อยากจะเขียนกลอนรักอีกสักหน มอบแด่คนที่ใจเฝ้าใฝ่ฝัน มอบความรักความภักดีมีให้กัน แต่ว่ามันสายเกินไปฉันไม่มี เห็นคนอื่นเขาชื่นสุขเราทุกข์ถม ให้ตรอมตรมระทมทุกข์สุขหน่ายหนี ไม่อยากให้ถึงวาเลนไทน์ของทุกปี เพราะคนดีจากเราไกลไม่กลับมา มอบความรักจากใจส่งไปถึง แม้ไม่ซึ้งก็ยังดีที่ส่งหา ถ้าชาติหน้ามีจริงขอพบพา ขอเธออย่าด่วนจากไกลไปจากเรา
14 กุมภาพันธ์ 2552 13:20 น. - comment id 950612
ฉันพึ่งรู้...ความในใจ...ในวันนี้ ดวงฤดีฉันคิดถึงคะนึงหา ฉันพึ่งรู้ว่าฉันรักปักชีวา กว่าจะซึ้งถึงคุณค่าน้ำตาริน ด้วยเธอจากโลกไปไม่คืนกลับ ร่างเธอลับดับไปใจถวิล ทิ้งความเหงาเศร้าหทัยในชีวิน ฉันต้องกินน้ำตาทุกนาที ด้วยฉันเคยเอ่ยวจีที่เย้ยหยัน คราพบกันฉันหยิ่งเกินเมินหน้าหนี ทั้งพูดจาปราศรัยไม่ใยดี แม้นเธอมีความจริงใจฉันไม่มอง เด็ดดอกรักวางลงตรงหลุมศพ พื้นดินกลบไม่พบหน้าพาเศร้าหมอง ถ้าชาติหน้ามีจริงสิ่งหมายปอง ขอเราสองได้ครองคู่อยู่นิจรันดร์ ฉันพึ่งรู้...ความจริงใจ...ในวันนี้ ก็วันที่เธอจากโลกวันโศกศัลย์ ฉันพึ่งรู้ว่าฉันรักปักชีวัน แต่ว่ามันสายเกินซึ้งฉันจึงตรม
14 กุมภาพันธ์ 2552 13:23 น. - comment id 950615
ยามที่เธออยู่ใกล้ฉันไม่ซึ้ง ฉันนี้จึงเฉยเมยอย่างเคยเห็น แม้นเธอจะทุกข์ทนจนลำเค็ญ ฉันนี้เป็นเหมือนคนจนน้ำใจ ยามเธอจากร้างลาหาบอกกล่าว ฉันปวดร้าวดวงจิตคิดหมองไหม้ โอ้เพื่อนแก้วหลบลี้อยู่ที่ใด รู้หรือไม่...ใครคนหนึ่ง...คิดถึงเธอ.
14 กุมภาพันธ์ 2552 16:35 น. - comment id 950753
สวัสดีค่ะพี่แก้ว มาส่งกำลังใจให้พี่แก้วค่ะ ขอให้มีพลังที่เข้มแข็ง สู้ๆค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2552 01:26 น. - comment id 951005
ความรักมีทุกวันค่ะคือรักตัวเอง
15 กุมภาพันธ์ 2552 20:33 น. - comment id 951284
แวะมาแอบอ่านกลอนรัก แบบเศร้าๆ อะ.. อย่าเศร้าเลยครับ