เพียงแค่มองอยู่ห่างห่างอย่างห่วงห่วง มิอาจล่วงล้ำเดนเส้นขนาน ส่งใจจากฟากฝันอันเนิ่นนาน สู่ขอบฟ้าอีกด้านผ่านแววตา มิอาจเอื้อมเงื้อมมือเพราะถือศักดิ์ มิอาจรักท่วมท้นทนห่วงหา มิอาจลวงด้วยกลมนต์มารยา มิอาจฝืนชะตาแห่งฟ้าดิน ความผูกพันคั่นนิยามความผูกมัด มิอาจตัดสัมพันธ์ใจให้ใครหมิ่น ทนระทมข่มน้ำตาอย่างชาชิน จะได้ยินคำนั้นบ้างไหมเธอ จากฟากฝันฝั่งนี้...มีความรัก คอยทอถักความห่วงใยไปเสนอ ส่งถ้อยคำรำพันฝันละเมอ เฝ้าพร่ำเพ้อเพราะฝั่งนั้น...ฝันไม่มี
26 มกราคม 2552 19:56 น. - comment id 941248
ถึงจะอยู่ไกลห่างต่างฝั่งฝัน แต่ใจฉันยังสนิทยังชิดใกล้ ถึงตัวห่างแต่ไม่ต่างจากหัวใจ อยู่ฝั่งใหนใจยังแนบอิงแอบเธอ แวะมาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ
26 มกราคม 2552 21:29 น. - comment id 941331
เหมือนกำแพงมากั้นม่านฟ้าไว้ ที่ฝืนใจไม่รัก....ใช่ศักดิ์ศรี หรือด้วยกฎมณเฑียรบาลม่านประเพณี เพราะฟากฝันนี้...เกินที่..จะละเมอ ..แบบว่าชีวิตมันเศร้าอะครับ
26 มกราคม 2552 22:07 น. - comment id 941372
.........อืมน่ะ
26 มกราคม 2552 23:44 น. - comment id 941465
ฝั่งนั้นฝันไม่มี - อืม ดี ดี ครับ
27 มกราคม 2552 10:39 น. - comment id 941587
เป็นแรงใจให้นะคะ
27 มกราคม 2552 14:23 น. - comment id 941659
อยากข้ามฟากจากฝั่งทุกครั้งฝัน ให้มีฉันนั้นอยู่คู่เคียงใกล้ แม้ข้ามฟากยากยั้งดั่งแสนไกล แต่ฝั่งใจไหนเลยเคอยห่างกัน แวะมาเยี่ยมครับ กลอนงดงามมาก ได้อารมณ์