พิมญดา

1 กุมภาพันธ์ 2552 22:51 น. - comment id 944214

เย้ๆๆขอที่1นะเจ้าคะ

เด๋วมาใหม่คร๊าๆๆๆๆ

ฉางน้อย

2 กุมภาพันธ์ 2552 01:07 น. - comment id 944253

....แม้ตัวไกล ใจอยุ่ใกล้ ให้รู้ไว้ ...

ความห่างไกล หาใช่อุปสรรคของความรู้สึกดีๆที่มีให้กันหรอกค่ะพี่แบม 

ไม่รุ้จะมีใครคิดอย่างฉางน้อยบ้างนะคะ

ช่ออักษราลี

2 กุมภาพันธ์ 2552 06:29 น. - comment id 944280

มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ รู้สึกว่าจะหายเหงาแล้วนะคะ

อินสวน

2 กุมภาพันธ์ 2552 07:19 น. - comment id 944296

ใกล้หรือไกล...มีอิทธิพลต่อใจ
ทำให้เหงาหรือสุข..จริงหรือ

ยาแก้ปวด

2 กุมภาพันธ์ 2552 08:17 น. - comment id 944312

เหงาหละสิ
มาบ่นรายกานสองคน
ไม่เหงาได้ไง
ไม่ยอมชวนเล่นด้วยเลย อิอิ

เพียงพลิ้ว

2 กุมภาพันธ์ 2552 09:16 น. - comment id 944370

ด้วยเหงาเอ่อล้นใจจึงไปหา ^_^

หายเหงาหรือยังคะวันนี้

เฌอมาลย์

2 กุมภาพันธ์ 2552 11:28 น. - comment id 944468

มาดูคนเหงาสองคนเขาคุยกัน อิอิ 

แจ้นเอง

2 กุมภาพันธ์ 2552 12:11 น. - comment id 944511

ปลดปล่อยความเหงาหงอย
ด้วยคนคอยห่วงใยเสมอ
ยังรักและคิดถึงเธอ
ยังคอยเพ้อละเมอครวญ

ถึงห่างไกลก็คิดถึงเสมอค่ะ

กุ้งหนามแดง

2 กุมภาพันธ์ 2552 12:33 น. - comment id 944519

:)  ช่วยกันเขียนอ่านแล้วเพลินดีค่ะ

รัมณีย์

2 กุมภาพันธ์ 2552 12:52 น. - comment id 944528

ลิลิต

2 กุมภาพันธ์ 2552 13:13 น. - comment id 944543

ต่างคน ต่างเหงา ต่างเฝ้าคิด
ต่างจิต ต่างใจ ต่างใฝ่หา
จะต่างที่ ไกลห่าง ต่างเวลา
แต่สองใจ ก็ไขว่คว้า...หาต่างกัน...

ถึงอยู่ไกล..แต่ใจอยู่ใกล้กันเสมอ..

เข้ามาให้กำลังใจสำหรับบทกลอนเพราะ ๆของทั้งสองคน..

โคลอน

2 กุมภาพันธ์ 2552 14:43 น. - comment id 944601

นครา (อิอิอิ)

2 กุมภาพันธ์ 2552 15:12 น. - comment id 944643

โว้วๆๆๆๆๆ

เหงายิ่งกว่าตอนที่ไม่เหลือใคร....

น้ำแข็งเปล่า

2 กุมภาพันธ์ 2552 15:42 น. - comment id 944677

"เพราะว่าเราห่าง..ไกลกันเหลือเกิน
คิดถึงแต่เธอนั้น
เฝ้าแต่นับให้ถึงวันที่เรานั้นได้พบกัน
เราช่างห่าง..ไกลกันเหลือเกิน
ฉันเองก็ไม่รู้ เมื่อไรจะได้พบ
เธอ.........." 

อ่านกลอนแล้วพอดีนึกถึงเพลงนี้น่ะค่ะ
ห่างไกลเหลือเกินของคุณบอย โกสิยพงษ์
เป็นเพลงที่เหงามากๆ
แต่ก็โรแมนติกมากๆเลยค่ะ 

เอื้องคำ

2 กุมภาพันธ์ 2552 15:56 น. - comment id 944692

กำลังเหงาอยู่พอดีครับ 
แวะมาทักทายครับ 

อรุโณทัย

2 กุมภาพันธ์ 2552 16:26 น. - comment id 944736

แหม...ห่างไกลกันเพียงนิดเดียว
ทำเป็นบ่นว่าเหงาเนาะ...น้องเรา

ฝนทอง

2 กุมภาพันธ์ 2552 16:28 น. - comment id 944738

แวะมาปลอบใจคนเหงา
เหงาจริงหรือเปล่าน้อ...

ก่องกิก

2 กุมภาพันธ์ 2552 17:06 น. - comment id 944774

นี่กลอนคู่หรือครับนี่

ยิ่งอ่านยิ่งเหงา

ปักษาสวรรค์

2 กุมภาพันธ์ 2552 19:42 น. - comment id 944832

เหงามากไหมคุณแบม...มานี่ซิคะปักษาสวรรค์จะเล่านิทานให้ฟัง...

