ไฟรักมอดจอดแล้วใจแผ่วหาย แสนเสียดายคนดีมาหนีห่าง วาเลนไทน์ใยรักมักจืดจาง เธอลาร้างไร้คำลาจำอาดูร รักหวานชื่นคืนพบประสบรัก ยามแปรพักตร์ใจหวั่นวันสิ้นสูญ บอกสักนิดอยากรับรู้ดูข้อมูล โปรดเกื้อกูลตอกย้ำกล่าวคำลา เคยรักกันมิหวั่นพรั่นสิ่งใด จักทำใจให้ขาดวาสนา จะไม่ตามถามต่อกวนเวลา เพียงรู้ว่าใจจางจากไม่อยากเจอ ฤามนต์รักเสื่อมถอยเลยคอยเปล่า ปล่อยให้เศร้ารักเอยเคยเสนอ เคยพะนอคลอเคล้าเฝ้าบำเรอ โอ้ไยเธอหมดเยื่อใยไร้อาวรณ์ รักเคยหวานพาลขมระบมจิต คงชีวิตว้าเหว่ดังสังหรณ์ ไร้คนรักขาดคนคอยเว้าวอน ผลสะท้อนความภักดีมีแต่ตรม ไฟรักมอดจอดจมระทมทุกข์ ดั่งติดคุกขังใจให้ขื่นขม ไม่มีแล้วหวังรักหวังชิดชม เหลือแต่ลมอ้างว้างรักร้างไกล กันนาเทวี ๑ มีนาคม ๒๕๕๒
1 มีนาคม 2552 09:44 น. - comment id 957446
รักใดเล่าเท่ารักเธอ เราหลงเพ้อหลงฝันในวันนั้น หารู้ข้างในใจเธอคิดอย่างไร หารู้ไม่ว่าเธอคบเราเพราะเธอรอ(ใคร) รักใดเล่าเท่ารักเธอ ฝันละเม้อทุกค่ำเช้า ว่าจะเป็นคู่เคียงคู่เว้าวอน หารู้ไม่เธอคบเราเพื่อเลือกทาง รักใดเล่าเท่ารักเธอ เมื่อหลายคราฉันแสนเสร้า ฉันรักเธอไม่มอดไปจากใจ แต่เธอไปทำไงได้ หาใหม่เลย รักรักรักคือสิ่งใดใครช่วยตอบ รักรักรักคือสิ่งใดใครช่วยไข รักคือหลอกหรือไรเพื่อดมดอม แต่เมื่อมีรักจงถนอมสุดชีวี 55555 แต่งกลอนได้แล้ว หวัดดีครับ ประสบการณืจะทำให้คนมีความรักถนอมรักไว้ให้ยาวนาน แม้ว่าซักวันเขาอาจจะไป แต่วันนี้เราทำดีที่สุดแล้ว เฮ่อๆๆ สวัสดีคร้าบ
1 มีนาคม 2552 10:13 น. - comment id 957447
งดงามมากครับ
1 มีนาคม 2552 11:49 น. - comment id 957467
โอ้..น้ำตารินไหลใจเจ้าเอ๋ย ก่อนนี้เคยอิงแอบแนบนอนหนุน สานสายใยแห่งรักอ่อนละมุล อวลอบอุ่นอิงแอบแนนชิดกัน มาบัดนี้เหมือนฟ้าแกล้งแรงแห่งรัก ถึงได้ดับลับเลือนเบือนไกลฝัน เหมือนดางดาวขาดเดือนเปลี่ยนคืนวัน แสนโศกศัลย์รักนี้มีสีดำ........... สวัสดีค่ะพี่สาว.. ไฟรักฤาจักมอด........ไม่มอดอ่ะ..รักพี่ค่ะ จุ๊ฟๆๆ....
