พอกันทีกับความรักที่หลอกลวง หยุดเสียทีกับความห่วงและโหยหา ความผูกพันฉันให้เธอเสมอมา แต่วันนี้มีน้ำตาไว้เตือนตน จะร้องขอทำไมถ้าไม่รัก เหมือนเธอทิ้งกับดักบนถนน เหยียบกับดักเจ็บกายทุรายทุรน ฉันสับสนเธอจากไปในเส้นทาง ถึงเวลาที่ฉันควรบอกลา ไปสู่วันข้างหน้าไม่บาดหมาง ทิ้งเรื่องราวของความรักที่จืดจาง ให้ลอยคว้างปลิวไปกับสายลม จบกันเสียเถอะนะ...รักเรา จะไม่เหงาไม่เศร้าใจให้ขื่นขม ความรู้สึกผนึกไว้ในอารมณ์ ทุกข์ระทมจะหายลับไม่กลับคืน ขอให้เธอไปตามทางของเธอ แม้เคยเผลออยู่กับคนที่ทนฝืน ฉันจะลุกขึ้นใหม่ใจหยัดยืน และยิ้มชื่นกับร้าวรานที่ผ่านมา
10 ธันวาคม 2551 14:10 น. - comment id 922906
หยุดเสียทีความช้ำระกำจิต เปลี่ยนจากมิตรเป็นศรัตรูผู้หลอกหลอน คราบน้ำตาฝากไว้ใจร้าวราน ทิ้งบทกลอนแทนความหลังหวังลืมเลือน... อยากจะลืมกลับจำ อยากจะจำกลับลืม...กำ คนแก่ก็เงี้ย....
11 ธันวาคม 2551 14:39 น. - comment id 923124
เข้มแข็งไว้และก้าวต่อไปเพื่อวันข้างหน้าสำหรับอนาคตของตัวเราเองนะคะ
12 ธันวาคม 2551 11:47 น. - comment id 923380
หยุดเสียทีใจรักที่ปักให้ หยุดเสียใจที่รักอย่าทนฝืน ก้าวต่อไปวันข้างหน้า จงหยัดยืน ความขมขื่นในใจ จะจึดจาง (ในสักวัน)