๏ มิอยากเทียบศรัทธาค่าชีวิต เพราะไร้สิทธิ์แม้แต่แค่เพ้อฝัน ปล่อยเวลาเลื่อนไหลให้ผ่านวัน ดุจรักนั้นมาเยือนแล้วเลือนไป จวบวันหนึ่งนำพาชะตาฉัน ทั้งที่หวั่นแต่ยอมพร้อมชิดใกล้ เธอสัญญายืนยันบอกมั่นใจ มีความรักยิ่งใหญ่มอบให้จริง หัวใจที่ปวดร้าวเพราะคราวก่อน หากเล่าย้อนคงยากเอ่ยปากยิ่ง หวังเพียงเธอเข้าใจให้พักพิง ปลดเปลื้องสิ่งโศกศัลย์พันธนาการ เพื่อคนที่เศร้าโศกมองโลกใหม่ รอรักแท้จากใจได้สมาน แผลใจเคยเจ็บมาเมื่อช้านาน ก็พ้นผ่านหลุดบ่วงแห่งห้วงตรม เพราะไร้สิทธิ์วาดฝันฉันก็รู้ เธอ ฤๅ พร้อมอุ้มชูผู้ขื่นขม รักมีกรรมวิบากหลากเงื่อนปม ใจระทมคงยากฟื้นชื่นอีกที หวังรักแท้ครั้งใหม่ไม่เศร้าสร้อย ฝันนั้นกลับเลื่อนลอยพลอยริบหรี่ วันท้องฟ้าสดใสคงไม่มี เหลือแต่สีหม่นคล้ำน้ำเงินคลุม ๚ะ๛
10 กุมภาพันธ์ 2552 17:33 น. - comment id 947989
สักวันฟ้าต้องกลายเป็นสีฟ้าใส สบายตาและสบายใจยามได้มองค่ะ ขอให้สมหวังในรักนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2552 19:30 น. - comment id 948027
ด้วยคุณค่าหาเปรียบเทียบใดไม่ ด้วยความรักจรรโลงใจใส่ผสม สีน้ำเงินจากปากกาที่ชื่นชม ด้วยอารมณ์ผสมผสานบรรดาลใจ ฝันต่อเถอะคะ ความฝันบางครั้งก็ทำให้เรามีความสุขในใจนิดๆเจ้าค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2552 19:59 น. - comment id 948041
รักของเฌอ ออกแนวสีตุ่นๆมัวๆอ่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้รักนี้จากสีน้ำเงิน ให้กลายเป็นสีชมพูไวๆนะคะ
10 กุมภาพันธ์ 2552 22:51 น. - comment id 948155
ดีนะที่สีน้ำเงิน แต่กับบางคน นั้นสีโศก
10 กุมภาพันธ์ 2552 23:15 น. - comment id 948178
หวังรักแท้ครั้งใหม่ไม่เศร้าสร้อย ฝันนั้นกลับเลื่อนลอยพลอยริบหรี่ วันท้องฟ้าสดใสคงไม่มี เหลือแต่สีหม่นคล้ำน้ำเงินคลุม ฟ้ามืดคล้ำคลุ้มคลั่งเมื่อหลั่งฝน กลับน่ายลสวยใสไยกลัดกลุ้ม เมื่อรักผ่านหมองเศร้าทุกข์เร้ารุม คงชื่นชุ่มยิ้มยั่วกับหัวใจ หากินง่ายๆบทแรกบทนึงล่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2552 23:19 น. - comment id 948181
ยายทอมเอ๊ย ผมระยะนี้ช่างแสนจะเบื่อ หน่ายจริงๆนะ แต่อย่างไรก็เชื่อยอดหญิงเสมอว่า ยากนักที่จะเป็นเลือดปูไปได้เน๊อะๆๆๆ นั่งเทียน ว่าไปอยู่คอนโดแล้วเหรอ จริงแม๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
10 กุมภาพันธ์ 2552 23:27 น. - comment id 948188
คุณ somebody .. สีของท้องฟ้ายามค่ำคืน น้ำเงินเข้มจนครึ้มค่ะ คุณแก้วประภัสสร .. ฝันกลางฤดูร้อน บางทีแยกไม่ออกระหว่างเหงื่อหรือน้ำตา นะคะ คุณเฌอมาลย์ .. โอ้ ชมพู ช่างโรแมนติคดีแท้ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. สีโศกเนี่ย อัลมิตรายังแยกไม่ค่อยออกเลย ใช่เทาผสมน้ำเงิน หรือ ไงหว่า คุณกุ้งก้ามกราม .. โห ลงทุนจัง ครูอาชีวะ เคยตีกับเขาไหมคะ คุณแก้วประเสริฐ .. ฮ่วยยยยย ว่าจะไปนอนแล้วเชียว พอมาอ่านคอมเมนท์ของคุณ อัลมิตราสะดุ้งโหยงเชียว ใช่ ทอม ซะทีไหนกันเนี่ย บ้าตาย ... ข่าวไหนปูดอ่ะ โคมลอยนะ อัลมิตราไม่ใช่ทอมซะหน่อย ไม่ชอบที่จะเป็นทอมด้วยค่ะ และก็ขี้รำคาญเวลาที่มีผู้หญิงมาเกาะแขน เกาะเอว เลยไล่ตะเพิดก็มีนะ วุ๊ย ... เพิ่งรู้หรือเนี่ยว่าอยู่บ้านทรงกล่องสูง .. โธ่ถังกาละมังรั่ว ข่าวนี้ ไหง๋ช้าอ่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2552 01:09 น. - comment id 948247
