บทกวีจากโลกที่หายไป บทที่ 2 จงหยัดสู้ต่อไป

หน่อไม้ไร่

ลบแร้วจ้า เศร้าเกิน				
comments powered by Disqus
  • พิมพรรณ

    31 มกราคม 2552 21:01 น. - comment id 943762

    แล้วเราจะพบกันที่นั่นนะ
    อย่าลืมล่ะจงรอฉันนะขวัญอ่อน
    ตอนนี้ฉันยังพากเพียรนั่งเขียนกลอน
    คอยไปก่อนนะคนดีอย่าหนีไกล
    
    ....หุหุหุ...74.gif74.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน