บนถนนที่ยาวไกลใต้ฟ้ากว้าง คืนน้ำค้างพร่างพรายกายเหน็บหนาว แสงจันทร์ส่องครองฟ้าดาราพราว ทุกย่างก้าวมีเพื่อนแท้แค่เพียงเงา เรื่องราวหลากมากมายมลายลับ ไปพร้อมกับกาลเวลาพาเงียบเหงา เหมือนสายลมพรมพลิ้วลิ่วบางเบา พัดพาเอาสิ่งต่างต่างร้างลาจร เพียงเม็ดทรายลอยล่องท่องเวหน ก่อนล่วงหล่นบนผืนทรายรายสลอน เก็บเรื่องราวหลากรสกี่บทตอน แอบซุกซ่อนซ้อนทับนับอนันต์ ฝากร่องรอยประทับแนบกับหมอน ยามหลับนอนฟุ้งเฟ้อละเมอฝัน ซากอดีตความหลังครั้งวานวัน คล้ายหมอกควันสีจางรางรางไกล โลกเดินทางเฉื่อยช้าเหมือนล้าเหนื่อย สายน้ำเอื่อยรินหลั่งยังเลื่อนไหล พบและพรากจากกันผันแปรไป เหลือเพียงใจซ่อนความลับกับเงาจาง.....
29 มกราคม 2552 22:09 น. - comment id 942816
อยู่ในโลกความเหงาร่วมเงาหมอง ตามครรลองวิปโยคโศกวิถี เพียงคนเดียวเปลี่ยวเหงาเศร้าชีวี เกินหลีกลี้หนีโลกโชคชะตา เพียงคนเดียวสับสนระคนเหงา มีเพียงเงาเหมือนมิตรสนิทหนา อยู่ลำพังวังเวงเคว้งทุกครา หลอนชีวาเกินขืนชื่นอารมณ์ ห้องสี่เหลี่ยมเงียบเหงาร่วมเงาโศก ดุจดังโลกหมองหม่นคนขื่นขม ที่คับแคบมืดมิดชิดระทม ทุกข์ทับถมซมซานรานฤดี นั่งเหม่อมองท้องฟ้านภาไสว ต่างกับใจของตนหม่นหมองศรี ฟ้าหลังฝนสดชื่นรื่นชีวี แต่ฉันนี้หลังวิโยคโศกไม่คลาย
29 มกราคม 2552 22:19 น. - comment id 942820
กลอนเพราะ.. รูปสวย... ไปละ...ง่วง..
29 มกราคม 2552 22:49 น. - comment id 942834
แวะเข้ามาอ่านกลอน ก่อนเข้านอนคะ กลอนเพราะมากนะคะ ภาพวิว ก็ชอบ เวลาเหงา บางครั้งอยู่กับตัวเอง ก็ได้คิดอะไรดีๆเหมือนกันนะคะ ฝันดีจ้า
30 มกราคม 2552 12:13 น. - comment id 942976
กลอนเพราะดีและมีความหมายด้วยค่ะ (อยากได้เหมือนกันค่ะ ดอกไม้แต่ไม่ใช่คนน่ารัก จะมีโอกาสได้ไหมค่ะ )
30 มกราคม 2552 12:44 น. - comment id 943013
ชอบบทสุดท้ายมากๆ เลยน่ะนายคีย์
30 มกราคม 2552 21:10 น. - comment id 943319
เพราะมากเลย ไหลลื่นดีจัง