ถึงวันนี้ รักมีแค่ในหัวใจ พอเนิ่นนาน ผ่านไปคงไร้ค่า เพราะถ้อยคำย้ำใจให้ไกลลา ยังตรึงตราจารจดจำคอยย้ำเตือน คงเป็นแผลรอยร้าวที่ยาวลึก เมื่อนั่งนึกน้ำตาแต้มหน้าเปื้อน เป็นได้แค่เงาอดีตอยากลบเลือน ร้อยรัดเงื่อนผูกตายไม่คลายมัน แล้วน้ำตาเริ่มไหลเป็นทางยาว เป็นน้ำตาสีขาวของความฝัน หลั่งรินไหลเพื่อใครทำไมกัน หรือคือเธอผู้นั่น การจากลา หยาดน้ำตาหยาดหยดจากหัวใจ อุทิศให้รอยอาลัยในใบหน้า หวังสักวันคงเริ่มชินและชา กาลเวลาช่วยรักษาแผลในใจ
8 ธันวาคม 2551 22:21 น. - comment id 922437
..กลอนไมเศร้าจังสิ..น้องสาว.. .
9 ธันวาคม 2551 04:55 น. - comment id 922465
ลืมเสียเถิดความหลังที่ฝังลึก ความรู้สึกเจ็บปวดลบเลือนหาย อดีตรักที่เคยมีมากมาย ให้สลายไปกับกาลเวลา เริ่มต้นใหม่ด้วยใจที่มุ่งมั่น ขออย่าหวั่นใดใดใจผวา แผลลึกกลางหัวใจรีบเยียวยา แล้วจงยืนผงาดฟ้าอย่างมั่นคง มาช่วยอุดรอยรั่ว ปะรอยร้าวค่ะ
9 ธันวาคม 2551 08:25 น. - comment id 922516
ช่างเถอะใจอย่าไปนึกถึง อย่าไปคำนึงถึงเรื่องผ่านผัน ชีวิตข้างหน้ายังมีอนันต์ ปล่อยเป็นแค่ฝันให้ผันผ่านไป.........
9 ธันวาคม 2551 08:50 น. - comment id 922526
ช่างมันเถอะเรื่องราวที่ผันผ่าน เพียงไม่นานเดี๋ยวมันก็หล่นหาย ให้เวลาเยียวยารักษาใจ อย่าอาลัยเริ่มก้าวใหม่ด้วยใจทรนง ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
9 ธันวาคม 2551 11:35 น. - comment id 922565
น้ำตาซึม แล้วค่อยไหลเป็นทาง เป็นเช่นนั้นค่ะในยามเกิดรอยร้าว
9 ธันวาคม 2551 13:56 น. - comment id 922609
มาให้กำลังใจครับ... อะไรมันก็ไม่แน่นอน.. แต่ถึงอย่างไร.. เราต้องเข้มแข็งตั้งสติให้ดี และเตรียมตัวรับมือกับมัน อย่างดีที่สุด..นะครับ... คุณกระต่ายสบายดีนะครับ กลอนเศร้าจัง..
6 กุมภาพันธ์ 2552 12:40 น. - comment id 946634
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาค่ะ