเปล่า คะ
1 มีนาคม 2552 23:39 น. - comment id 957577
คุณอัลมิตรา ต้องขออภัยในคำที่ผิดพลาด และขอขอบคุณในสิ่งที่ทักท้วงนะคะ แก้ไขเรียบร้อยแล้วค่ะ
1 มีนาคม 2552 21:38 น. - comment id 957581
หลงอยู่ในวังวนจนเพ้อหา เสียเวลาอยู่นานเกินขานไข ตื่นเสียเถิดเปิดรับกับหัวใจ รักที่ได้..คือภาพ..ฉาบมายา.. พี่สาวตื่นค่ะตื่น..อิอิ ให้พิมหลับต่อค่ะ..
1 มีนาคม 2552 22:14 น. - comment id 957597
ฮืม เพราะค่ะ..เงามายา..
1 มีนาคม 2552 22:15 น. - comment id 957598
นี่เป็นจินตนาการที่เยี่ยมค่ะคุรนิลวรรณ
1 มีนาคม 2552 22:45 น. - comment id 957615
คุณแบม การอยู่ในจินตนาการนั้นใช่ค่ะ บางครั้งมีความสุข แต่ก็เป็นความสุข ที่ไม่จริงหรอกค่ะ เลยอยากที่จะออกมารับความจริงไงคะแม้จะเจ็บบ้างก็ต้องทนค่ะ
1 มีนาคม 2552 22:56 น. - comment id 957617
คุณก่องกิก แม้ทำเหมือนไม่มีพี่นี้อยู่ แต่จงรู้ใจน้องร้องเอื้อนเอ่ย บอกว่ามีพี่เคียงเรียงชิดเชย จนล่วงเลยเวลามานานปี แม้สิ้นไร้จินตนาคำว่ารัก แต่ตระหนักใจอยู่เคยสุขี หากพี่ก้องจากไกลขอไปดี จงทำเหมือนเรานี้ไม่เคยรัก อิอิ หวานไปมั๊ย นี่ใช้จินตนาการแต่งล้วนๆนะเนี่ย
1 มีนาคม 2552 23:00 น. - comment id 957620
คุณเสตมโน ขอบคุณค่ะ ที่ซึ้งซาบ ยินดีที่รู้จักค่ะ
1 มีนาคม 2552 23:09 น. - comment id 957623
จมอยู่ในจิตนาการมานานนัก อยากหยุดพักสิ่งวาดปรารถนา ลืมความรักหนักหน่วงที่ลวงตา พร้อมตื่นมายอมรับกับความจริง ............................................. ยอมสูญสิ้นจินตนาการที่หวานหอม ตัดใจพร้อมยอมรับสรรพสิ่ง กับภาพฝันที่สร้างเพื่ออ้างอิง ยอมตัดทิ้งเลิกให้หลอกใจตน ตื่นขึ้นมาจากฝันมิหวั่นไหว แม้นหัวใจครอบครองทุกข์หมองหม่น แม้นความจริงยิ่งย้ำช้ำกมล ดีกว่าทนกับฝันอันหลอกลวง นานๆมาทีสูญสิ้นจินตนาการซะแล้ว 555
1 มีนาคม 2552 23:11 น. - comment id 957625
พี่นรศิริ ขอขอบคุณพี่สาวที่แสนดี แวะมาเยี่ยมน้องนี้ถึงที่บ้าน พร้อมฝากคำย้ำสอนเป็นกลอนกานท์ จนดวงมานหม่นไหม้ใสสดพลัน บางสิ่งที่อ้างไว้ในวันนี้ อาจมีทั้งดีร้ายให้ไหวหวั่น ก็เป็นเพียงจินตนามาแบ่งปัน เพื่อสร้างสรรค์งานส่งลงลานกลอน ไม่มีอะไรหรอกค่ะพี่ เป็นเพียงจินตนาการพาไปน่ะ ขอบคุณที่เป็นห่วงค่ะ
1 มีนาคม 2552 23:15 น. - comment id 957626
คุณแมวเหลือง ขอบคุณค่ะ สั้นๆ แต่ได้ใจนะคะ