มีชายหนึ่งซึ่งอยู่ไกลปลายฟ้าโน้น
แดนไกลโพ้นเกินกายจะไปหา
ต้นฟ้านี้มีหญิงหนึ่งนั่งภาวนา
ส่งภาษาจิตผ่านม่านฟ้าไป
ใจถึงใจเกาะเกี่ยวกระหวัดกอด
ใจพร่ำพรอดใต้จันทราจนฟ้าใส
ใจคงมั่นไกลกันไม่หวั่นใจ
กี่ร้อยไมล์ใจยังติดแนบชิดกัน.

นิทานจบแล้วค่ะ..เอ...หรือว่ายังไม่จบ..ฟังมาได้แค่นี้จริงๆนะ ..

แก้วประภัสสร

2 กุมภาพันธ์ 2552 19:53 น. - comment id 944838

1 คุณพิมญดา
ดีใจด้วยค่ะที่ได้ ที่ 1 

แก้วประภัสสร

2 กุมภาพันธ์ 2552 19:57 น. - comment id 944839

2 ฉางน้อย
พี่แบมตั้งชื่อกลอนนี้ให้คุณนครา จ้า อิอิ
พี่แบมไม่เหงาหรอก มีจอมป่วน วิ่งไปวิ่งมา มีความสุขทุกวันแหละ..
เขาขึ้นบทนำก่อน พี่แบมก็ต้องตามกลอน แต่ไหง ไม่เข้าบทกันเลยเนอะ 
ไว้วันหลังต่อกลอนกับฉางน้อยดีก่า ..ดีปะจ๊ะ
ขอบใจจ้าน้องรัก
(วันนี้ไม่มีอะไรตื่นเต้นมาเล่าให้ฟังเลยนิ)

แก้วประภัสสร

2 กุมภาพันธ์ 2552 20:02 น. - comment id 944840

3  คุณช่ออักษราลี
พี่เจี๊ยบคะ คนต่อกลอนกับแบม อยู่ๆ น้องเขาขึ้นบทนำ เหงา..
แบมก็เลยต่อตาม..กลอนขัดแย้งกันในตัว เพราะความรู้สึกไม่เหมือนกันค่ะ
  แต่ก็ดีนะคะ เราจะได้ฝึกเขียนให้เก่งขึ้น
ขอบคุณพี่มากค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ

แก้วประภัสสร

2 กุมภาพันธ์ 2552 20:06 น. - comment id 944843

4 คุณอินสวน
กลอนบทนี้ยกความดีให้คุณนคราค่ะ 
เหงาหรือสุข สงสัยต้องให้คนขึ้นบทนำมาอธิบายแล้วละคะ 
แบมไม่เหงาน๊า...

แก้วประภัสสร

2 กุมภาพันธ์ 2552 20:09 น. - comment id 944847

5 คุณยาแก้ปวด
คืนนี้นะ พี่แบมนัดใครคนหนึ่งมาต่อกลอนสด จะชวนน้องด้วย หลายๆคนสนุกดี แต่วันนี้เจ้ไม่ค่อยสบาย  เรายังมีเวลาอีกเยอะคะ
 ใจเย็นๆ เด๊วจับมาต่อกลอนสดๆกัน 
ห้ามเมาก่อนละ อิอิ
คิดถึงน้องยาเสมอค่ะ

แก้วประภัสสร

2 กุมภาพันธ์ 2552 20:12 น. - comment id 944849

6  คุณเพียงพลิ้ว
มีคนรู้ใจอยู่ข้างๆ ไม่เหงาแล้วคะ 
เอ..แต่จริงแล้ว กลอนนี้เขียนสองคน 
แล้วน้องนครา ไม่เห็นมาช่วยพี่แบมตอบเม้นเลยนิ..
ขอบคุณมากค่ะ คิดถึงจ้า

 

แก้วประภัสสร

2 กุมภาพันธ์ 2552 20:16 น. - comment id 944853

7 คุณเฌอมาลย์
หากพลาดพิมพ์ชื่อน้องเฌอผิดอีกครั้ง ข้าพเจ้าสมควรแต่งงานได้ ..เอ้ย..ไม่ช่ายย ..
ไม่มีพลาดรอบสองแล้วคะ ..
ทบทวนๆ ก่อนปิงโก..
วันก่อนต่อกลอนสดเรื่องปาเป้า
 แต่ไม่ได้ก๊อปไว้นิ  เมื่อคืนน้องเขาส่งบทแรกให้ พี่แบมก็เลยต่ออย่างที่เห็นนี่แหละจ้า
จุ๊บๆๆ
ขอบคุณมากค่ะ คิดถึงเสมอ..

