นั่งมองฟ้า ตามองดาว ที่แพรวแสง ระยับแจ้ง แกล้งดวงตาด้วยวับใส หรือเห็นตัวเรา ผู้เหงาที่แดนไกล ดาว แกล้งใจ ให้ชื่น ได้ชื่นชม นั่งฟังลม ลมผ่านพัด พัดโชยโบก แกล้งกันโชก โบกใจให้ขื่นขม แกล้งให้หนาว พัดใจ ให้ระทม แกล้งให้ลม พัดหวน คร่ำครวญใจ จึงได้นอนเอนกาย ก่ายกองหญ้า มองบนฟ้า เห็นดารา สวยสุกใส จึงร้องบอกฝากฟ้าส่งความไป สุดดวงใจ ฉันให้ แต่เธอ กวีบ้านไร่ คองโก อัฟฟรกา ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
20 กุมภาพันธ์ 2552 11:46 น. - comment id 953287
ฟ้ากว้างค่ะ จะต้องส่งถึงแน่นอนเลย
20 กุมภาพันธ์ 2552 12:15 น. - comment id 953299
ส่งใจข้ามขอบฟ้าหาที่รัก มาทายทักคนดีที่คิดถึง ห่างไกลกันคนละฟ้าพาคำนึง คนเคยซึ้งอย่าหงอยเหงาเศร้าเลยเธอ อยู่แสนไกลใจยังมั่นไม่ผันเปลี่ยน ยังเฝ้าเพียรส่งใจให้เสมอ รอคอยวันที่สองใจได้พบเจอ ขออย่าเผลอปันใจให้ใครนะ
21 กุมภาพันธ์ 2552 18:15 น. - comment id 953823
ฝากเพียงลมกับรักทักทายให้ แม้นอยู่ไกลหัวใจห่วงเสมอ คงมีเดือนและดาวเคียงข้างเกลอ ฝากคิดถึงพร่ำเพ้อละมอไป...
21 กุมภาพันธ์ 2552 18:36 น. - comment id 953829
ขอฟากฟ้านำพารักไปเถิด ด้วยบ่อเกิดความคิดถึงซึ่งยิ่งใหญ่ ถ้อยคำหวานอ่อนอุ่นละมุนละไม จากกวีบ้านไร่...ให้ถึงเธอ........ มาช่วยกำชับฟากฟ้าให้ค่ะ......