หลับเถิดนะคนดีพี่จะกล่อม นภาล้อมกายเจ้าเฝ้าจนหลับ ดวงดาวส่องแสงประกายจนวิบวับ ลองสดับเสียงเพลงวังเวงครวญ ในอดีตครั้งก่อนเก่าเจ้าไม่รู้ อยากพรั่งพรูความนัยใจปั่นป่วน อยากบอกรักสักล้านคำย้ำทบทวน เพราะรักล้วนอยากแก่งแย่งแย่งเจ้ามา แต่เพราะความกตัญญูรู้คุณนี้ พี่ต้องพลีหัวใจที่ไร้ค่า ปล่อยเจ้าเดินไปสู่ประตูวิวาห์ ก่อนจากมาด้วยความช้ำระกำใจ หลับเถิดนะคนดีพี่คิดถึง ยังรำพึงถึงเจ้าใจหวั่นไหว ถึงจะยืนคนละฟ้าแสนห่างไกล แต่รู้ไว้ใจพี่นี้มิเปลี่ยนแปร
3 กุมภาพันธ์ 2552 16:35 น. - comment id 945309
ยังไม่ง่วงเลยจ้าน้องแวว
3 กุมภาพันธ์ 2552 16:36 น. - comment id 945312
พี่กานต์ กล่อมกลางวันให้ฝันหวานค่ะ ^_^
3 กุมภาพันธ์ 2552 16:39 น. - comment id 945316
คืนนี้พี่คงฝันหวานแน่เลยจ้ะ ขอบคุณนะคะ ^_^ ฝันดีนะน้องสาว
3 กุมภาพันธ์ 2552 16:46 น. - comment id 945324
พี่กานต์ ฝันดีเช่นกันค่ะ ^_^
3 กุมภาพันธ์ 2552 16:50 น. - comment id 945329
ที่เขียนออกมาเศร้า อาจจะเป็นเพราะข้างในใจเรามันเศร้าอยู่ก็ได้ค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2552 17:02 น. - comment id 945339
คุณ somebody เอ ก็ไม่รู้เหมือนกันนะคะว่าเศร้า หรือเขียนได้แนวเดียว ^_^ ขอบคุณค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2552 21:56 น. - comment id 945546
ใจดีจังนิ แวะมาอ่านกลอนจ้า เพราะจัง..
4 กุมภาพันธ์ 2552 19:50 น. - comment id 945856
หลับเถิดนะคนดีมิต้องห่วง กาลลับล่วงแต่ใจไม่แปรผัน เนิ่นเวลาเลยผ่านกี่วารวัน แต่พี่นั้นมั่นแน่มิแปรใจ หลับด้วยคนค่ะ