1 มีนาคม 2552 12:11 น. - comment id 957476
กลอนเพราะจังค่ะ ไฟรักยังไม่มอดค่ะ
1 มีนาคม 2552 12:33 น. - comment id 957485
วันนี้พี่กันนามาในแนวหวานปนเศร้านะคะ
1 มีนาคม 2552 12:34 น. - comment id 957486
เมื่อไฟรักมอดลงตรงทางเก่า ไม่เหลือเงาเตือนจิตให้คิดถึง ภาพความหลังครั้งก่อนย้อนรัดรึง เราผู้ซึ่งมีรักปักหัวใจ วาเลนไทม์หม่นไหม้และเจ็บปวด ช่างร้าวรวดระบมเกินข่มไหว เคยหยอกเอินเธอเมินเดินจากไป น้ำตาฉันรินไหลเปื้อนแก้มนวล แวะมาเยี่ยมค่ะ
1 มีนาคม 2552 14:10 น. - comment id 957507
พี่กันฯคะ แบมไปเจอภาพนี้ มันตลกดีเลยเอามาฝากค่ะ จระเข้กำลังนั่งดูอัลบั้มของตัวเองค่ะ ไฟรักไม่มีวันมอดง่ายง่ายหรอกเจ้าค่ะพี่ เติมเชื้อบ่อยๆ แต่ช้าๆๆ
1 มีนาคม 2552 16:31 น. - comment id 957526
ไฟรักไม่มีมอดหรอกจ้า แต่ที่มอดคือไฟหลงมากกว่า
1 มีนาคม 2552 17:36 น. - comment id 957530
ไฟรักจะไม่มอดหรอกค่ะ หมั่นเติมเชื่อบ่อยๆนะค๊า คิดถึงเสมอค่ะ
1 มีนาคม 2552 18:07 น. - comment id 957543
รักๆเศร้ากันไป ตามเวลาที่หวนกระทบ เพียงความไม่เข้าใจกัน ทำให้ความคิดทั้งสองหันเห แตกต่างกัน ทั้งที่จริง ยอมรับกันหน่อย เวลาชิดเชื้อเชื่อใจกัน รับได้หมด พอผิดหวัง เรื่องเล้กๆ น้อยก็กลับมาคิดเป็นเรื่องใหญ่ คนเราเป็นเช่นนี้แหละ ความทุกข์ดูเหมือนว่า จะเป็นแหล่ง ชุมนุมของคนอดสูนั่นเอง รักได้ก็เศร้าได้ใช่ไหมคะ แต่อย่าเศร้านานนะ สู้ๆ ๆ
1 มีนาคม 2552 20:04 น. - comment id 957560
ขอยืมพื้นที่เจ้าของบ้านตอบคหที่ ....หน่อยนะคะ ผู้ชายเวลาหมดรักแล้วชอบกล่าวหาผู้หญิง ทั้งที่จริงได้ใจหญิงไปแล้ว แต่ไม่เคยรักษามันเลยมีแต่ทำร้าย เดี่ยวก็รักขม เดี๋ยวก็รักบ้า เดี๋ยวก็..... พอมีคนอื่นที่เขาเห็นค่า กลับมาเสียดาย แต่มันก็สายไปแล้ว ไปแล้วไปลับไม่กลับมา
1 มีนาคม 2552 21:43 น. - comment id 957585
รักฤๅมอดจอดแล้วหมดแววรัก จึงห้ามหักข่มใจอย่าไห้หา เมื่อไม่รักก็อย่ารักหักใจลา เลิกไขว่คว้าหาเงา...เพราะเศร้าเกิน..
