ชีวิตคือละครมีหลายบท ทั้งสลดโศกเศร้าน้ำตาไหล ทั้งตลกโปกฮาอย่าบอกใคร ทั้งรักใคร่หอมหวานตามองตา แต่ละคนมีบทที่สรรค์สร้าง เปลี่ยนไปบ้างตามหนทางที่ตามหา บ้างพอใจบ้างทุกข์ร้อนบ้างระอา แสนเหนื่อยล้าจะเปลี่ยนบทให้ถูกใจ แต่ก่อนนั้นได้แต่ขำติดตลก "แ-ง! โกหกหลอกลวงน่าสังสัย ใครกันหนอจะเปลี่ยนบทให้ทุกข์ใจ เปลี่ยนทำไมพอแล้วคือตัวเรา" แต่วันนี้ถึงคราวเราเปลี่ยนบท ให้ปรากฎผันตามเหมือนอย่างเขา กลับนิ่งอึ้งนึกได้ถึงคำเรา ที่ว่าเขาไร้สาระครั้งแล้วมา ยังจำได้พอใจในตัวแล้ว ยังมิแคล้วขาดคำให้กังขา ไงดีล่ะถึงคราวชี้ชะตา ตามวาจาหรือว่าจะตามคุณ ในที่สุดตัวฉันก็เลือกได้ บทของฉันสร้างไว้แม้สถุล แต่ตัวฉันสร้างเองไม่มีทุน ขอขอบคุณที่การุณย์และกรุณา ทำไงได้ก็ฉันเป็นแบบนี้ เป็นแบบที่ตัวเธอไม่มองหา เป็นแบบที่ตัวเธอทุกข์อุรา เป็นแบบที่โศกาน่าไม่อาย จึงแยกตัวก่อนทุกข์ไปกว่านี้ เพราะรู้ดีเข้าไม่ได้ไม่ขวนขวาย ไปดีนะอย่าร้องไห้ฟูมฟาย ฉันไม่ตายเธอไม่ตายแค่แยกกัน
wanderer 19 ม.ค. 2552 03:42 น. - ID 122330 
1049
2
0
19 มกราคม 2552 08:24 น. - comment id 937613
บทละครสอนชีวิตให้คิดหนัก ทั้งบทรักบทเศร้าเคล้าเสียสิ้น บทที่สร้างคละแบบแทบทุกศิลป์ บทจะจากสุดประทินแค่สิ้นสวาทเอย ..แบบว่า
19 มกราคม 2552 11:54 น. - comment id 937690
สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านกลอนเพราะค่ะ ชีวิตคนก็คงไม่ต่างจากตัวละคร เพียงแต่ว่า เราเเองต่างหากที่กำหนดบทเอง ไม่ใช่ผู้กำกับ
19 มกราคม 2552 16:08 น. - comment id 937809
คนแม้เลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้ค่ะสุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจของเราเอง ดีหรือไม่ดีอยู่ที่เราทำตัวมีคุณค่าแค่ไหน และไม่มีใครตัดสินใครได้ นอกจากคนคนนั้นดีพอแล้ว
19 มกราคม 2552 17:54 น. - comment id 937855
มาอ่านบทละครค่ะ
19 มกราคม 2552 18:44 น. - comment id 937888
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเดอะค่ะ จบชีวิตไอหมาร้าย
19 มกราคม 2552 20:05 น. - comment id 937940
ไม่ได้เกิดมาพร้อมกันจากท้องแม่เดียวกันหรอกค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
