คืนเหงา ... ร้าวรัก
สายลมหนาว & หิมะขาว
อ้อมกอดของเธอช่างแสนหนาว
คำว่ารักมันฟังบางเบาจนชั้นต้องร้องไห้
จุมพิตเธอที่จูบปลอบมันช่างร้าวไปทั้งหัวใจ
ก็รู้อยู่ว่าเธอไม่ใช่คนของเรา
เธอรักชั้นจริง ๆ หรือเห็นเป็นเพียงทางผ่าน
ทุกคืนกอดหมอนใจชั้นทรมานสะอื้นไห้
คำว่ารักที่เธอบอกยังมีตัวตนอยู่จริงใช่ไหม
หรือเป็นเพียงคำหลอกหัวใจของคนชอบลวงกัน
เปิดหน้าต่างกอดเข่ามองจันทร์ในคืนเหงา
มีเพียงเงาของเธอเคียงคู่ในคืนที่ใจหวั่นไหว
หัวเราะทั้งน้ำตาให้ใจที่มันช่างแสนงมงาย
รู้ทั้งรู้แต่ทำไมไม่เลิกรักเธอ
ได้แต่รอให้เธอนั้นมาหา
ก็รู้หรอกนะว่าที่ทำนั้นมันผิดแค่ไหน
แต่หัวใจมันยอมเพราะรักเธอมากเกินไป
บาปใช่ไหม ... ที่ใจชั้นมันรักเธอ
หิมะขาว