ชีฟองพลิ้วปลิวไหวในทุ่งหญ้า ของนางฟ้าจากสวรรค์แต่ชั้นไหน เร้าสำเนียงเสียงเห่ของเรไร ที่หวั่นไหวร้องระงมชื่นชมตาม ผมสลวยสวยยาวเหย้าหยอกโลก พระพายโบไหวไหวเหมือนไถ่ถาม หนาวที่บาดผิวรุกเร่งคุกคาม หนาวแค่ไหนหนอคนงามในยามนี้ ซาบซึ้งดวงตะวันท่านปกป้อง ฉาบเปลวทองทิพย์แท้แผ่รังสี อบอวลอุ่นอาบไอให้คนดี ธรณีก็แซ่ซ้องสาธุการ ทั้งท้องทุ่งสีทองร้องรำฟ้อน ดอกไม้อ้อนเอ่ยย้ำกรีดคำหวาน นกน้อยขับเพลงสวรรค์อันเบิกบาน ชลธารก็ตอบถ้อยร้อยเรียงจินต์ ภาพนางฟ้าฟ้อนรับกับธรรมชาติ ใช่ภาพวาดแห่งพรหมปฐมศิลป์ แท้คือถ้อยลำนำคำศิลปิน ซึ่งร่วงรินจากสวรรค์บันดาลเอย
เชษฐภัทร วิสัยจร 28 ม.ค. 2552 23:48 น. - ID 122635 
1485
3
0
29 มกราคม 2552 00:53 น. - comment id 942371
เพราะมากครับ
29 มกราคม 2552 08:24 น. - comment id 942429
อยากเป็นนางฟ้าง่ะ เป็นได้แค่..นางคว้า..มั้ง กลอนเพราะซะงั้น
29 มกราคม 2552 11:41 น. - comment id 942511
นางฟ้าอรชรได้ไหมคะ พี่ชาย
29 มกราคม 2552 13:58 น. - comment id 942585
ภาษาสื่อออกมาให้เห็นภาพที่งดงามดีจังค่ะ
29 มกราคม 2552 18:29 น. - comment id 942723
สรวงสวรรค์ช่างบันดาลความงามแท้ ฤๅเปลี่ยนแปรความปั่นป่วนของโลกได้ คงจะจริงที่ความงามแสนอำไพ แท้จริงไซร้เป็นบันไดจุดจบเรา... ^_^
30 มกราคม 2552 01:16 น. - comment id 942858
นางในฝันเธอเป็นใครฉันไม่รู้ เธอเฝ้าดูใครนั้นฉันไม่เห็น เธอจะวาดภาพใครใช่ประเด็น แต่นางฟ้าตัวเป็นเป็น...ไม่เห็นมี แวะมาแซว ไม่ว่ากันนะคะ อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
