เปิดเพลงฟังเบาเบาเช้าวันหนึ่ง นั่งมองผองภู่ผึ้งเย้าบุพผา แอบส่งยิ้มกับตะวันเป็นครั้งครา กระซิบบอกยอดหญ้าว่าขอบคุณ กี่วันแล้วสำหรับการลาจาก ต้องพลัดพรากกับใครที่เคยคุ้น ปลีกตัวเองจากเมืองอันว้าวุ่น สู่โลกที่อบอุ่นของพงไพร กอดความเหงาเก่าเก็บอย่างเหน็บหนาว อยู่กับความปวดร้าวเศร้สาอไหม ต่อจากนี้จะไม่ขอเศร้าต่อไป ปล่อยตัวเองปล่อยใจตามสายลม เก็บสีทองของแสงที่ส่องสาด มารักษาความผิดพลาดที่สะสม เก็บน้ำค้างค้างหล่นบนไพรพรม มารักษาความตรอมตรมระทมใจ เก็บเอาความรู้สึกดีในวันนี้ ไว้รักษาชีวีในวันไหน ที่ความเหงากัดกร่อนทั้งหัวใจ เพื่ออยู่อย่างสดใสในอีกวัน ไปปิดเพลงที่เคยเปิดค้างไว้ เก็บของใส่กระเป๋าใบใหญ่นั้น ฝากนภาลาเหล่าพฤกษ์ไพรวัน และกลับสู่ปัจจุบันอันวุ่นวาย
น้ำแข็งเปล่า 13 ม.ค. 2552 21:19 น. - ID 122193 
1110
7
0
13 มกราคม 2552 22:15 น. - comment id 935735
..ชีวิตต้องสู้ครับ สู้ทุกๆ อย่าง.. ...เส้รทางสว่างไสว มีให้เราก้าวเดินมากมาย... แวะมาเป็นกำลังใจจ้า
13 มกราคม 2552 22:59 น. - comment id 935774
ช่วยรักษาใจให้ค่ะ ฉีดยา 5 เข็ม รับรองหาย..สู้ๆนะคะ
14 มกราคม 2552 10:27 น. - comment id 935859
กลอนเพราะดีค่ะ ขอให้เข้มแข็งเร็ววันนะคะ ขอให้เจอแต่สิ่งที่ดี ขอเป็นกำลังใจให้ก้าวเดินไปค่ะ
14 มกราคม 2552 21:24 น. - comment id 936147
รักษาใจ ออกไปเที่ยวพักกายใจดีกว่าอะเรา กลอนเพราะดีค่ะ ชอบๆๆ
14 มกราคม 2552 22:31 น. - comment id 936197
1.....สวัสดีค่ะ คุณกิ่งโศกขอบคุณที่ช่วยแวะมาเติมกำลังใจให้กันนะคะ ชีวิตนี้ต้องสู้จริงๆค่ะ ขอส่งผ่านกำลังใจไปให้เช่นกันค่ะ
2.....สวัสดีค่ะ คุณพิมพรรณ
4.....สวัสดีค่ะ คุณAlto2
บางทีไม่ต้องออกไปไหน เพียงทำตัวตามสบาย แล้วเวลาจะช่วยรักษาใจเองค่ะ โชคดีนะคะ
14 มกราคม 2552 23:38 น. - comment id 936213
...ป่าไพรน่าอยู่ค่ะ เงียบและสงบ ชอบมากๆเช่นกัน เที่ยวป่าเขาลำเนาไพร ดูนก ชมธรรมชาติ...
15 มกราคม 2552 20:53 น. - comment id 936598
สวัสดีค่ะ คุณกิตติกานต์
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