แก้วประภัสสร

2 กุมภาพันธ์ 2552 20:28 น. - comment id 944861

8 คุณพี่แจ้นเอง
แค่ความเหงาพัดผ่าน
ไม่นานก็พลันหาย
แค่นึกถึงคนไกล
แต่หัวใจยังมั่นคง

หางไกลแม้ไร้สิทธิ์
ก็ยังคิดและไหลหลง
หนึ่งใจคือซื่อตรง
กับเข้าใจกันและกัน

คิดถึงพี่แจ้นเสมอค่ะ ขอบคุณมากค่ะพี่

แก้วประภัสสร

2 กุมภาพันธ์ 2552 20:30 น. - comment id 944862

9 คุณกุ้งหนามแดง
วันหลังแบมจะลองตั้งหัวข้อขึ้นมาก่อน 
แล้วค่อยมาต่อ สดบ้างไม่สดบ้าง น่าจะสนุกดีนะคะ 
ขอบคุณมากค่ะ 

แก้วประภัสสร

2 กุมภาพันธ์ 2552 20:31 น. - comment id 944863

10 คุณรัมณีย์
สวัสดีจ้า คุณต้า
แหม..มาถึงก็ส่งยิ้มหวานอย่างเดียวเลยนะคะ
แต่ก็ดีใจค่ะ ที่แวะมาทักทายกันค่ะ 
ขอบคุณมากค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ

กุ้งก้ามกราม

2 กุมภาพันธ์ 2552 20:38 น. - comment id 944870

อิอิ แอบมาอ่านคนเค้าอ้อนกันเป็นกลอนเหงาๆ อย่าเหงาเลยนะ เดี๋ยวหงอกขึ้น 555

แก้วประภัสสร

2 กุมภาพันธ์ 2552 20:40 น. - comment id 944871

11 คุณลิลิต
เพราะความไกลห่าง
มีบ้างที่ใจเหงา
แต่ไม่ถึงกับปวดร้าว
เพราะมีเงาเขาข้างกาย

ความเข้าใจคือที่สุด
ประดุจรักมีความหมาย
มองหน้าก็เข้าใจ
คือความนัยของความรัก


...บทกลอนบทนี้ก็ความหมาย..
ต่อกลอนกับน้องชาย..
ในนาม "นครา"...

ใกล้ ..ไกล..ไม่สำคัญเนอะคุณลิต ขอให้มีความเข้าใจกันก็พอค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ ที่มีกำลังใจให้กันเสมอค่ะ

นครา ประไพพงศ์

2 กุมภาพันธ์ 2552 20:41 น. - comment id 944872

.......คุณพิมญดา 

ยินดีด้วยสำหรับตำแหน่งน่ะครับ
 

........คุณฉางน้อย 
เห็นด้วยอย่างแรงๆ คับ 
 
 .......คุณช่ออักษราลี 
ขอบคุณน่ะครับที่มาอยู่เป็นเพื่อน หายเหงาไปเยอะเลย
 
........คุณอินสวน
อันนี้ผมว่าน่าจริงอยู่บ้างน่ะครับบ(ว่ามั้ย)
 
 
.....คุณยาแก้ปวด
มาสิครับ รอขอให้ครบแล้วเล่นกันเลยน่ะเนี่ย
 
.....คุณเพียงพลิ้ว 
กำลังหายเหงาครับ 
 
.....คุณเฌอมาลย์ 
ว่างๆ ก็มาเหงาด้วยกันน่ะครับ 
 
 
.........คุณแจ้นเอง
คิดถึงพี่แบมเหรอครับ คิดถึงผมนิดนึงด้วยน่ะ 
 
.......คุณกุ้งหนามแดง
มีเวลามาช่วยเขียนด้วยกันน่ะครับ 
 
........คุณรัมณีย์ 
ขอบคุณที่เเวะมาเหงาน่ะครับ 
 
.....คุณลิลิต 
ขอบคุณสำหรับคนเข้าใจคนเหงาน่ะครับ
 
......คุณโคลอน
มีเวลามาแวะอีกน่ะครับ 
 
.....คุณน้ำแข็งเปล่า
บางทีเพลงกับกลอนก็ทำให้ความเหงาเพิ่มขึ้นน่ะครับว่ามั้ยครับ 
 
 
......คุณเอื้องคำ
หายเหงาได้แล้วน่ะครับ เพื่อนเยอะแยะ 
 
 
......คุณอรุโณทัย
ความเหงาไม่ระบุระยะทางน่ะครับ 
 
 
.....คุณฝนทอง 
ก็เหงาบ้างบางเวลาครับ  
 
 
.....คุณก่องกิก 
หาวิธีแก้เหงาอยุ่ครับ คุยสองคนก็แก้ได้บ้างครับ 
 
 .....คุณปักษาสวรรค์ 
แหม....เล่านิทานก่อนนอนแบบนี้ คืนนี้ฝันดีแน่นอนครับ

******ขอบคุณพี่แบมด้วยครับ

แก้วประภัสสร

3 กุมภาพันธ์ 2552 10:00 น. - comment id 945013

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาทักทายกันนะคะ
ขอให้ทุกท่านมีความสุข สดชื่น เพราะเราเปรียบเหมือนครอบครัวๆหนึ่งค่ะ