1 มีนาคม 2552 23:17 น. - comment id 957627
คุณวาสุกรี ที่ว่างามน่ะ คนแต่งหรือกลอนค่ะ ขอบคุณค่ะที่แวะมาชื่นชม
1 มีนาคม 2552 23:20 น. - comment id 957629
คุณตรากลม ค่ะเราต้องยอมรับในสิ่งที่เป็นอยู่ และอยู่ร่วมกันมันให้ได้ค่ะ ทั้งทุกข์และสุขนะคะ ขอบคุณค่ะกับข้อคิดดีๆ
1 มีนาคม 2552 23:29 น. - comment id 957633
คุณราชิกา ขอขอบคุณกำลังใจที่ให้มา ราชิกามอบให้ไม่หยันหยาม จะขอเก็บกอบไว้ใช้ในยาม เมื่อถูกความรักใหม่ทำให้ตรม ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ บางสิ่งอยากลืมกลับจำ บางสิ่งอยากจำกลับลืมนะคะ
1 มีนาคม 2552 23:32 น. - comment id 957634
1 มีนาคม 2552 23:51 น. - comment id 957637
ครูพิมคนงาม เคยบอกแล้วใช่ไหมหัวใจนี้ นั้นมากมีจินตนการจะฟันฝ่า หากผิดพลั้งยั้งใจให้กลับมา จะรีบตื่นลืมตาพบหน้าเธอ ตื่นนานแล้วจ้า อย่าหลับนานนะคะครูพิม พี่ไม่มีเพื่อนคุย อิอิ
1 มีนาคม 2552 23:53 น. - comment id 957638
คุณพิมญดา คนสวย ดีใจที่แวะมาหาพี่มุกนะคะ ภาพนี้มีเพียงเงาค่ะ คิดถึงนะ จุ๊บๆ
1 มีนาคม 2552 23:55 น. - comment id 957640
คุณแจ้นเอง ขอบคุณค่ะที่ชื่นชม จินตนาการของคุณอาจจะสวยงามและ ยอดเยี่ยมกว่านี้ก็ได้นะคะ
2 มีนาคม 2552 00:19 น. - comment id 957643
คุรกุ้งก้ามกราม มีบางใครอวยพรก่อนนอนว่า ให้นิทราฝันดีมีคนห่วง แล้วจะไปในฝันหมั่นถามทวง ถึงแดดวงสุดาทุกราตรี จึงได้แต่ฝันค้างอ้างว้างไหว ตั้งแต่ค่ำเรื่อยไปถึงตีสี่ จินตนาการรอพ่อตัวดี ไม่เห็นมีแม้เงาที่เฝ้าคอย ชอบบอกกันนะว่าฝันดีจ้า หลงจินตนาการไปซะไกล แล้วยังงี้จะไม่ให้สูญเสียจินตนาการได้ไงล่ะ 555
2 มีนาคม 2552 00:34 น. - comment id 957645
คุณฝากฝัน แม้ภาพร่างสร้างไว้ไร้เส้นสี แม้เขียนบทกวีไร้ความหมาย แม้ภาพฝันพันผูกถูกทำลาย แต่หัวใจที่สูญหายต้องกลับคืน ปล่อยให้ภาพร่างนั้นให้คนมองแล้วเกิดจินตนาการดีกว่านะคะ ขอบคุณที่เป็นแรงใจค่ะ
2 มีนาคม 2552 05:22 น. - comment id 957658
สูญสิ้น สิ้นสูญ อาดูรใจเสีย ไร้คนคลอเคลีย ละเหี่ยใจคอย
2 มีนาคม 2552 12:34 น. - comment id 957764
จินตนาการสำคัญที่สุดเลยค่ะ สำหรับคนที่มีโลกส่วนตัวสูง
2 มีนาคม 2552 16:44 น. - comment id 957898
ไยสูญสิ้นจินตนาการจนรานร้าว กับเรื่องราวรักล่มจนขมขื่น สู้เถิดนะ อีกหนทนหยัดยืน เพื่อนวันชื่นวันพรุ่งจรุงใจ
