ดื้อ

ลิลิต

  เพราะเจ้าเป็น เพื่อนสนิท จึงคิดหนัก
เคยน่ารัก หนักหนา พาสดใส
วันนี้ผิด คิดเพี้ยน เจ้าเปลี่ยนไป
พูดอะไร ก็ไม่ถูก มันลุกลาม
  เจ้าด้านดื้อ ถือดี มีเสียงด่า
ชอบวางท่า ทุ่มเถียง เลี่ยงคำถาม
เตือนตลอด ตอดติด ให้คิดตาม
แต่พอห้าม ทำโมโห มาโห่ฮา
  บอกให้เดิน ไปหน้า มาหันกลับ
ให้ขยับ ชิดซ้าย กลับย้ายขวา
พอให้นั่ง กลับนอน อ่อนระอา
ให้หลับตา กลับตื่น ขึ้นเมียงมอง
  พอห้ามสั่ง ยังไปสน คนสูงศักดิ์
กลับไปรัก คนที่เขา มีเจ้าของ
จึงถูกเชือด ชอกช้ำ เธอช่ำชอง
เจ้าจองหอง มองข้าม ห้ามไม่ฟัง
  คงจะนึก ว่าแน่ ตัวแค่นี้
ถูกเซ้าซี้ เซ่อซ่า มัดตราสังข์ 
ห้ามไม่หยุด ฉุดไม่อยู่ กู่ไม่ฟัง
ถูกเธอฝัง พังพ่าย ร้องไห้ฮือ
  เพราะเจ้าเป็น แค่ก้อนเนื้อ เพียงก้อนหนึ่ง
นึกไม่ถึง ใยจึงรั้น เพียงนั้นหรือ
ไม่ต้องมา ครวญคร่ำ น้ำตาปรือ
เพราะหัวใจ มิใช่หรือ..ที่ดื้อเอง
 ไข้หวัดใหญ่ 2009

เพิ่งฟื้น จากไข้ ไม่หายขาด
โรคระบาด กันหนัก เชื้อหมักหมม
หมอให้มา พักผ่อน นั่งนอนซม
ร้าวระบม ร่ำร้อง เกินป้องกัน
ไข้หวัดใหญ่ สายพันธุ์ใหม่ สองพันเก้า
ผู้คนเศร้า เฝ้าวิโยค ต้องโศกศัลย์
เจ็บป่วย ล้มตาย เป็นรายวัน
มีคำขวัญ ท่องไว้ ให้ทำตาม       
กินร้อน ช้อนกลาง ล้างมือบ่อย
เร่งกันหน่อย ช่วยตัวเอง นึกเกรงขาม
ถ้าเจ็บคอ มีไข้ หรือไอจาม
ก็ต้องหาม ส่งทันที อย่ารีรอ
สวมหน้ากาก อนามัย ให้เคร่งครัด     
ถ้าเป็นหวัด รีบรักษา ไปหาหมอ   
ไข้สูง สองวัน นั้นเกินพอ
ต้องไปขอ คัดกรอง มิต้องกลัว
ไข้หวัดใหม่ สายพันธุ์เก่า กลับเร้ารุ่ม
เชื้อมารุม  ร้าวรวด ทำปวดหัว
อาการไอ ใจสั่น ครั่นเนื้อตัว
 ลุกลามทั่ว มัวหมอง ไตร่ตรองดู
หนักยิ่งกว่า สายพันธุ์ใหม่ สองพันเก้า
เพราะใจเศร้า  สั่นระรัว ถึงหัวหู
อาการ จาม ปวดใจ ไอ เลิฟ ยู
ทามิฟลู ยาป้องกัน ไม่บรรเทา
หน้ากาก อนามัย ก็ใส่แล้ว
ยังไม่แคล้ว ติดเชื้อ ต้องเชื่อเขา
 แค่สบตา จับจ้อง เพียงสองเรา
เชื้อยังเข้า คุกคาม ตามติดมา                 
คงรักษา ไม่หาย  ใจช้ำชอก
เพราะเธอบอก จบกัน เลิกฝันหา                    
อาการจึง  ทรุดหนัก  รักโรยรา                                 
มันหนักหนา สาหัส......ไข้หวัดใจ