รอเติมแรงใจ เพราะไม่มีบัตรเติมเงินโทรหา ขอเพียงเธอคิดถึงบางเวลา ก็มากค่าสำหรับคนไกล ในวันที่หว้าเหว่ ร่อนเร่ จาก เรื่องราวหลากหลาย พาหวั่นไหว มีเพียงหนึ่งเดียวคือแรงใจ ที่เธอส่งให้ในทุกเวลา ความคิดถึง เพิ่มขึ้นตามระยะทาง แต่ความห่างไม่อาจขัดขวางความรักที่ส่งหา อยู่ใกล้เธอทุกครั้งที่หลับตา ได้ยินเสียงเธอทุกเวลาที่ลมพัดโชย กวีบ้านไร่ คองโก ๓๑ มกราคม ๒๕๕๒
กวีบ้านไร่ 1 ก.พ. 2552 19:11 น. - ID 122752 
1125
9
0
1 กุมภาพันธ์ 2552 19:20 น. - comment id 944147
""ความคิดถึง เพิ่มขึ้นตามระยะทาง แต่ความห่างไม่อาจขัดขวางความรักที่ส่งหา อยู่ใกล้เธอทุกครั้งที่หลับตา ได้ยินเสียงเธอทุกเวลาที่ลมพัดโชย"" ชอบเป็นการส่วนตัว มีไรป่ะ...
1 กุมภาพันธ์ 2552 19:56 น. - comment id 944160
เพราะมากค่ะ หวังว่าคนที่คุณพูดถึงคงจะสัมผัสได้นะ
1 กุมภาพันธ์ 2552 19:56 น. - comment id 944161
ขอบคุณมากครับ พิมพรรณ ที่เข้ามาอ่าน มีคนเขาเล่าว่าความรักขาด เพราะทางไกล แต่ทำไม ยิ่งห่าง ยิ่งคิดถึง หรือว่านั้นเป็นความรักที่ตราตรึง แทนคำซึ้งที่ส่งให้ในทุกเวลา ขอบคุณครับ
1 กุมภาพันธ์ 2552 20:12 น. - comment id 944169
กลอนเพราะจังครับ....น่ารักดีครับ
1 กุมภาพันธ์ 2552 20:21 น. - comment id 944173
บ้านได้ไง..คุงกวีบ้านไร่ จำพิมได้ป่าวอะ.. เห็นนามปากกา พิมยังมองแบบว่าคนเดิมป่าวหว่า อิอิ....มาใหม่เพราะเช่นเคยค่ะ สบายดีนะคะตอนนี้อยู่ที่ไหนหรือ
1 กุมภาพันธ์ 2552 20:55 น. - comment id 944191
หนทางจะยาวไกลไม่เป็นไรมิใช่หรือ แค่ความรักที่เข้าใจใกล้หรือไกลไม่แตกต่าง ขอให้สมหวังในความรักค่ะ
1 กุมภาพันธ์ 2552 21:24 น. - comment id 944198
ความไกลไม่อาจจะแบ่งฟ้า วันเวลาไม่อาจจะขวางกั้น สักวันต้องเป้นของเรา
2 กุมภาพันธ์ 2552 00:08 น. - comment id 944246
แบบนี้เรียกว่า.....รักข้ามขอบฟ้า
2 กุมภาพันธ์ 2552 08:59 น. - comment id 944357
คนที่คุณแต่งให้เค้าคงดีใจนะค่ะ น่าอิจฉานะ แต่ตอนนี้ฉันกำลังอกหักเพราะคนที่บอกว่าเป็นแฟนเค้าไปมีคนใหม่ พูดแล้วSo sad จิงๆ
2 กุมภาพันธ์ 2552 14:41 น. - comment id 944597
แต่ความห่างไม่อาจขัดขวางความรักที่ส่งหา ..................................... ชอบมากๆ เลยค่ะความหมายดีอบอุ่นมากๆ เลย ทำให้รู้สึกอุ่นใจและมั่นใจค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2552 16:47 น. - comment id 944757
ตอบอินสวน ขอบคุณมากครับ กวีบทนี้แต่งขึ้นบนความเหงาที่เหว่หว้า เพราะความไกลของหนทางที่ขัดขวาง แต่สิ่งเดียวที่มีให้คือแรงใจจากคนไกลมาขับไล่ความอ้างหว้าง จนทำให้ทางใจแคบเส้นจนใกล้กัน
2 กุมภาพันธ์ 2552 16:51 น. - comment id 944760
ตอบพิมญดา ตอนนี้ทำงานอยู่ประเทศคองโก อัฟริกาครับ ขอบคุณพิมนะที่ยังจำได้ กวีบ้านไร่ ไม่ค่อยได้แต่กลอนส่งมาเท่าไหร่ อาจเป็นเพราะคิดกลอนไม่ได้ ต้องขอโทษที่แต่งกลอนไม่เอาไหนส่งมาให้อ่าน ขอบคุณเพื่อนเก่า ที่เข้ามาอ่านให้กำลังใจ
2 กุมภาพันธ์ 2552 17:11 น. - comment id 944778
ตอบแจ้นเอง เมื่อหนทางที่เดินลิขิตให้ต้องห่าง แต่ความห่างไม่ใช่ทำให้ห่างเหิน เพราะความห่างคือความกล้าให้ท้าเผชิญ กับความรักความมั่นใจ ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน
2 กุมภาพันธ์ 2552 17:23 น. - comment id 944787
ขอบคุณครับ K.wattana
2 กุมภาพันธ์ 2552 17:27 น. - comment id 944790
ขอบคุณพี่สาวครับ ที่มาอ่าน
2 กุมภาพันธ์ 2552 17:30 น. - comment id 944794
ตอบหน่อย อย่าพึ่งน้อยใจเลยครับ เพราะคำวารัก มันมักมีเหตุผลในตัวเสมอ การคบกับพบเจอกันนับว่าเป็นวาสนาที่ได้รู้จัก เขาอาจมีความรู้สึกดีๆให้คุณก็ได้ แต่อผมว่า นับว่าเป็นสิ่งดีที่มีโอกาสเริ่มใหม่ อย่าท้อแท้ ท้อใจ ในความรัก เพราะความรักคือความเข้าใจ ใช่หึงหวง เพราะความรัก คืความเชื่อมั่นใช่ เป็นแค่คนควง เพราะความรักไม่ใช่ความหึงหวง จงเชื่อใจ เป็นกำลังใจให้นะครับ
2 กุมภาพันธ์ 2552 17:33 น. - comment id 944798
ตอบ Somebody ขอบคุณมากครับที่เข้ามาอ่าน มีอะไรแนะนำได้นะครับพอดีพึ่งหัดแต่งกลอนครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
