รับแสงส่องกระจายแสงมายามสาย ยังมิคลายความง่วงเหงาละเมอหา แสงอาทิตย์แสงสาดส่องผ่านม่านตา แสงเจิดจ้าแสงส่องมาต้องฝืนใจ ผ้าห่มหนาที่แสนรักในยามนั้น จากอีกวันไม่อยากลี้หนีไปไหน จำต้องจากจำต้องตื่นต้องทำใจ เช้าวันใหม่เริ่มต้นก้าวตามทางเดิน ทุกทุกเช้าต้องจำใจลืมตาตื่น เพื่อหยัดยืนบนทางยาวทีสรรเสริญ สวมหน้ากากอีกวันหวั่นเหลือเกิน ว่าทางเดินสายใหม่จะไม่มา พบผู้คนที่ผ่านมาในชีวิต ถอดหน้ากากแล้วพินิจคิดดูว่า การกระทำต้องใช้ใจพิจารณา มัวแต่มากลิ้งกลอกมาหลอกใจ หลอกตัวเองว่าลืมได้ว่าไม่คิด สวมหน้ากากแนบสนิทว่ายังไหว หน้ากากยิ้มไม่อ่อนแอแต่ข้างใน ลึกลงไปใต้หน้ากากคือ น้ำตา
zilver 24 ธ.ค. 2551 08:08 น. - ID 121649 
1127
3
0
24 ธันวาคม 2551 08:27 น. - comment id 928194
อุ๊ย..เกรงใจ..มาก่อนเลย ..มาส่งผ้าเช็ดหน้า ซับน้ำตาให้จ้า.....
24 ธันวาคม 2551 09:12 น. - comment id 928217
น้ำตาขังไว้นะคะน้องชาย อย่าให้ไหลออกมา
24 ธันวาคม 2551 11:29 น. - comment id 928352
24 ธันวาคม 2551 11:36 น. - comment id 928358
มีน้ำตาเรื่องอะไรอยากใคร่รู้ อยากจะอยู่เคียงข้างเป็นดังหมอน คอยรองรับน้ำตาไหลเมื่อยามนอน คอยเก็บช้อนแบ่งปวดรวดร้าวใจ หน้ากากใจถอดไว้บ้างเถอะนะ ไม่ว่าจะเลวร้ายสักแค่ไหน เกราะคุ้มกันปกป้องคุ้มครองภัย มีมากไปบางครั้งก็ไม่ดี หากต้องเจ็บต้องช้ำระกำหนัก เนิ่นนานนักหากเป็นอยู่เช่นนี้ ตาก็เจ็บใจก็ปวดร้าวเต็มที คนคนนี้ยังรอช่วยแบ่งปัน ไม่เป็นไรทำใจให้เข้มแข็ง ให้กล้าแกร่งก้าวย่างสู่ทางฝัน คนคนนี้ยินดีร่วมฝ่าฟัน ลบเลือนพลันคราบน้ำตาไม่น่ามอง ................................. แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ
24 ธันวาคม 2551 14:52 น. - comment id 928527
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