1 มีนาคม 2552 22:30 น. - comment id 957606
คุณกันนาขา ไฟรักมอดได้ไงคะ ช่วยดูคำว่า "ภัคดี"หน่อยค่ะ "ภักดี"ตัวนี้หรือเปล่า อีกตัวนะ วาเลนไทน์ค่ะ กลอนไพเราะเสมอค่ะ
2 มีนาคม 2552 05:28 น. - comment id 957659
คห. 1 ร 01 รักคือรักประจักษ์หมาย รักคือสายสัมพันธ์ใจ รักคือพลังอันสดใส รักคือให้ไม่หวังคืน
2 มีนาคม 2552 05:31 น. - comment id 957660
คห.2 วาสุกรี ขอบคุณค่า งดงามในคำกลอน เว้าวอนในวาจา ให้เขากลับคืนมา รอคอยหาไม่เห็นเงา
2 มีนาคม 2552 05:33 น. - comment id 957661
คห.3 นกยูง หมดสิ้นแล้วใยรัก จึงช้ำนักระกำใจ แรงรักอันยิ่งใหญ่ คือรักให้แต่ความดี
2 มีนาคม 2552 05:39 น. - comment id 957662
คห. 4 พี่สาว ขอบคุณที่มาเยือนนะคะเพื่อนแดนไกล ช้ำรักที่ห่างหาย เสียดายที่สิ้นสูญ ระกำใจอาดูร สัญญามาร้างไกล
2 มีนาคม 2552 05:41 น. - comment id 957663
คห.5 นิลวรรณ......... ค่าน้องมุก วันนี้เศร้า เศร้าๆ เพราะเหงานัก คนรักมาห่างหาย ทิ้งให้อยู่เดียวดาย เขาคงหน่ายจึงไม่มา
2 มีนาคม 2552 05:45 น. - comment id 957664
คห.6 นรศิริ รักลามาห่างหาย วาเลนไทน์รักพลันหนี เศร้าสร้อยน้อยฤดี รอคอยพี่ที่ปลายนา
2 มีนาคม 2552 05:47 น. - comment id 957665
คห. 7 แก้วประภัสสร........ ภาพน่ารักดีนะ ขอบคุณมากค่าที่เอื้อเฟื้อ รักเฉาเขาไม่รัก คงอกหักแล้วแบมจ๋า ป้ากันถูกร้างลา ไร้คนมาปลอบเอาใจ
2 มีนาคม 2552 05:49 น. - comment id 957666
คห. 8 ไหมไทย ไฟหลงคงมอดมิด รักสนิทเลยหักเห รักเร่ร้อยรวนเร โอละเห่ใจเศร้าจัง
2 มีนาคม 2552 05:52 น. - comment id 957667
คห. 9 ประทีปดาว จ้ะ เชื้อไฟไม่ค่อยมีเลยอ่ะ ไฟรักจักดับมอด จำต้องจอดหมดเชื้อไฟ รักเขาสุดหัวใจ เขาร้างไกลไม่หวนคืน
2 มีนาคม 2552 05:55 น. - comment id 957668
คห. 10 ตรากลม จำจมระทมหนัก เมื่อคนรักมาแหนงหนี ร้างไปหมดไมตรี คดีปิดแล้วเอย เศร้าไม่นานค่ะ สู้สู้
2 มีนาคม 2552 05:58 น. - comment id 957670
คห. 11 .....01 รักแล้วไม่เห็นค่า ไม่นำพาทำหน่ายหนี ช่างเถอะเราไม่ดี แต่ไม่มีวันกลับใจ ดีไหม??
2 มีนาคม 2552 06:03 น. - comment id 957671
คห. 12 ครูพิม วิ่งคว้าเงาเขาไม่รัก ปล่อยจมปลักรักห่างหนี ไม่รักไม่ใยดี เขาไม่มีแม้คำลา
2 มีนาคม 2552 06:07 น. - comment id 957672
คห.13 แจ้นเอง ไฟรักไฟหลง คงหมดเชื้อไฟ รักจึงจากไป ไม่เหลียวไม่แล
2 มีนาคม 2552 12:06 น. - comment id 957743
งดงามและไพเราะนะคะ สำหรับความรักแล้ว ไม่คิดว่าจะเป็นไฟรักเลยค่ะ มันอบอุ่นเกินไปหน่อย รักในอุดมคติ ต้องเป็นสายลมแห่งรักค่ะ