อกหัก

ฤทธิ์ ศรีดวง

๑.งอน
แค่ไม่อยากผลุดลุกจากคุกเข่า
คงไม่เน่าเฉาตายกลางสายฝน
หัวใจข้าทรหดยังอดทน
อย่าได้สนใจข้า..อย่าสนใจ
ที่ร้องไห้ใช่ข้าจะขี้แพ้
ก็เพียงแค่ฝนมาน้ำตาไหล
ก็มีบ้างบางวันถูกควันไฟ
เหตุมิใช่แก้วตา..อย่าสำคัญ
ใต้ขนข้าถูกหมัดมันกัดยับ
แต่ใจกลับเฉยเฉยยังเย้ยหยัน
ต้องตากฝนนั่งแช่เพื่อแก้คัน
ไอ้เรื่องหวั่นเรื่องไหวข้าไม่มี
หัวใจข้าช้ำฟกก็อกข้า
ข้าเยียวยาผ่าตัดข้าขัดสี
ข้าอยู่ของข้าได้มาหลายปี
เรื่องนารีหักอกตลกจัง.
๒.เจ็บ
กระดูกหมูดูร่อยเพราะรอยเขี้ยว
ข้าเคยเคี้ยวเคยขบก่อนกลบฝัง
ขณะเจ้าเห็นเขาแล้วเห่าดัง
เดินตามหลังต้อยต้อย..ข้าน้อยใจ
กี่แผลลึกเจ็บล้าแสนสาหัส
ถูกลอบกัดสลบเหมือดกี่เลือดไหล
เขี้ยวเคยคมล้มแล้วก็แล้วไป
แต่ผู้เย้ยกลับใกล้ไม่ไกลตัว
ข้าล้มลุกคลุกคลานลงคลานเข่า
รอแผลเน่าแห้งเหือดล้างเลือดชั่ว
หรือเจ้าเห็นกงจักรเป็นดอกบัว
หรือข้ามัวเมาสนแต่ตนเอง
ยิ่งเห่ายิ่งเจ็บแปลบเสียงแหบโหย
ข้าอิดโรยร้าวร่างจนครางเอ๋ง
ขอหันหลังตั้งหลักอย่างนักเลง
คนเคยเก่งบัดนี้เหมือนขี้ยา
จบความเจ็บฝนล้างจะจางไร้
แลกกับให้รถยนต์วิ่งชนหมา
หากข้ารอดข้าจะเลือกเปิดเปลือกตา
รับอรุณแสงจ้ารักษาใจ.
๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