ที่ฉันเงียบหายไป... เพราะอยากให้เธอลิ้มรสความคิดถึง เหมือนเช่นครั้งที่ฉันเคยรู้ซึ้ง ในห่วงหาคำนึงคิดถึงเธอ ที่เธอเงียบหายไป... ภายในใจคิดถึงเธอเสมอ อยากทราบข่าวอยากคุยอยากพบเจอ แม้ตัวเธออยู่แสนไกลใจเฝ้าคอย ที่เราเงียบหายไป... คงเพราะอยากลองใจกันสักหน่อย หากวันหนึ่งต้องห่างร้างคนคอย คงต้องเงียบเหงาหงอยพลอยกังวล สัญญาไม่เงียบหายไป... ไม่ว่าอยู่ที่ใดในแห่งหน จะส่งใจเชื่อมกันมั่นคงทน จะต่อสู้ดิ้นรนเพื่อพบกัน
5 มกราคม 2552 14:45 น. - comment id 932088
ที่เงียบหายใช่เพียง...เธอกับฉัน แม้ตะวันยังลาจันทราเจ้า ฉันจากเธอเผลอเดียวได้เกี้ยวกัน แต่ตะวันรอจันทร์ลุ...สุริยุปราคา อิอิ....
5 มกราคม 2552 15:01 น. - comment id 932108
สวัสดีปีใหม่..สุข สมหวัง..โชคดีตลอดไปนะครับ
5 มกราคม 2552 19:02 น. - comment id 932149
สวัสดีปีใหม่ครับ อย่าเงียบหายกันไปเลย.. เพราะคนคุ้นเคยอาจเปลี่ยนแปลง อยู่กันด้วยรัก.... ขอให้สมหวังในรักครับ
5 มกราคม 2552 19:49 น. - comment id 932156
สวัสดีค่ะ คุณจะไม่เด็ด ^^ กลอนน่ารักดีนะคะ แต่นึกๆดูแล้วก็จริงนะคะ น่าสงสารตะวันกับจันทรา นานๆจะได้พบกันสักครั้งนึง
5 มกราคม 2552 19:51 น. - comment id 932157
สวัสดีปีใหม่เช่นกันค่ะ คุณหนุ่มน้อย ^^ ขอให้สมปรารถนาเช่นกันนะคะ โดยเฉพาะเรื่องหัวใจ...อิอิ
5 มกราคม 2552 19:55 น. - comment id 932160
สวัสดีปีใหม่เช่นกันค่ะ คุณยิปซี4 ^^ กลอนนี้แต่งเล่นๆน่ะค่ะ แล้วก็คงจะไม่เงียบหายไปไหนหรอกค่ะ คงวนเวียนอยู่ในบ้านกลอนนี่แหละค่ะ (ชอบคำอวยพรอันท้ายสุดจังค่ะ...สา...ธุ อิอิ)
7 มกราคม 2552 14:04 น. - comment id 932945
ที่เงียบไปหมายให้ได้คิดถึง เพราะงั้นจึงปล่อยให้ใจต้องเหงา นานเท่าไหร่ที่หัวใจมีเพียงเงา กับความเศร้าเกาะกินอยู่ภายใน คิดจะทำสิ่งใดไม่เคยว่า ขอเพียงอย่าลองใจจะได้ไหม หากวันหนึ่งความคิดถึงกลับละลาย และสลายหมดไปเจ็บไหมเธอ ยามที่ห่างลองใจคล้ายของเล่น หรือว่าเห็นฉันเป็นของตายเหรอ หากวันใดหากใจได้พบเจอ คนเสนอรักให้หมายครอบครอง ตัวเธอเองนั้นแหละจะเจ็บช้ำ ถูกเหยียบย่ำเมื่อใจได้ที่สอง คนเคยรักคู่เคียงถูกจับจอง เป็นเจ้าของอีกคนไม่ใช่เธอ
7 มกราคม 2552 23:03 น. - comment id 933249
ดีค่ะพี่กบ แหมๆ ต่อกลอนให้ด้วย น่ารักจังค่ะ แกล้งลองใจจนไม่ได้ใจจากใครเลย ใช่ไหมล่ะคะ น่าเสียดายตรงที่ไม่มีใครมาให้ลองใจนี่แหละค่ะ อิอิ