ราตรีนี้ขอมีเธอในฝัน ร้อยผูกพันแห่งดวงจิตพิศมัย นิทรานี้สุดแสนสุขล้นใจ ฝันฝากไว้..อัลมิตรา..เพียงหนึ่งนาง ขอนุยาด นำกลอนบทแรกในชีวิตที่ได้แต่งขึ้นเองเข้ามาแจมครับ แต่งไปตามประสาคนที่แต่งไม่เป็น น่ะครับ แต่ก้อมีใจรัก อยากให้ คุณอัลมิตรา ลองรับลูกศิษย์โง่ๆคนนี้ไว้ซักคนนึงจัง เอ แต่ไม่รู้จะมีวาสนาป่าว เกมเอ๊ย
11 กุมภาพันธ์ 2552 01:29 น. - comment id 948255
แล้วรักของยาสีม่วงได้ป่าวค้า
11 กุมภาพันธ์ 2552 09:45 น. - comment id 948346
Love At Sundown http://www.youtube.com/watch?v=nysuhzwhf2A
11 กุมภาพันธ์ 2552 13:39 น. - comment id 948446
นั่นซิเที่ยวกันหลายครั้ง สวยก็สวย งามก็งาม น่ารักก็น่ารักแต่ออกดุสักหน่อยแต่ก็ดูงาม ที่เรียก นะเห็นสาวใดเกาะแขนเป็นสะบัดทุกๆทีเลยเรียก ยายกุ้งก็บอกทีหนึ่งแล้วอย่าเรียก แต่ผมเองบอก ว่าสำหรับยายอิมไม่เป็นไรหรอกคนบ้านเดียวกัน เรื่องย้ายนะรู้อยู่แล้วแต่ไม่ค่อยเชื่อเท่านั้นเอง แหละเลยกระเซ้าเย้าแหย่ผสมโรงไปด้วยเลย อิอินักกลอนหน้าใหม่แยะดีใจด้วยนะตอนนี้ ผมเองไม่รู้เป็นไงหรือว่าแก่แล้วจริงๆนะถึงได้ เบื่อหน่ายไปหมดเลยล่ะ กลัวจะว่าเลยแต่งเรื่อง สั้นไว้หนึ่งเรื่องนะ อย่างไรเกิดที่นี่ก็ตายที่นี่แหละ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 กุมภาพันธ์ 2552 19:03 น. - comment id 948579
อันว่ารักเมื่อร้างละห่างเหิน เจ็บเหลือเกินหัวใจมันแตกหัก รอเสียจนตะวันนั้นลาลับ มาสิ้นรักตรงเวลานภาน้ำเงิน
11 กุมภาพันธ์ 2552 20:32 น. - comment id 948652
คุณภาพเสมอค่ะ นักกลอนในดวงใจอีกท่าน
11 กุมภาพันธ์ 2552 21:40 น. - comment id 948698
เห็นภาพครับ สีน้ำเงินเริ่มคล้ำปริ่มกรมท่า
11 กุมภาพันธ์ 2552 22:37 น. - comment id 948730
คุณเกม .. อยากเป็นลูกศิษย์อัลมิตราเหรอ ? คุณภาพของอัลมิตรายังใช้ไม่ได้นะ ทางที่ดี เรามาเขียนโดยอาศัยถ้อยทีถ้อยศึกษากันดีกว่าค่ะ เพราะอัลมิตราก็ฝึกหัด แต่ก็ไม่คิดจะเอาดีทางด้านเขียนร้อยกรองสักเท่าไหร่ เขียนแบบถูกบ้าง ผิดก็แยะ วัตถุประสงค์ของอัลมิตรา มีแค่การระบายอารมณ์บ้างในบางครั้ง ผ่อนคลายในบางขณะ ไม่ใช่ว่าหวงวิชานะคะ แต่เป็นเพราะไส้กลวง เอามะพร้าวไปขายสวน เอาคัมภีร์ถวายสมภาร เกรงว่า จะเข้าข่ายประมาณนั้นค่ะ คุณยาแก้ปวด .. สีม่วง ก็ช้ำเลือดช้ำนอง น๊า .. ต้องนี่เลย ยาบรรเทาตราปลามังกรค่ะ คุณ :: ไปฟังเพลงมาแล้วค่ะ คุณแก้วประเสริฐ .. อื้อ อัลมิตราดุ ก็มีหลายคนนะคะที่บอกมาอย่างนี้แบบเดียวกัน แต่คุณแก้วประเสริฐไม่ต้องห่วงนะ อัลมิตราดุแค่ทีท่าเท่านั้นค่ะ ในใจดุกว่า เอ๊ย ไม่ใช่ ทำไมคุณแก้วประเสริฐถึงชอบบอกว่าตัวเองแก่นะ เมื่อคราวไปเขาพระวิหาร ยังถึงก่อน อัลมิตราเสียอีก ทำฟอร์มนั่งพักตามรายทางไปเรื่อย ทั้งเหนื่อย เมื่อย และขี้เกียจ ผสม เพื่อน ๆ หลายคนก็จำคุณแก้วประเสริฐได้นะ เมื่อคราวไปสระแก้ว เขาบอกว่าคุณใจดี ใช่แล้ว อัลมิตราก็ยืนยันเช่นนั้นกับเพื่อน ๆ ค่ะ คุณใจดีเสมอ คุณวนกวี .. วาเลนไทม์นี้คงไม่มีสีชมพูเป็นพุ่มเป็นช่อมาค่ะ เฮ้อ .. กลายเป็นลิงหงอย คุณพิมญดา .. ซะแล้ว งี้ อัลมิตราต้องหัดอู้คำเมืองสิ คุณสุญญะกาศ .. อั่นแน่ แสดงว่าเข้าใจแล้ว