2 มีนาคม 2552 16:54 น. - comment id 957911
หน้าส่วนตัว
พี่มุกจ๋า คืนนี้ เจอกัน(ในฝันนคะ)2 มีนาคม 2552 21:28 น. - comment id 958069
พี่กันนา เข้าถึงความรู้แบบนี้เลยค่ะ จำห่างหายหายหน้าลี้ลาหลบ ไม่อยากสบสบซึ้งถึงคุณค่า ทนกล้ำกลืนกลืนกล้ำฝืนน้ำตา แต่โหยหาหาคุณว้าวุ่นวาย อยากจะลืมลืมรักที่หนักหน่วง แต่กลับห่วงห่วงหาพาใจหาย ฉันกับเธอเธอกับฉันมั่นมิคลาย อยากกลับกลายกลายกลับช้ำยิ่งคร่ำครวญ
2 มีนาคม 2552 21:31 น. - comment id 958071
คุณ somebody จินตนาการสูญสิ้นไปก็สร้างใหม่ได้ค่ะ ตอนนี้กำลังสร้างใหม่แล้วค่ะ
2 มีนาคม 2552 21:32 น. - comment id 958073
คุณเฌอมาลย์ ขอบคุณค่ะที่เป็นกำลังใจให้ ตอนนี้จินตนาการกลับมาเยอะเลย จนเพ้อเจ้ออีกแล้วล่ะค่ะ
2 มีนาคม 2552 21:35 น. - comment id 958075
คุณครูกระดาษทราย อยากเจอตัวจริงอ่ะค่ะ เพราะในฝันคือจินตนาการ คิดถึงนะ จุ๊บๆ
2 มีนาคม 2552 22:07 น. - comment id 958112
นำจินตนาการมาสร้างเป็นความหวังได้ครับคุณ นิลวรรณ สบายดีนะครับ
2 มีนาคม 2552 22:22 น. - comment id 958123
คุณกิ่งโศก แหมกำลังจะนอนพอดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ จะสร้างจินตนาการในฝันซักหน่อย
5 มีนาคม 2552 07:46 น. - comment id 958989
ยังถวิลหวังจินตนาการ ------------------------------ อยู่กับความจริงมาแสนนาน รู้ไหมทรมานเป็นอย่างยิ่ง ด้วยมีรักล้นใจใคร่แอบอิง แต่เธอนิ่งจนฉันต้องหวั่นใจ ตกอยู่ในห้วงมหรรณพน้ำตา นึกความจริงทุกคราแล้วร้องไห้ แอบคิดหวังว่าเธอมีเยื่อใย เธอจะรู้หรือไม่ฉันจริงจัง ทั้งที่รู้ต้องมีวันที่เจ็บ ยังพร้อมเก็บเธอไว้ด้วยใจหวัง ยอมถอยห่างมาไกลใช่ชิงชัง เพียงเธอยังเฉยเมยเผยเย็นชา ยอมรับว่าอาจรักเพียงข้างเดียว ยอมรับความเปล่าเปลี่ยวทั้งโหยหา หลับตื่นกี่รัตติกาลวารทิวา หัวใจอ่อนล้าด้วยขาดรัก อยู่กับความจริงมาแสนนาน อยากหยุดความทรมานที่ประจักษ์ ลืมความจริงที่ตามคอยถามทัก ขอหลับพักให้จินตนาการรักษาใจ
5 มีนาคม 2552 08:28 น. - comment id 958996
คุณรัมณีย์ แหม หวานซะ มาแอบเขียนในนี้ทำไม เอาขึ้นหน้ากลอนเลยสิ แล้วอย่างนี้สาวที่อยู่ในจินตนาการของคุณ เขาจะรู้ได้ไงล่ะ ดีใจที่คุณมาและดีใจที่เป็นแรงบัลดาลใจให้คุณเขียนกลอนได้อย่างงดงาม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
