มากคนศิลปากรสองข้างทาง เหตุใดช่างอ้างว้างแสนเปล่าเปลี่ยว เดินเดินไปทั่งที่ทางใช่คนเดียว แปลกจริงเชียวเงาเงียบมาทางใด มากคนเทียวเที่ยวเดินไปไปมา เสียงพูดจาจักรยานวิ่งผ่านใกล้ เสียงหยดน้ำตาตกผ่านหัวใจ สะอื้นไห้ในอกดังยังได้ยิน เมื่อลมผ่านสระแก้วแผ่วความหนาว ดวงใจร้าวหนาวรักยังไม่สิ้น เพียงเพียรหวังเวลาพาชาชิน ดังก้อนดินโดนไฟได้แข็งแรง แก้ไข | ลบ | 0 ความเห็น »
นางร้าย 24 ธ.ค. 2551 12:24 น. - ID 121663 
1300
2
0
24 ธันวาคม 2551 12:52 น. - comment id 928418
ยิ้มเข้าไว้คะ แล้วจะรู้ว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียวในโลกนี้นะคะ แล้วความเงียบเหงาก็จักหายไปค่ะ
24 ธันวาคม 2551 13:50 น. - comment id 928454
สระแก้ว..วังสนามจันทร์ ศิลปากร..ได้อ่านและยลยิน..คิดถึงถิ่นเก่าก่อน..เคยได้เรียน..เล่น..กิน..นอน.ศิลปากรแดนนี้...ถึงอยู่ไกลกันสนามจันทร์กับชาวท่าพระ..เราลูกศิลปะ..จะรักกันไม่สิ้น...นานแสนนานห่างไกลใจอาวรณ์ไม่ลืมศิลปากร...ฯลฯ.. คิดถึงศิลปากรครับ...ไม่ได้ไปเยือนนานแล้ว...คิดถึงบรรยากาศเก่าสมัยที่เรียน..ป่านนี้..คงเปลี่ยนไปเยอะ..ที่ฝั่งสนามจันทร์..แต่ที่วังท่าพระยังมีกลิ่นไอเก่าๆครับ
24 ธันวาคม 2551 17:29 น. - comment id 928610
อดทยฟันฝ่าสร้างค่าคน ฝึกฝนค้นคว้าค่าศักดิ์ศรี ครรลองของคนที่ใฝ่ดี ต้องมีสักวัน..ฝันเป็นจริง... แวะมาเดินเป็นเพื่อนค่ะ..
24 ธันวาคม 2551 20:28 น. - comment id 928725
พราครับ รอผมก่อนน่ะ เด่วเทอมหน้าผมจะไปเดินเป็นเพื่อน ว่าที่เด็กศึกษาศาสตร์ ศิลปากร
27 ธันวาคม 2551 23:56 น. - comment id 929939
ไพเราะดีนะครับ แต่ชื่อเรื่องชวนให้นึกว่าเกี่ยวกับสิ่งลี้ลับนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
