เกลียวกุดสะดุดเข้า รุมเร้าจากขวากหนาม มรสุมที่รุมราม สุดครั่นคร้ามเหลือกมล เปลวแดดที่แผดเผา เพียงเงาที่อยู่ทน ความรัก...ของบางคน ก็คงสลาย..ไปสักวัน (...มอบให้เธอ)
8 ธันวาคม 2551 08:15 น. - comment id 922075
หวัดดีคับ คุณ"ลมแปรแขมร์เลอ" อย่าไปคิดมันมาก....ท่าน...เดี๋ยวเป็นทุกข์.... ทานกาแฟตอนเช้ากันคับ....
8 ธันวาคม 2551 10:30 น. - comment id 922121
เดียวก็ผ่านไปคะ ส้ๆๆๆๆ
8 ธันวาคม 2551 11:28 น. - comment id 922158
พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วค่ะ
8 ธันวาคม 2551 16:52 น. - comment id 922325
555 สะจัยคนซาดิสครับ
8 ธันวาคม 2551 22:48 น. - comment id 922442
ให้ความทุกข์แค่มาเคาะประตู... แต่อย่าเปิดประตูรับมันเข้ามานะค่ะ
9 ธันวาคม 2551 12:06 น. - comment id 922569
แหม .......คุณพี่วาสุกรีพูดซะถูกใจ...เอ้ย..ไม่ใช่ พูดซะเกินไป..........จริงๆ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ....... .....แค่ตีสซ์...แตกเท่านั้นเอง....หุหุ
13 ธันวาคม 2551 14:36 น. - comment id 923793
ตัดพ้อ..ต่อว่า..ใครบางคนที่มิใช่หนูนางฟ้าเนาะ ว่าเข้านั่น..