ฉันมองดูพินิจเพ่งพิศภาพ หัวใจวาบหวิวหวิวริกริ่วสั่น น้ำตาไหลใจใคร่ถามทำไมกัน อีกกี่วันตัวฉันหมดหยดน้ำตา ฉันมองดูภาพคู่ไหลหลั่งไห้ แปลบปวดใจแน่นอกนักช้ำหนักหนา เจ็บเหลือเกินใจยับเยินสุดเวทนา รอเวลาให้รักษาแผลหัวใจ ฉันมองดูภาพคู่ครวญเรื่องราว หลายครั้งคราวครุ่นคิดรักรับไม่ไหว เจ็บซ่อนช้ำระกำรักโธ่ดวงใจ รักเพียงใดแต่หัวใจขอไม่ทน
นางร้าย 24 ธ.ค. 2551 02:52 น. - ID 121644 
964
3
0
24 ธันวาคม 2551 03:36 น. - comment id 928117
มันก็ต้องแยกกันอะนะ ความรัก ความรู้สึก รับได้ รับไม่ได้ รักเขา รักเรา ยังไงบางเวลาต้องรักเราก่อน ก่อนที่จะไม่เหลือใจไว้ครองรัก
24 ธันวาคม 2551 11:21 น. - comment id 928344
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ หากรักแล้วต้องเจ็บต้องช้ำ ก็อย่ารักเลยคะ ทำถูกต้องแล้ว ให้เวลาพัดพาความเจ็บปวดไป แล้วเริ่มต้นใหม่เปิดใจรับสิ่งที่ดีดีนะคะ สู้สู้ค่ะ
24 ธันวาคม 2551 11:52 น. - comment id 928367
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นค่ะ พอดีเพิ่งเป็นสมาชิกเมื่อคืน ดีใจจังที่เจอคนที่ชอบบทกวีเหมือนกัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
