ซึมซับไออุ่นจากเส้นขอบฟ้า ผ่านห้องแห่งกาลเวลามาเก็บไว้ รับเอาสายลมที่หวังดีจากแดนไกล เก็บไว้ในความทรงจำตลอดมา เช้าเช้าลืมตาตื่น จะได้ไม่ต้องทนยืนบนทางเหว่ว้า ให้ใจอยู่ได้โดยไม่ต้องเสียน้ำตา เข้มแข็งตื่นขี้นมาแล้วก้าวเดิน เดินต่อไปตามทางชีวิต แม้วันนี้ใจจะสนิทกับความห่างเหิน ไม่มีเธอคนนั้นร่วมทางเดิน เพราะเราอยู่ไกลเกิน ต้องห้ามใจ วันหนึ่งวันนั้น วันที่ฉันและตัวเธอจะชิดใกล้ จะต้องมาถึงสักวันฉันมั่นใจ วันนี้จึ้งต้องก้าวต่อไป ไม่ท้อเลย ขอฉันเดินด้วยคน แม้ทางนั้นจะสับสน ขอเอื้อนเอ่ย อาสาเป็นตัวช่วย ขอคิดเกินเลย พูดคำเชยเชย รักและจะรอ ขอเพียงเธอรับฉันไว้ ทางที่เธอฝันที่เธอท้อ มีฉันช่วยก้าวไป ช่วยถักทอ สายใยรักเชื่อมต่อ แม่ตอนนี้ ห่างไกล
20 ธันวาคม 2551 16:25 น. - comment id 926422
คุณzilver ใช่หรือป่าวค่ะ จำเทพธิดาอเวจีได้ ได้มั้ยค่ะ แต่งกลอนเพราะดีนะค่ะ ขอเป็น กำลังใจให้ สู้ไม่ตายค่ะ
20 ธันวาคม 2551 16:54 น. - comment id 926432
โอเคค่ะ พี่สาวให้เดินไปด้วยกัน
20 ธันวาคม 2551 20:33 น. - comment id 926446
มาค่ะ..มาเดินด้วยกัน จะเหน็บหนาว ยาวนาน สักปานไหน ก็จะไม่ หนีห่าง จากข้างขวัญ จะเกี่ยวก้อย นิ้วน้อยน้อย ไปด้วยกัน จะยืนยัน เคียงคู่ อยู่ข้างเธอ. ว่าแต่..เหลือนิ้วให้ปักษาสวรรค์เกี่ยวบ้างไหม..
21 ธันวาคม 2551 16:14 น. - comment id 926713
"ขอเดินด้วยคน" ไม้เมือง อยากฝากเพลงนี้ไว้ให้ด้วย เคยร้องเพลงนี้ใครคนหนึ่ง แต่นั่นเป็นแค่ความฝัน เมื่อตื่นก็ไม่มีอะไรเลย
24 ธันวาคม 2551 04:40 น. - comment id 928158
แวะมาทัก และดูเผื่อเดินทางเดียวกัน